BAUM SAMUEL, kupiec, radny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Samuel_Baum.jpg|thumb|Samuel Baum (z lewej) ogląda próbkę zboża prezentowaną przez Franz von Rottenburga, fragment rysunku [[JEBENS ADOLPH, artysta plastyk | Adolpha Jebensa]] przedstawiającego kupców przed giełdą zbożową w [[DWÓR ARTUSA| Dworze Artusa]], 1844]] | [[File:Samuel_Baum.jpg|thumb|Samuel Baum (z lewej) ogląda próbkę zboża prezentowaną przez Franz von Rottenburga, fragment rysunku [[JEBENS ADOLPH, artysta plastyk | Adolpha Jebensa]] przedstawiającego kupców przed giełdą zbożową w [[DWÓR ARTUSA| Dworze Artusa]], 1844]] | ||
| − | '''SAMUEL BAUM''' (9 II 1780 Elbląg – 21 V 1859 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Syn kupca elbląskiego Samuela Gottlieba Bauma (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat [[BAUM GEORG, kupiec, radny| Georga]] i [[BAUM WILHELM, lekarz, honorowy obywatel Gdańska| Wilhelma Baumów]] oraz Johanny, od 1815 żony Anglika Johna Hambrooka (1788 – 19 IX 1825 Bristol). 5 IX 1809 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1817 został wspólnikiem Carla Beniamina Tonnigesa (1779–1855) w firmie hurtowego handlu zbożem z kantorem przy Langer Markt 431 (Długi Targ 9), zastępując jego zmarłego dotychczasowego partnera Carla Ernsta Konopackiego (1770–1812). Od 1821 z bratem Georgiem Baumem był współwłaścicielem dużej firmy handlu i eksportu zboża Gebrüder Baum, z kantorem w 1831 przy Brotbänkengasse 812 (ul. Chlebnicka 38), od 1839 w kamienicy po teściu przy Langgasse 33 (ul. Długa), którą po śmierci szwagra sprzedał w 1857 na potrzeby nowo powstającego [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK| Danziger Privat-Aktien-Bank]]. W 1845 wspólnikiem w firmie był zapewne jego krewny, Carl Christian Baum (1781 Elbląg – 12 XI 1845 Gdańsk).<br/><br/> | + | '''SAMUEL BAUM''' (9 II 1780 Elbląg – 21 V 1859 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Pochodził z rodziny kupców z Elbląga, której przedstawiciele osiedlali się już przed nim w Gdańsku (brat dziada Samuel (1727–1800) 12 V 1751 uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]). Syn kupca elbląskiego Samuela Gottlieba Bauma (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat [[BAUM GEORG, kupiec, radny| Georga]] i [[BAUM WILHELM, lekarz, honorowy obywatel Gdańska| Wilhelma Baumów]] oraz Johanny, od 1815 żony Anglika Johna Hambrooka (1788 – 19 IX 1825 Bristol). 5 IX 1809 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1817 został wspólnikiem Carla Beniamina Tonnigesa (1779–1855) w firmie hurtowego handlu zbożem z kantorem przy Langer Markt 431 (Długi Targ 9), zastępując jego zmarłego dotychczasowego partnera Carla Ernsta Konopackiego (1770–1812). Od 1821 z bratem Georgiem Baumem był współwłaścicielem dużej firmy handlu i eksportu zboża Gebrüder Baum, z kantorem w 1831 przy Brotbänkengasse 812 (ul. Chlebnicka 38), od 1839 w kamienicy po teściu przy Langgasse 33 (ul. Długa), którą po śmierci szwagra sprzedał w 1857 na potrzeby nowo powstającego [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK| Danziger Privat-Aktien-Bank]]. W 1845 wspólnikiem w firmie był zapewne jego krewny, Carl Christian Baum (1781 Elbląg – 12 XI 1845 Gdańsk).<br/><br/> |
W 1822 współzałożyciel [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1825–1828 i 1852–1856 członek Rady Miejskiej, od 1829 do 1847 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1854 członek zarządu tzw. Dworu św. Jana na [[ORUNIA | Oruni]] (obecnie ul. Żuławska 19), zakładu wychowawczego dla młodocianych przestępców. <br/><br/> | W 1822 współzałożyciel [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1825–1828 i 1852–1856 członek Rady Miejskiej, od 1829 do 1847 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1854 członek zarządu tzw. Dworu św. Jana na [[ORUNIA | Oruni]] (obecnie ul. Żuławska 19), zakładu wychowawczego dla młodocianych przestępców. <br/><br/> | ||
Meloman, 1 VII 1819 w swojej letniej rezydencji w Sopocie gościł na obiedzie pianistę i kompozytora Franza Xavera Mozarta (1791–1844), najmłodszego syna Wolfganga Amadeusza Mozarta. Od 1809 żonaty był z Henriettą (1 V 1791 Gdańsk – 14 IV 1878 Gdańsk), córką kupca [[SIMPSON HENRY, kupiec | Henry’ego Simpsona]], po którym przejął aktywa jego firmy handlowo-armatorskiej na wyspie [[OSTRÓW| Ostrów]] i prowadząc pod własnym imieniem wypłacał rentę teściowej i szwagrowi [[SIMPSON JOHN, kolekcjoner dzieł sztuki| Johnowi Simpsonowi]].<br/><br/> | Meloman, 1 VII 1819 w swojej letniej rezydencji w Sopocie gościł na obiedzie pianistę i kompozytora Franza Xavera Mozarta (1791–1844), najmłodszego syna Wolfganga Amadeusza Mozarta. Od 1809 żonaty był z Henriettą (1 V 1791 Gdańsk – 14 IV 1878 Gdańsk), córką kupca [[SIMPSON HENRY, kupiec | Henry’ego Simpsona]], po którym przejął aktywa jego firmy handlowo-armatorskiej na wyspie [[OSTRÓW| Ostrów]] i prowadząc pod własnym imieniem wypłacał rentę teściowej i szwagrowi [[SIMPSON JOHN, kolekcjoner dzieł sztuki| Johnowi Simpsonowi]].<br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 20:19, 16 paź 2023
SAMUEL BAUM (9 II 1780 Elbląg – 21 V 1859 Gdańsk), kupiec, radny miasta Gdańska. Pochodził z rodziny kupców z Elbląga, której przedstawiciele osiedlali się już przed nim w Gdańsku (brat dziada Samuel (1727–1800) 12 V 1751 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska). Syn kupca elbląskiego Samuela Gottlieba Bauma (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat Georga i Wilhelma Baumów oraz Johanny, od 1815 żony Anglika Johna Hambrooka (1788 – 19 IX 1825 Bristol). 5 IX 1809 uzyskał obywatelstwo Gdańska. W 1817 został wspólnikiem Carla Beniamina Tonnigesa (1779–1855) w firmie hurtowego handlu zbożem z kantorem przy Langer Markt 431 (Długi Targ 9), zastępując jego zmarłego dotychczasowego partnera Carla Ernsta Konopackiego (1770–1812). Od 1821 z bratem Georgiem Baumem był współwłaścicielem dużej firmy handlu i eksportu zboża Gebrüder Baum, z kantorem w 1831 przy Brotbänkengasse 812 (ul. Chlebnicka 38), od 1839 w kamienicy po teściu przy Langgasse 33 (ul. Długa), którą po śmierci szwagra sprzedał w 1857 na potrzeby nowo powstającego Danziger Privat-Aktien-Bank. W 1845 wspólnikiem w firmie był zapewne jego krewny, Carl Christian Baum (1781 Elbląg – 12 XI 1845 Gdańsk).
W 1822 współzałożyciel Korporacji Kupców. W latach 1825–1828 i 1852–1856 członek Rady Miejskiej, od 1829 do 1847 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1854 członek zarządu tzw. Dworu św. Jana na Oruni (obecnie ul. Żuławska 19), zakładu wychowawczego dla młodocianych przestępców.
Meloman, 1 VII 1819 w swojej letniej rezydencji w Sopocie gościł na obiedzie pianistę i kompozytora Franza Xavera Mozarta (1791–1844), najmłodszego syna Wolfganga Amadeusza Mozarta. Od 1809 żonaty był z Henriettą (1 V 1791 Gdańsk – 14 IV 1878 Gdańsk), córką kupca Henry’ego Simpsona, po którym przejął aktywa jego firmy handlowo-armatorskiej na wyspie Ostrów i prowadząc pod własnym imieniem wypłacał rentę teściowej i szwagrowi Johnowi Simpsonowi.
Najstarszy syn Bartholomäus (17 IX 1810 Gdańsk – 1 VII 1875 poza Gdańskiem) po uzyskaniu matury w 1832 w Gimnazjum Miejskim i studiach prawniczych w Niemczech był wieloletnim sędzią Sądu Miejskiego i Rejonowego (Stadt und Landgericht) w Gdańsku, zmarł jako kawaler. Z córek Isabell (11 III 1812 Gdańsk – 6 VIII 1878 poza Gdańskiem) była panną, Mathilda (ur. 29 V 1814 Gdańsk) była żoną Kista, Rosa (ur. 26 X 1817 Gdańsk) była żoną Regenborna, zmarły wcześnie Magdalena (ur. 23 VIII 1820) i Wilhelmina (XII 1831 Gdańsk – 10 V 1859 Gdańsk), najmłodsza Elisabeth (ur. 8 XI 1829 Gdańsk) 19 V 1854 zawarła związek małżeński z gdańskim kupcem Friedrichem Robertem Henry’m Plaw (ur. 30 VIII 1817 Liverpool), konsulem Hanoweru w Liverpoolu, synem Henry’ego Roberta Plaw (1786–1864). Po ślubie wyjechała do Anglii i jako wdowa 6 VII 1862 wyszła za mąż za kupca Wilhelma Goetza z Liverpoolu. Jego spadkobiercą był bratanek Georg Wilhelm Baum.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła NMP 300,37/30, s. 9v.; Akta kościoła św. Piotra i Pawła 1461/4, s. 119.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 79 z 1 X 1825, s. 2099 (nekrolog Johna Hambrooka).
„Danziger Zeitung”, nr 10908 z 15 IV 1878, s. 4 (nekrolog żony).
