HAJO GERBRANDT, lekarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: G._Hayo.jpg |thumb| Gerbrandt Hajo, epitafium Barbary Schröter, 1631]] | [[File: G._Hayo.jpg |thumb| Gerbrandt Hajo, epitafium Barbary Schröter, 1631]] | ||
| − | [[File: Gerhard_Hajo.jpg |thumb| | + | [[File: Gerhard_Hajo.jpg |thumb| Gerbrandt Hajo, strona tytułowa zbioru recept, opracowanych w trakcie dżumy w Gdańsku w 1639]] |
'''GERBRANDT (GERHARD) HAJO''' (Hai, Haye, Heye) (1594 – pochowany 21 VII 1662 Gdańsk), lekarz. Syn gdańskiego chirurga Gerbrandta. W sierpniu 1605 zapisany został do młodszych klas [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku. Od 1613 studiował w Lejdzie, gdzie w 1618 uzyskał dyplom doktora medycyny. Po studiach i podróży edukacyjnej po Europie w 1625 pracował w Toruniu w trakcie panującej tam zarazy. W 1631 powrócił do Gdańska. <br/><br/> | '''GERBRANDT (GERHARD) HAJO''' (Hai, Haye, Heye) (1594 – pochowany 21 VII 1662 Gdańsk), lekarz. Syn gdańskiego chirurga Gerbrandta. W sierpniu 1605 zapisany został do młodszych klas [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku. Od 1613 studiował w Lejdzie, gdzie w 1618 uzyskał dyplom doktora medycyny. Po studiach i podróży edukacyjnej po Europie w 1625 pracował w Toruniu w trakcie panującej tam zarazy. W 1631 powrócił do Gdańska. <br/><br/> | ||
W okresie epidemii dżumy w 1639 (zob. [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne]]) zatrudniony został przez gdańską [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] jako pierwszy w dziejach miasta lekarz do opieki nad zarażonymi (Pestarzt), z pensją 100 florenów miesięcznie. Swoje doświadczenia zawarł w wydanym w tym samym roku zbiorze recept (''Medicinae pestifugae mixtura varia''). <br/><br/> | W okresie epidemii dżumy w 1639 (zob. [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne]]) zatrudniony został przez gdańską [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] jako pierwszy w dziejach miasta lekarz do opieki nad zarażonymi (Pestarzt), z pensją 100 florenów miesięcznie. Swoje doświadczenia zawarł w wydanym w tym samym roku zbiorze recept (''Medicinae pestifugae mixtura varia''). <br/><br/> | ||
Wersja z 14:02, 17 sie 2024
GERBRANDT (GERHARD) HAJO (Hai, Haye, Heye) (1594 – pochowany 21 VII 1662 Gdańsk), lekarz. Syn gdańskiego chirurga Gerbrandta. W sierpniu 1605 zapisany został do młodszych klas Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Od 1613 studiował w Lejdzie, gdzie w 1618 uzyskał dyplom doktora medycyny. Po studiach i podróży edukacyjnej po Europie w 1625 pracował w Toruniu w trakcie panującej tam zarazy. W 1631 powrócił do Gdańska.
W okresie epidemii dżumy w 1639 (zob. epidemie nowożytne) zatrudniony został przez gdańską Radę Miejską jako pierwszy w dziejach miasta lekarz do opieki nad zarażonymi (Pestarzt), z pensją 100 florenów miesięcznie. Swoje doświadczenia zawarł w wydanym w tym samym roku zbiorze recept (Medicinae pestifugae mixtura varia).
Autor okolicznościowych wierszy. W 1643 witał niewielkim utworem przybywającego do Gdańska króla Władysława IV. Był jednym z autorów wierszy zamieszczonych we wstępie do Selenographii (1647) Jana Heweliusza (In Selenographiam Viri Celeberrimi Dn. Johannis Hevelii). Autor wiersza gratulacyjnego z okazji ślubu późniejszego (1667) burgrabiego Benjamina Engelckego i Anny Marii Rossow (1641), wierszy żałobnych po śmierci Barbary (9 II 1566 Drezno – 9 II 1631 Jena), córki Eliasa, burmistrza Drezna i żony lekarza oraz cesarskiego hrabiego Palatynatu Johanna Friedricha Schrötera (20 III 1599 – 11 XII 1625) (1630), burmistrza Nicolausa Pahla (1649), Marthy Reginy, córki burmistrza Adriana von der Lindego (1655) czy profesora Lorenza Eichstädta (1660).
Od 1622 żonaty był z Gertrudą (pochowana 16 IV 1659 w wieku 63 lat przy mężu w kościele Najświętszej Marii Panny). Ojciec m.in. Gerbrandta ochrzczonego 20 II 1631 w kościele św. Piotra i Pawła.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 72.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valntina Shlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 100.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993 (przez indeks).
Sokół Eugeniusz, Medycyna w Gdańsku w dobie odrodzenia, Wrocław–Warszawa 1960, s. 181–182.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 377.
