WEBERSKI JOHANN JACOB, lekarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''JOHANN JACOB WEBERSKI''' (27 III 1655 Gdańsk – 6 XI 1689 Gdańsk), lekarz. Wnuk Daniela, radcy prawnego we Wrocławiu. Syn Daniela (Wrocław – 7 IV 1665), który 22 II 1653 nabył kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], i poślubionej 27 IV 1654 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Constantii, córki pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[CRAMER JOHANN JAKOB, pastor kościoła św. Jana | Johanna Jakoba Cramera]]. Od śmierci matki 4 IV 1655 (w osiem dni po jego narodzeniu) wychowywany był przez ojca i po dwóch latach także przez macochę Constantię z domu Ulrich (wspominał ją bardzo dobrze). Przyrodni brat Constantii, od 30 IX 1685 drugiej żony poślubionego w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] wdowca Efraima Laillet (chrzest 18 V 1660 tamże). Po rychłej śmierci ojca i macochy (oboje zm. w 1665) zamieszkał u wuja, diakona w kościele św. Jana Constatnina Cramera (ok. 1636 – 3 V 1673 Gdańsk). <br/><br/> | '''JOHANN JACOB WEBERSKI''' (27 III 1655 Gdańsk – 6 XI 1689 Gdańsk), lekarz. Wnuk Daniela, radcy prawnego we Wrocławiu. Syn Daniela (Wrocław – 7 IV 1665), który 22 II 1653 nabył kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], i poślubionej 27 IV 1654 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Constantii, córki pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[CRAMER JOHANN JAKOB, pastor kościoła św. Jana | Johanna Jakoba Cramera]]. Od śmierci matki 4 IV 1655 (w osiem dni po jego narodzeniu) wychowywany był przez ojca i po dwóch latach także przez macochę Constantię z domu Ulrich (wspominał ją bardzo dobrze). Przyrodni brat Constantii, od 30 IX 1685 drugiej żony poślubionego w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] wdowca Efraima Laillet (chrzest 18 V 1660 tamże). Po rychłej śmierci ojca i macochy (oboje zm. w 1665) zamieszkał u wuja, diakona w kościele św. Jana Constatnina Cramera (ok. 1636 – 3 V 1673 Gdańsk). <br/><br/> | ||
| − | Za sprawą swojego ojca chrzestnego, pastora [[BOTSACK JOHANN, pastor kościoła NMP, rektor| Johanna Botsacka]], uczył się prywatnie do 1670 u Johanna Kriega (1640–1707), późniejszego rektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], 1 XII 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1678 do 1681 studiował, początkowo na uniwersytecie w Lipsku, następnie w Lejdzie. W 1680 podróżował do Londynu, w 1681 do Paryża, w 1682 uzyskał doktorat z medycyny w Montpellier. Odbył dalszą podróż edukacyjną przez Szwajcarię (Genewa, Zurich, Bazylea) i Niemcy (Frankfurt nad Menem, Heidelberg, Tybinga, Norymberga, Altdorff, Ratyzbona). Przez Wrocław oraz Toruń, z końcem stycznia 1685 powrócił do Gdańska. <br/><br/> | + | Za sprawą swojego ojca chrzestnego, pastora [[BOTSACK JOHANN, pastor kościoła NMP, rektor| Johanna Botsacka]], uczył się prywatnie do 1670 u Johanna Kriega (1640–1707), późniejszego rektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], 1 XII 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Kończąc nauki był m.in. autorem wiersza gratulującego ukończenia Gimnazjum przez kolege, późniejszego profesora [[ROSTEUSCHER JOHANN CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego, pastor kościoła św. Barbary | Johanna Christopha Rosteuschera]]. Od 1678 do 1681 studiował, początkowo na uniwersytecie w Lipsku, następnie w Lejdzie. W 1680 podróżował do Londynu, w 1681 do Paryża, w 1682 uzyskał doktorat z medycyny w Montpellier. Odbył dalszą podróż edukacyjną przez Szwajcarię (Genewa, Zurich, Bazylea) i Niemcy (Frankfurt nad Menem, Heidelberg, Tybinga, Norymberga, Altdorff, Ratyzbona). Przez Wrocław oraz Toruń, z końcem stycznia 1685 powrócił do Gdańska. <br/><br/> |
Prowadził w Gdańsku prywatną praktykę lekarską, od 20 III 1689 zatrudniony został jako lekarz żołnierzy twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Chorował już w czasie podróży edukacyjnych, zmarł młodo (34 lata). Pochowany 11 XI 1689 w kościele NMP, w grobie nr 220. Rodziny nie założył. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Prowadził w Gdańsku prywatną praktykę lekarską, od 20 III 1689 zatrudniony został jako lekarz żołnierzy twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Chorował już w czasie podróży edukacyjnych, zmarł młodo (34 lata). Pochowany 11 XI 1689 w kościele NMP, w grobie nr 220. Rodziny nie założył. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 10:51, 17 lis 2024
JOHANN JACOB WEBERSKI (27 III 1655 Gdańsk – 6 XI 1689 Gdańsk), lekarz. Wnuk Daniela, radcy prawnego we Wrocławiu. Syn Daniela (Wrocław – 7 IV 1665), który 22 II 1653 nabył kupieckie obywatelstwo Gdańska, i poślubionej 27 IV 1654 w gdańskim kościele Najświętszej Marii Panny Constantii, córki pastora kościoła św. Jana Johanna Jakoba Cramera. Od śmierci matki 4 IV 1655 (w osiem dni po jego narodzeniu) wychowywany był przez ojca i po dwóch latach także przez macochę Constantię z domu Ulrich (wspominał ją bardzo dobrze). Przyrodni brat Constantii, od 30 IX 1685 drugiej żony poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła wdowca Efraima Laillet (chrzest 18 V 1660 tamże). Po rychłej śmierci ojca i macochy (oboje zm. w 1665) zamieszkał u wuja, diakona w kościele św. Jana Constatnina Cramera (ok. 1636 – 3 V 1673 Gdańsk).
Za sprawą swojego ojca chrzestnego, pastora Johanna Botsacka, uczył się prywatnie do 1670 u Johanna Kriega (1640–1707), późniejszego rektora szkoły mariackiej, 1 XII 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Kończąc nauki był m.in. autorem wiersza gratulującego ukończenia Gimnazjum przez kolege, późniejszego profesora Johanna Christopha Rosteuschera. Od 1678 do 1681 studiował, początkowo na uniwersytecie w Lipsku, następnie w Lejdzie. W 1680 podróżował do Londynu, w 1681 do Paryża, w 1682 uzyskał doktorat z medycyny w Montpellier. Odbył dalszą podróż edukacyjną przez Szwajcarię (Genewa, Zurich, Bazylea) i Niemcy (Frankfurt nad Menem, Heidelberg, Tybinga, Norymberga, Altdorff, Ratyzbona). Przez Wrocław oraz Toruń, z końcem stycznia 1685 powrócił do Gdańska.
Prowadził w Gdańsku prywatną praktykę lekarską, od 20 III 1689 zatrudniony został jako lekarz żołnierzy twierdzy w Wisłoujściu. Chorował już w czasie podróży edukacyjnych, zmarł młodo (34 lata). Pochowany 11 XI 1689 w kościele NMP, w grobie nr 220. Rodziny nie założył.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 229; VI, s. 69.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 220.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valenina Schleffa, Gdańsk 2015, s. 167 i 193–207 (tu własnoręczny życiorys).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 119, 298; 3, 169; 4, 473; 5, 129.
