MENGE FRANZ ANTON, przyrodnik, pedagog
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRANZ ANTON MENGE''' (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w | + | '''FRANZ ANTON MENGE''' (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]]. Prowadził badania naukowe, głównie nad życiem pająków (autor pracy ''Preußische Spinnen'', 1869), nad skamielinami roślin i owadami w bursztynie (inkluzje; zob. [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki]]). Działacz [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] i [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego]]. Od roku 1877 na emeryturze. Przed śmiercią ofiarował [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]] dużą kolekcję inkluzji, co uczczono tablicą pamiątkową w siedzibie muzeum (w [[ZIELONA BRAMA | Zielonej Bramie]]); księgozbiór przekazał [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:26, 27 cze 2014
FRANZ ANTON MENGE (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w szkole św. Piotra i Pawła. Prowadził badania naukowe, głównie nad życiem pająków (autor pracy Preußische Spinnen, 1869), nad skamielinami roślin i owadami w bursztynie (inkluzje; zob. bursztyn bałtycki). Działacz Towarzystwa Przyrodniczego, Towarzystwa Przyjaciół Sztuki i Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego. Od roku 1877 na emeryturze. Przed śmiercią ofiarował Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej dużą kolekcję inkluzji, co uczczono tablicą pamiątkową w siedzibie muzeum (w Zielonej Bramie); księgozbiór przekazał Bibliotece Miejskiej.
