RICHTER DANIEL HERMANN, pastor kościoła św. Bartłomieja
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''DANIEL HERMANN RICHTER''' (1 VIII 1720 – 17 VI 1775 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Syn pastora [[RICHTER JOHANN SALOMON, pastor kościołów św. Jerzego i św. Michała | Johanna Salomona Richtera]]. Od 1732 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], z okresu nauki zachował się jego wpis z 1741 do sztambucha innego z uczniów, Antona Kemniego, sam też doczekał się wierszowanych utworów tego typu. Od 1742 studiował filozofię w Lipsku, od 1745 w Wittenberdze. Zweryfikowany przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja 6 VI 1747. Po uzupełnieniu kwalifikacji w latach 1750–1761 kaznodzieja w szpitalnym kościele [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | Wszystkich Bożych Aniołów]]. Od 15 III 1761 diakon, od 17 XII 1763 do śmierci pierwszy pastor kościoła św. Bartłomieja. <br/><br/> | '''DANIEL HERMANN RICHTER''' (1 VIII 1720 – 17 VI 1775 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Syn pastora [[RICHTER JOHANN SALOMON, pastor kościołów św. Jerzego i św. Michała | Johanna Salomona Richtera]]. Od 1732 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], z okresu nauki zachował się jego wpis z 1741 do sztambucha innego z uczniów, Antona Kemniego, sam też doczekał się wierszowanych utworów tego typu. Od 1742 studiował filozofię w Lipsku, od 1745 w Wittenberdze. Zweryfikowany przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja 6 VI 1747. Po uzupełnieniu kwalifikacji w latach 1750–1761 kaznodzieja w szpitalnym kościele [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | Wszystkich Bożych Aniołów]]. Od 15 III 1761 diakon, od 17 XII 1763 do śmierci pierwszy pastor kościoła św. Bartłomieja. <br/><br/> | ||
| − | + | Od około 1748 mąż Eleonory (pochowana 3 VII 1786 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] pod płytą nagrobną nr 17 w wieku 66 lat), z którą miał synów [[RICHTER JOHANN DANIEL, diakon kościoła św. Katarzyny, kaznodzieja Domu Poprawy | Johanna Daniela]] i Salomona Hermanna (zm. 1808), który 15 V 1781 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | |
| − | Od około 1748 mąż Eleonory (pochowana 3 VII 1786 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] pod płytą nagrobną nr 17 w wieku 66 lat), z którą miał | + | |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 299.<br/> | ||
Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 62, 93.<br/> | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 62, 93.<br/> | ||
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 55.<br/> | Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 55.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 105, Bd. 4, 40, 55. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 105, Bd. 4, 40, 55. | ||
Wersja z 22:45, 23 wrz 2023
DANIEL HERMANN RICHTER (1 VIII 1720 – 17 VI 1775 Gdańsk), pastor kościoła św. Bartłomieja. Syn pastora Johanna Salomona Richtera. Od 1732 uczeń Gimnazjum Akademickiego, z okresu nauki zachował się jego wpis z 1741 do sztambucha innego z uczniów, Antona Kemniego, sam też doczekał się wierszowanych utworów tego typu. Od 1742 studiował filozofię w Lipsku, od 1745 w Wittenberdze. Zweryfikowany przez gdańskie Ministerium Duchowne jako kaznodzieja 6 VI 1747. Po uzupełnieniu kwalifikacji w latach 1750–1761 kaznodzieja w szpitalnym kościele Wszystkich Bożych Aniołów. Od 15 III 1761 diakon, od 17 XII 1763 do śmierci pierwszy pastor kościoła św. Bartłomieja.
Od około 1748 mąż Eleonory (pochowana 3 VII 1786 w kościele św. Trójcy pod płytą nagrobną nr 17 w wieku 66 lat), z którą miał synów Johanna Daniela i Salomona Hermanna (zm. 1808), który 15 V 1781 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 299.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 62, 93.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 55.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 105, Bd. 4, 40, 55.
