MASSALSKI RYSZARD, architekt, konserwator
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Massalski Ryszard.JPG|thumb|Ryszard Massalski]] | [[File: Massalski Ryszard.JPG|thumb|Ryszard Massalski]] | ||
| − | '''RYSZARD MASSALSKI''' (ur. 18 VI 1922 Grodno), architekt, konserwator. W latach 1945–1950 studiował na Wydziale Architektury | + | '''RYSZARD MASSALSKI''' (ur. 18 VI 1922 Grodno), architekt, konserwator. W latach 1945–1950 studiował na Wydziale Architektury [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Już w trakcie studiów współpracował z prof. [[BOROWSKI JAN | Janem Borowskim]] nad zagadnieniami odbudowy Gdańska. W roku 1959 opracował plan śródmieścia Gdańska (rejon Wałowej i [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędnika]]). W okresie 1961–1962 konserwator miejski w Gdańsku, a od 1962 był pracownikiem naukowym PG w katedrze Historii, Teorii Architektury i Konserwacji Zabytków. Od 1965 doktor (na podstawie pracy ''Geneza i rozwój kolumn wielobocznych i kanelurowanych w Starożytnym Egipcie. Kolumny „protodoryckie” w Starożytnym Egipcie''). Prowadził wieloletnie badania nad architekturą zamków krzyżackich w Elblągu, Gniewie i Nowem. Wiele uwagi poświęcał zabytkom Gdańska, publikując artykuły dotyczące m.in. odbudowy twierdzy [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujście]], [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], [[BASZTA ŁABĘDŹ | baszty Łabędź]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitala św. Ducha]]. Był wieloletnim członkiem rad konserwatorskich oraz licznych komisji czuwających nad rekonstrukcją detalu architektoniczno-rzeźbiarskiego kamienic i [[PRZEDPROŻE | przedproży]] gdańskich. Zwornik z jego podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Tadeusza Godziszewskiego, widnieje wśród wizerunków innych zasłużonych dla odbudowy Gdańska osób – na arkadzie kamienicy przy Długim Targu 25. {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:31, 27 cze 2014
RYSZARD MASSALSKI (ur. 18 VI 1922 Grodno), architekt, konserwator. W latach 1945–1950 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (PG). Już w trakcie studiów współpracował z prof. Janem Borowskim nad zagadnieniami odbudowy Gdańska. W roku 1959 opracował plan śródmieścia Gdańska (rejon Wałowej i Błędnika). W okresie 1961–1962 konserwator miejski w Gdańsku, a od 1962 był pracownikiem naukowym PG w katedrze Historii, Teorii Architektury i Konserwacji Zabytków. Od 1965 doktor (na podstawie pracy Geneza i rozwój kolumn wielobocznych i kanelurowanych w Starożytnym Egipcie. Kolumny „protodoryckie” w Starożytnym Egipcie). Prowadził wieloletnie badania nad architekturą zamków krzyżackich w Elblągu, Gniewie i Nowem. Wiele uwagi poświęcał zabytkom Gdańska, publikując artykuły dotyczące m.in. odbudowy twierdzy Wisłoujście, szkoły mariackiej, baszty Łabędź i szpitala św. Ducha. Był wieloletnim członkiem rad konserwatorskich oraz licznych komisji czuwających nad rekonstrukcją detalu architektoniczno-rzeźbiarskiego kamienic i przedproży gdańskich. Zwornik z jego podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Tadeusza Godziszewskiego, widnieje wśród wizerunków innych zasłużonych dla odbudowy Gdańska osób – na arkadzie kamienicy przy Długim Targu 25.
