KOŁODZIEJCZYK ALEKSANDER MARIAN, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Od 1966 do 1967 asystent stażysta w w Katedrze Chemii Organicznej PG, od 1967 do 1969 asystent, w latach 1969–1972 na studiach doktoranckich PG, w 1972 starszy asystent. Od 1973 doktor i adiunkt, od 1979 doktor habilitowany, od 1981 na stanowisku docenta, od 1991 profesor uczelniany PG, od 1993 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1997 profesor zwyczajny. Odbył staże w fabryce celulozy w Szwecji (1965) i w Medical College of Ohio, Department of Biochemistry (USA, 1979–1980, 1984, 1988–1990). W latach 1981–1988 dyrektor Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej, w 1980–1988 prorektor ds. kształcenia PG, w 1990–1996 dyrektor Instytutu Chemii Organicznej i Technologii Żywności PG, 1996–2002 (przez dwie kadencje) rektor PG, także Przewodniczący Rady Rektorów Pomorza Gdańskiego, 1999–2002 wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Technicznych. W latach 2005–2011 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemicznym PG. Od stycznia 2014 na emeryturze.<br/><br/> | Od 1966 do 1967 asystent stażysta w w Katedrze Chemii Organicznej PG, od 1967 do 1969 asystent, w latach 1969–1972 na studiach doktoranckich PG, w 1972 starszy asystent. Od 1973 doktor i adiunkt, od 1979 doktor habilitowany, od 1981 na stanowisku docenta, od 1991 profesor uczelniany PG, od 1993 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1997 profesor zwyczajny. Odbył staże w fabryce celulozy w Szwecji (1965) i w Medical College of Ohio, Department of Biochemistry (USA, 1979–1980, 1984, 1988–1990). W latach 1981–1988 dyrektor Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej, w 1980–1988 prorektor ds. kształcenia PG, w 1990–1996 dyrektor Instytutu Chemii Organicznej i Technologii Żywności PG, 1996–2002 (przez dwie kadencje) rektor PG, także Przewodniczący Rady Rektorów Pomorza Gdańskiego, 1999–2002 wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Technicznych. W latach 2005–2011 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemicznym PG. Od stycznia 2014 na emeryturze.<br/><br/> | ||
Specjalista w zakresie chemii organicznej, syntezy organicznej, związków naturalnych (ze szczególnym uwzględnieniem aminokwasów, peptydów, cukrów), zanieczyszczeń organicznych w środowisku. Autor m.in. pracy ''Naturalne związki organiczne'' (2004, 2010) i pięciu patentów, w tym odczynnika do analizy stężenia glukozy we krwi. Od 2009 redaktor działowy miesięcznika „Przemysł Chemiczny” w zakresie biotechnologii i technologii organicznej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego i European Peptide Society. W latach 2003–2007 był wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN, w latach 2003–2020 członek Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]], od 2007 do 2014 jej przewodniczący.<br/><br/> | Specjalista w zakresie chemii organicznej, syntezy organicznej, związków naturalnych (ze szczególnym uwzględnieniem aminokwasów, peptydów, cukrów), zanieczyszczeń organicznych w środowisku. Autor m.in. pracy ''Naturalne związki organiczne'' (2004, 2010) i pięciu patentów, w tym odczynnika do analizy stężenia glukozy we krwi. Od 2009 redaktor działowy miesięcznika „Przemysł Chemiczny” w zakresie biotechnologii i technologii organicznej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego i European Peptide Society. W latach 2003–2007 był wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN, w latach 2003–2020 członek Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]], od 2007 do 2014 jej przewodniczący.<br/><br/> | ||
| − | W 1993 zapoczątkował na PG koncerty muzyki klasycznej. Pełni także funkcję przewodniczącego Rady Seniorów w [[KLUB SENIORA NA POLITECHNICE GDAŃSKIEJ | Klubie Seniora PG]]. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2019 srebrnym medalem "Zasłużonym Kulturze Gloria Artis", ponadto złotym medalem "Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej", otrzymał Pomorską Nagrodą Artystyczną „Gryf Pomorski” . W 2015 wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus PG. Żonaty z Aleksandrą, ojciec czwórki dzieci.{{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1993 zapoczątkował na PG koncerty muzyki klasycznej. Pełni także funkcję przewodniczącego Rady Seniorów w [[KLUB SENIORA NA POLITECHNICE GDAŃSKIEJ | Klubie Seniora PG]]. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2019 srebrnym medalem "Zasłużonym Kulturze Gloria Artis", ponadto złotym medalem "Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej", otrzymał Pomorską Nagrodą Artystyczną „Gryf Pomorski” . W 2015 wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus PG. Przez [[ZWIĄZEK SYBIRAKÓW ODDZIAŁ WOJEWÓDZKI W GDAŃSKU | Związek Sybiraków]] odznaczony „Odznaką Sybiraka”, za pomoc i opiekę nad studentami, potomkami polskich Sybiraków. Żonaty z Aleksandrą, ojciec czwórki dzieci.{{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:10, 23 wrz 2024
ALEKSANDER MARIAN KOŁODZIEJCZYK (ur. 8 VI 1942 Bielsko-Biała), chemik, rektor Politechniki Gdańskiej (PG). W 1955 ukończył Szkołę Podstawową im. Władysława Jagiełły w Bielsku-Białej, w 1959 tamże Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka, w latach 1960–1966 studiował na Wydziale Chemii Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Od 1966 do 1967 asystent stażysta w w Katedrze Chemii Organicznej PG, od 1967 do 1969 asystent, w latach 1969–1972 na studiach doktoranckich PG, w 1972 starszy asystent. Od 1973 doktor i adiunkt, od 1979 doktor habilitowany, od 1981 na stanowisku docenta, od 1991 profesor uczelniany PG, od 1993 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1997 profesor zwyczajny. Odbył staże w fabryce celulozy w Szwecji (1965) i w Medical College of Ohio, Department of Biochemistry (USA, 1979–1980, 1984, 1988–1990). W latach 1981–1988 dyrektor Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej, w 1980–1988 prorektor ds. kształcenia PG, w 1990–1996 dyrektor Instytutu Chemii Organicznej i Technologii Żywności PG, 1996–2002 (przez dwie kadencje) rektor PG, także Przewodniczący Rady Rektorów Pomorza Gdańskiego, 1999–2002 wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Technicznych. W latach 2005–2011 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemicznym PG. Od stycznia 2014 na emeryturze.
Specjalista w zakresie chemii organicznej, syntezy organicznej, związków naturalnych (ze szczególnym uwzględnieniem aminokwasów, peptydów, cukrów), zanieczyszczeń organicznych w środowisku. Autor m.in. pracy Naturalne związki organiczne (2004, 2010) i pięciu patentów, w tym odczynnika do analizy stężenia glukozy we krwi. Od 2009 redaktor działowy miesięcznika „Przemysł Chemiczny” w zakresie biotechnologii i technologii organicznej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego i European Peptide Society. W latach 2003–2007 był wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN, w latach 2003–2020 członek Rady Naukowej Biblioteki Gdańskiej PAN, od 2007 do 2014 jej przewodniczący.
W 1993 zapoczątkował na PG koncerty muzyki klasycznej. Pełni także funkcję przewodniczącego Rady Seniorów w Klubie Seniora PG. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2019 srebrnym medalem "Zasłużonym Kulturze Gloria Artis", ponadto złotym medalem "Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej", otrzymał Pomorską Nagrodą Artystyczną „Gryf Pomorski” . W 2015 wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus PG. Przez Związek Sybiraków odznaczony „Odznaką Sybiraka”, za pomoc i opiekę nad studentami, potomkami polskich Sybiraków. Żonaty z Aleksandrą, ojciec czwórki dzieci.
