ONOSZKO ANNA, geolog, urzędniczka
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ANNA ONOSZKO''' (ur. 6 III 1933 Gdańsk), inżynier geolog, urzędniczka. Córka Józefa Lisińskiego (25 VIII 1894 Kożmin Wielkopolski – 15 V 1974 Gdańsk), mistrza krawieckiego, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] właściciela zakładu krawieckiego przy Hauptstrasse (Adolf Hitler Strasse) (al. Grunwaldzka) w Gdańsku-[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]], po wybuchu II wojny światowej osadzonego czasowo w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]], po zwolnieniu ukrywającego się (był na liście poszukiwanych przez Gestapo), po 1945 krawca w zakładzie przy ul. Subisława 20 w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]] ([[PRZYMORZE | Przymorzu]]). Matką była pochodząca z rodziny kaszubskiej Anna z domu Kaczykowska (16 VIII 1888 – 1 IV 1966 Gdańsk), po wybuchu wojny skierowana z dziećmi do obozów pracy w Prabutach i Kwidzynie, po zwolnieniu w kwietniu 1940 i powrocie do | + | '''ANNA ONOSZKO''' (ur. 6 III 1933 Gdańsk), inżynier geolog, urzędniczka. Córka Józefa Lisińskiego (25 VIII 1894 Kożmin Wielkopolski – 15 V 1974 Gdańsk), mistrza krawieckiego, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] właściciela zakładu krawieckiego przy Hauptstrasse (Adolf Hitler Strasse) (al. Grunwaldzka) w Gdańsku-[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]], po wybuchu II wojny światowej osadzonego czasowo w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]], po zwolnieniu ukrywającego się (był na liście poszukiwanych przez Gestapo), po 1945 krawca w zakładzie przy ul. Subisława 20 w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]] ([[PRZYMORZE | Przymorzu]]). Matką była pochodząca z rodziny kaszubskiej Anna z domu Kaczykowska (16 VIII 1888 – 1 IV 1966 Gdańsk), po wybuchu wojny skierowana z dziećmi do obozów pracy w Prabutach i Kwidzynie, po zwolnieniu w kwietniu 1940 i powrocie do Gdańska zamieszkała przy Paradiesgasse (ul. Rajska). Siostra Jadwigi (26 VI 1931 Gdańsk – 24 II 1950 Gdańsk), przed 1939 uczennicy szkoły powszechnej [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Macierzy Szkolnej]], po 1945 absolwentki [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącego]]. <br/><br/> |
| − | Uczęszczała do ochronki [[DOMINIKANKI | dominikanek]] w | + | Uczęszczała do ochronki [[DOMINIKANKI | dominikanek]] w Gdańsku-Oliwie (ul. Klasztorna 15), w 1939 rozpoczęła naukę w [[SZKOŁY SENACKIE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | senackiej szkole powszechnej]]. W 1951 zdała maturę w V LO, od tego roku studiowała na [[WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej]], specjalność hydrogeologia. Studia I stopnia ukończyła w 1955, inżynier geologii. Nakazem pracy skierowana została od 1 VIII 1955 do Przedsiębiorstwa Geologicznego Gospodarki Komunalnej „Północ” w Gdańsku. W latach 1961–1964 pracowała w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Gdańsku na stanowiskach geologa, geologa projektanta, kierownika pracowni hydrogeologicznej. Od 15 I 1964 do emerytury w marcu 1993 była inspektorem w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Uzyskała uprawnienia geologiczne do kierowanie wierceniami do 30 metrów i sporządzania projektów badań i dokumentacji geologicznej.<br/><br/> |
Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1984), odznakami „Zasłużony pracownik Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska” (1974), złotą odznaką „Zasłużony dla Polskiej Geologii” (1980). Żona Stanisława Onoszko (13 XI 1928 – 19 IX 2012 Gdańsk), inżyniera budownictwa wodnego. {{author:WP}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1984), odznakami „Zasłużony pracownik Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska” (1974), złotą odznaką „Zasłużony dla Polskiej Geologii” (1980). Żona Stanisława Onoszko (13 XI 1928 – 19 IX 2012 Gdańsk), inżyniera budownictwa wodnego. {{author:WP}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
''50 lat V Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego 1945–1995'', Gdańsk 1995. <br/> | ''50 lat V Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego 1945–1995'', Gdańsk 1995. <br/> | ||
''Skorowidz informacyjny władz, urzędów, szkół, związków, firm, ulic'', Gdańsk 1946, s. 82. <br/> | ''Skorowidz informacyjny władz, urzędów, szkół, związków, firm, ulic'', Gdańsk 1946, s. 82. <br/> | ||
| − | Szczepuła Barbara, ''Rok 1945 w Gdańsku i Sopocie. Willa z wieżyczką przy Adolf Hitler Strasse'', „Dziennik Bałtycki” | + | Szczepuła Barbara, ''Rok 1945 w Gdańsku i Sopocie. Willa z wieżyczką przy Adolf Hitler Strasse'', „Dziennik Bałtycki” 24 X 2013, s. 4. <br/> |
''Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960'', Gdańsk–Lubin 2013, s. 107–108. <br/> | ''Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960'', Gdańsk–Lubin 2013, s. 107–108. <br/> | ||
''Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga Jubileuszowa'', red. Bohdan Zadroga, Gdańsk 2005, s. 207. | ''Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga Jubileuszowa'', red. Bohdan Zadroga, Gdańsk 2005, s. 207. | ||
Wersja z 14:50, 20 wrz 2024
ANNA ONOSZKO (ur. 6 III 1933 Gdańsk), inżynier geolog, urzędniczka. Córka Józefa Lisińskiego (25 VIII 1894 Kożmin Wielkopolski – 15 V 1974 Gdańsk), mistrza krawieckiego, w okresie II Wolnego Miasta Gdańska właściciela zakładu krawieckiego przy Hauptstrasse (Adolf Hitler Strasse) (al. Grunwaldzka) w Gdańsku-Wrzeszczu, po wybuchu II wojny światowej osadzonego czasowo w obozie Stutthof, po zwolnieniu ukrywającego się (był na liście poszukiwanych przez Gestapo), po 1945 krawca w zakładzie przy ul. Subisława 20 w Gdańsku-Oliwie ( Przymorzu). Matką była pochodząca z rodziny kaszubskiej Anna z domu Kaczykowska (16 VIII 1888 – 1 IV 1966 Gdańsk), po wybuchu wojny skierowana z dziećmi do obozów pracy w Prabutach i Kwidzynie, po zwolnieniu w kwietniu 1940 i powrocie do Gdańska zamieszkała przy Paradiesgasse (ul. Rajska). Siostra Jadwigi (26 VI 1931 Gdańsk – 24 II 1950 Gdańsk), przed 1939 uczennicy szkoły powszechnej Macierzy Szkolnej, po 1945 absolwentki V Liceum Ogólnokształcącego.
Uczęszczała do ochronki dominikanek w Gdańsku-Oliwie (ul. Klasztorna 15), w 1939 rozpoczęła naukę w senackiej szkole powszechnej. W 1951 zdała maturę w V LO, od tego roku studiowała na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, specjalność hydrogeologia. Studia I stopnia ukończyła w 1955, inżynier geologii. Nakazem pracy skierowana została od 1 VIII 1955 do Przedsiębiorstwa Geologicznego Gospodarki Komunalnej „Północ” w Gdańsku. W latach 1961–1964 pracowała w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Gdańsku na stanowiskach geologa, geologa projektanta, kierownika pracowni hydrogeologicznej. Od 15 I 1964 do emerytury w marcu 1993 była inspektorem w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Uzyskała uprawnienia geologiczne do kierowanie wierceniami do 30 metrów i sporządzania projektów badań i dokumentacji geologicznej.
Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1984), odznakami „Zasłużony pracownik Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska” (1974), złotą odznaką „Zasłużony dla Polskiej Geologii” (1980). Żona Stanisława Onoszko (13 XI 1928 – 19 IX 2012 Gdańsk), inżyniera budownictwa wodnego.
Bibliografia:
50 lat V Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego 1945–1995, Gdańsk 1995.
Skorowidz informacyjny władz, urzędów, szkół, związków, firm, ulic, Gdańsk 1946, s. 82.
Szczepuła Barbara, Rok 1945 w Gdańsku i Sopocie. Willa z wieżyczką przy Adolf Hitler Strasse, „Dziennik Bałtycki” 24 X 2013, s. 4.
Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, Gdańsk–Lubin 2013, s. 107–108.
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga Jubileuszowa, red. Bohdan Zadroga, Gdańsk 2005, s. 207.
