HOMONCIK KRZYSZTOF, proboszcz kościoła św. Ojca Pio
(korekta EJ) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK''' (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. OJCA PIO | kościoła św. Ojca Pio]] w Gdańsku-[[UJEŚCISKO | Ujeścisku]]. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie. <br/><br/> | '''KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK''' (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. OJCA PIO | kościoła św. Ojca Pio]] w Gdańsku-[[UJEŚCISKO | Ujeścisku]]. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie. <br/><br/> | ||
| − | W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie | + | W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 V 1990 z rąk biskupa [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Gocłowskiego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. <br/><br/> |
| − | Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | kościele Świętej Rodziny]] w Gdańsku-[[STOGI |Stogach]], od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz | + | Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | kościele Świętej Rodziny]] w Gdańsku-[[STOGI |Stogach]], od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz był katechetą w szkołach, opiekował się wspólnotami i grupami parafialnymi. Od 2001 był diecezjalnym duszpasterzem Grup Modlitewnych Ojca Pio, od 2009 duszpasterzem Rodzin Archidiecezji Gdańskiej. Od 20 XII 2014 kanonik honorowy [[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackiej w Starych Szkotach w Gdańsku]]. Od 2021 był dziekanem dekanatu Gdańsk-Łostowice, w 2022 został powołany do Rady Kapłańskiej przy arcybiskupie gdańskim. <br/><br/> |
| − | W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa [[WOJDA TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Wojdy]], przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. {{author:SR}} | + | W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa [[WOJDA TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Wojdy]], przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. {{author:SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | [[Category: | + | |
Wersja z 13:38, 3 wrz 2024
KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz kościoła św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie.
W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do Biskupiego Seminarium Duchownego w Gdańsku-Oliwie. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 V 1990 z rąk biskupa Tadeusza Gocłowskiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku.
Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele kościele Świętej Rodziny w Gdańsku-Stogach, od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz był katechetą w szkołach, opiekował się wspólnotami i grupami parafialnymi. Od 2001 był diecezjalnym duszpasterzem Grup Modlitewnych Ojca Pio, od 2009 duszpasterzem Rodzin Archidiecezji Gdańskiej. Od 20 XII 2014 kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej w Starych Szkotach w Gdańsku. Od 2021 był dziekanem dekanatu Gdańsk-Łostowice, w 2022 został powołany do Rady Kapłańskiej przy arcybiskupie gdańskim.
W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa Tadeusza Wojdy, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski.
