MOKRZECKI LECH MARIAN, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''LECH MARIAN MOKRZECKI''' (5 IV 1935 Warszawa), naukowiec. Absolwent historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie ( | + | '''LECH MARIAN MOKRZECKI''' (5 IV 1935 Warszawa), naukowiec. Absolwent historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie ([[MUZYKA | Muzyka. Po 1945]]); od roku 1967 doktor nauk humanistycznych, 1975 doktor habilitowany, 1986 profesor, 1998 doktor honoris causa uniwersytetu w Linköping (Szwecja). W latach 1966–1970 w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]], od roku 1970 – [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]] (UG), 1978–1991 wicedyrektor i dyrektor Instytutu Pedagogiki, 1984–2005 kierownik Zakładu Historii Nauki, Oświaty i Wychowania, 1985–1987 prorektor UG, 1976–2004 także w [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej w Gdańsku]]. Zajmuje się dziejami nauki, oświaty i edukacji historycznej w dawnych wiekach, przede wszystkim w Prusach Królewskich, kulturą i oświatą muzyczną w różnych okresach. Główne prace: ''Studium z dziejów nauczania historii'' (1973), ''W kręgu prac historyków gdańskich'' (1974), ''Początki wiedzy o morzu w dawnej Rzeczypospolitej'' (1983), ''Tradycje nauczania historii od końca XVI wieku. Wybrane kraje i problemy'' (1992), ''Wokół staropolskiej nauki i oświaty. Gdańsk – Prusy Królewskie – Rzeczpospolita'' (2000). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:34, 28 cze 2014
LECH MARIAN MOKRZECKI (5 IV 1935 Warszawa), naukowiec. Absolwent historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie ( Muzyka. Po 1945); od roku 1967 doktor nauk humanistycznych, 1975 doktor habilitowany, 1986 profesor, 1998 doktor honoris causa uniwersytetu w Linköping (Szwecja). W latach 1966–1970 w Wyższej Szkole Pedagogicznej, od roku 1970 – Uniwersytet Gdański (UG), 1978–1991 wicedyrektor i dyrektor Instytutu Pedagogiki, 1984–2005 kierownik Zakładu Historii Nauki, Oświaty i Wychowania, 1985–1987 prorektor UG, 1976–2004 także w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Zajmuje się dziejami nauki, oświaty i edukacji historycznej w dawnych wiekach, przede wszystkim w Prusach Królewskich, kulturą i oświatą muzyczną w różnych okresach. Główne prace: Studium z dziejów nauczania historii (1973), W kręgu prac historyków gdańskich (1974), Początki wiedzy o morzu w dawnej Rzeczypospolitej (1983), Tradycje nauczania historii od końca XVI wieku. Wybrane kraje i problemy (1992), Wokół staropolskiej nauki i oświaty. Gdańsk – Prusy Królewskie – Rzeczpospolita (2000).
