KULMUS JOHANN GEORG, lekarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''JOHANN GEORG KULMUS''' (1680 Wrocław – 6 XI 1731 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Adama Kulmusa i Marii z domu Flegel, starszy brat [[KULMUS JOHANN ADAM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Adama Kulmusa]]. Studiował medycynę w Lipsku, Halle i Lejdzie, gdzie od 1702 doktor. Od 1704 w Gdańsku, utrzymywał się z praktyki lekarskiej, mianowany przez króla polskiego Augusta II nadwornym lekarzem.<br/><br/> | '''JOHANN GEORG KULMUS''' (1680 Wrocław – 6 XI 1731 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Adama Kulmusa i Marii z domu Flegel, starszy brat [[KULMUS JOHANN ADAM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Adama Kulmusa]]. Studiował medycynę w Lipsku, Halle i Lejdzie, gdzie od 1702 doktor. Od 1704 w Gdańsku, utrzymywał się z praktyki lekarskiej, mianowany przez króla polskiego Augusta II nadwornym lekarzem.<br/><br/> | ||
| − | Podczas epidemii dżumy w 1709 korespondował z lekarzami z Wrocławia w sprawie jej zwalczania (opublikowana w 1711 we Wrocławiu pt. ''Einiger Medicorum Schreiben…''). Wraz z doktorem Nathanielem Gerholdem wydał nielegalnie rozprawkę o dżumie, w okresie największego nasilenia epidemii opuścił Gdańsk, rozpowszechniając informację o tragicznych skutkach zarazy. Jego opinie zaszkodziły kontaktom handlowym Gdańska. Popadł przez to w konflikt z władzami miasta. Mimo iż uważał, że jako lekarz królewski nie podlega jurysdykcji [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], został zmuszony do zapłacenia 50 talarów grzywny jako kary za obrazę gdańskich aptekarzy miejskich, chcących sprawdzać jakość jego leków. Zatarg negatywnie wpłynął na jego pozycję w mieście. Zmarł na gruźlicę, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]<br/><br/> | + | Podczas epidemii dżumy w 1709 korespondował z lekarzami z Wrocławia w sprawie jej zwalczania (opublikowana w 1711 we Wrocławiu pt. ''Einiger Medicorum Schreiben…''). Wraz z doktorem Nathanielem Gerholdem wydał nielegalnie rozprawkę o dżumie, w okresie największego nasilenia epidemii opuścił Gdańsk, rozpowszechniając informację o tragicznych skutkach zarazy. Jego opinie zaszkodziły kontaktom handlowym Gdańska. Popadł przez to w konflikt z władzami miasta. Mimo iż uważał, że jako lekarz królewski nie podlega jurysdykcji [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], został zmuszony do zapłacenia 50 talarów grzywny jako kary za obrazę gdańskich aptekarzy miejskich, chcących sprawdzać jakość jego leków. Zatarg negatywnie wpłynął na jego pozycję w mieście. Zmarł na gruźlicę, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]].<br/><br/> |
| − | 12 V 1704 w Gdańsku ożenił się w kościele św. Jana z Reginą Concordią (zm. 1710, epidemia dżumy), córką ławnika Ernsta Valentina Tessina (1638–1721). Po raz drugi zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) 12 IV 1712 związek małżeński z Dorothą Catheriną (zm. 11 V 1734 w wieku 40 lat), córką Nathanaela Schwencke (zm. 6 V 1726 Gdańsk). Ojciec (z drugiego małżeństwa) pisarki [[GOTTSCHED LUISE ADELGUNDE VIKTORIE, pisarka | Luise Adelgunde Viktorie Gottsched]] oraz (z pierwszego małżeństwa) córki Johanny Concordii (1707–1772), żony kaznodzei [[FOSS CHRISTIAN FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Christiana Friedricha Fossa]] oraz syna Johanna Ernsta Kulmusa (30 VI 1709 Gdańsk – 7 XI 1769 Gdańsk), lekarza i [[FIZYCY MIEJSCY | fizyka miejskiego]], od 1739 żonatego z Anną Eleonorą Davisson (zm. 1784), ojca także lekarza, Johanna Ludviga Kulmusa. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 12 V 1704 w Gdańsku ożenił się w kościele św. Jana z Reginą Concordią (zm. 1710, epidemia dżumy), córką ławnika Ernsta Valentina Tessina (1638–1721). Po raz drugi zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) 12 IV 1712 związek małżeński z Dorothą Catheriną (zm. 11 V 1734 w wieku 40 lat), córką Nathanaela Schwencke (zm. 6 V 1726 Gdańsk). Ojciec (z drugiego małżeństwa) pisarki [[GOTTSCHED LUISE ADELGUNDE VIKTORIE, pisarka | Luise Adelgunde Viktorie Gottsched]] oraz (z pierwszego małżeństwa) córki Johanny Concordii (1707–1772), żony kaznodzei [[FOSS CHRISTIAN FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Christiana Friedricha Fossa]] oraz syna Johanna Ernsta Kulmusa (30 VI 1709 Gdańsk – 7 XI 1769 Gdańsk), 21 III 1726 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, lekarza i [[FIZYCY MIEJSCY | fizyka miejskiego]], od 1739 żonatego z Anną Eleonorą Davisson (zm. 1784), ojca także lekarza, Johanna Ludviga Kulmusa. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| + | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 310.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 77. | ||
Wersja z 16:34, 2 lut 2024
JOHANN GEORG KULMUS (1680 Wrocław – 6 XI 1731 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Adama Kulmusa i Marii z domu Flegel, starszy brat Johanna Adama Kulmusa. Studiował medycynę w Lipsku, Halle i Lejdzie, gdzie od 1702 doktor. Od 1704 w Gdańsku, utrzymywał się z praktyki lekarskiej, mianowany przez króla polskiego Augusta II nadwornym lekarzem.
Podczas epidemii dżumy w 1709 korespondował z lekarzami z Wrocławia w sprawie jej zwalczania (opublikowana w 1711 we Wrocławiu pt. Einiger Medicorum Schreiben…). Wraz z doktorem Nathanielem Gerholdem wydał nielegalnie rozprawkę o dżumie, w okresie największego nasilenia epidemii opuścił Gdańsk, rozpowszechniając informację o tragicznych skutkach zarazy. Jego opinie zaszkodziły kontaktom handlowym Gdańska. Popadł przez to w konflikt z władzami miasta. Mimo iż uważał, że jako lekarz królewski nie podlega jurysdykcji Rady Miejskiej, został zmuszony do zapłacenia 50 talarów grzywny jako kary za obrazę gdańskich aptekarzy miejskich, chcących sprawdzać jakość jego leków. Zatarg negatywnie wpłynął na jego pozycję w mieście. Zmarł na gruźlicę, pochowany w kościele św. Jana.
12 V 1704 w Gdańsku ożenił się w kościele św. Jana z Reginą Concordią (zm. 1710, epidemia dżumy), córką ławnika Ernsta Valentina Tessina (1638–1721). Po raz drugi zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) 12 IV 1712 związek małżeński z Dorothą Catheriną (zm. 11 V 1734 w wieku 40 lat), córką Nathanaela Schwencke (zm. 6 V 1726 Gdańsk). Ojciec (z drugiego małżeństwa) pisarki Luise Adelgunde Viktorie Gottsched oraz (z pierwszego małżeństwa) córki Johanny Concordii (1707–1772), żony kaznodzei Christiana Friedricha Fossa oraz syna Johanna Ernsta Kulmusa (30 VI 1709 Gdańsk – 7 XI 1769 Gdańsk), 21 III 1726 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, lekarza i fizyka miejskiego, od 1739 żonatego z Anną Eleonorą Davisson (zm. 1784), ojca także lekarza, Johanna Ludviga Kulmusa.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 310.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 77.
