BLANIK LESZEK, gimnastyk, olimpijczyk
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''LESZEK ROBERT BLANIK''' (1 III 1977 Wodzisław Śląski), gimnastyk, [[OLIMPIJCZYCY GDAŃSCY | mistrz olimpijski]]. Syn Ludwika, górnika, radnego miasta Radlin, prezesa Klubu Gimnastycznego Radlin i Haliny Jadwigi z domu Mika. Karierę sportową rozpoczął w 1986 w Klubie Gimnastycznym Radlin. Po maturze w Zespole Szkół Technicznych w Wodzisławiu Śląskim, od 1998 zawodnik MKS AZS AWFiS w Gdańsku, od 2003 absolwent [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu]] i jej pracownik.<br/><br/> | '''LESZEK ROBERT BLANIK''' (1 III 1977 Wodzisław Śląski), gimnastyk, [[OLIMPIJCZYCY GDAŃSCY | mistrz olimpijski]]. Syn Ludwika, górnika, radnego miasta Radlin, prezesa Klubu Gimnastycznego Radlin i Haliny Jadwigi z domu Mika. Karierę sportową rozpoczął w 1986 w Klubie Gimnastycznym Radlin. Po maturze w Zespole Szkół Technicznych w Wodzisławiu Śląskim, od 1998 zawodnik MKS AZS AWFiS w Gdańsku, od 2003 absolwent [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu]] i jej pracownik.<br/><br/> | ||
Brązowy medalista w skoku przez konia na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000), złoty medalista (pierwszy w historii polskiej gimnastyki) na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008); wicemistrz świata (Debrecen 2002 i Melbourne 2005), mistrz świata (Stuttgart 2007); wicemistrz Europy (St. Petersburg 1998) i mistrz Europy (Lozanna 2008); ośmiokrotny złoty medalista Pucharu Świata, ośmiokrotny indywidualny mistrz Polski. Pierwszy polski gimnastyk, którego kombinację: skok-przerzut i podwójne salto w przód w pozycji łamanej, Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna zapisała w 2002 (pod nr. 332) jako element gimnastyczny pod nazwą „blanik”. W grudniu 2009 oficjalnie zakończył karierę.<br/><br/> | Brązowy medalista w skoku przez konia na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000), złoty medalista (pierwszy w historii polskiej gimnastyki) na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008); wicemistrz świata (Debrecen 2002 i Melbourne 2005), mistrz świata (Stuttgart 2007); wicemistrz Europy (St. Petersburg 1998) i mistrz Europy (Lozanna 2008); ośmiokrotny złoty medalista Pucharu Świata, ośmiokrotny indywidualny mistrz Polski. Pierwszy polski gimnastyk, którego kombinację: skok-przerzut i podwójne salto w przód w pozycji łamanej, Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna zapisała w 2002 (pod nr. 332) jako element gimnastyczny pod nazwą „blanik”. W grudniu 2009 oficjalnie zakończył karierę.<br/><br/> | ||
| − | W latach 2011–2015 poseł do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VII kadencji (w wyborach w okręgu gdańskim uzyskał 15 031 głosów startując z ostatniego miejsca na liście), bezpartyjny, kandydował z poparciem Platformy Obywatelskiej. Od 1 VII 2015 do 2019 trener kadry polskich gimnastyków (trener główny Ośrodka Szkolenia PZG w Gdańsku). Członek Rady Sportu | + | W latach 2011–2015 poseł do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VII kadencji (w wyborach w okręgu gdańskim uzyskał 15 031 głosów startując z ostatniego miejsca na liście), bezpartyjny, kandydował z poparciem Platformy Obywatelskiej. Od 1 VII 2015 do 2019 trener kadry polskich gimnastyków (trener główny Ośrodka Szkolenia PZG w Gdańsku). Członek [[GDAŃSKA RADA SPORTU | Gdańskiej Rady Sportu]] w kadencjach od 2010 do 2023 (wiceprzewodniczący w kadencji 2019–2023).<br/><br/> |
Zwycięzca w konkursie [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] na najlepszego sportowca województwa pomorskiego w roku 2005. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), srebrną odznaką „Za zasługi dla sportu” (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO | „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego”]]. 29 XII 2011 jego imię otrzymała hala sportowa Klubu Gimnastycznego Radlin i hala gimnastyczna AWFiS w Gdańsku.<br/><br/> | Zwycięzca w konkursie [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] na najlepszego sportowca województwa pomorskiego w roku 2005. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), srebrną odznaką „Za zasługi dla sportu” (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO | „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego”]]. 29 XII 2011 jego imię otrzymała hala sportowa Klubu Gimnastycznego Radlin i hala gimnastyczna AWFiS w Gdańsku.<br/><br/> | ||
Mąż Magdy, psychologa, ojciec Artura. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mąż Magdy, psychologa, ojciec Artura. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:25, 21 sie 2023
LESZEK ROBERT BLANIK (1 III 1977 Wodzisław Śląski), gimnastyk, mistrz olimpijski. Syn Ludwika, górnika, radnego miasta Radlin, prezesa Klubu Gimnastycznego Radlin i Haliny Jadwigi z domu Mika. Karierę sportową rozpoczął w 1986 w Klubie Gimnastycznym Radlin. Po maturze w Zespole Szkół Technicznych w Wodzisławiu Śląskim, od 1998 zawodnik MKS AZS AWFiS w Gdańsku, od 2003 absolwent Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu i jej pracownik.
Brązowy medalista w skoku przez konia na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000), złoty medalista (pierwszy w historii polskiej gimnastyki) na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008); wicemistrz świata (Debrecen 2002 i Melbourne 2005), mistrz świata (Stuttgart 2007); wicemistrz Europy (St. Petersburg 1998) i mistrz Europy (Lozanna 2008); ośmiokrotny złoty medalista Pucharu Świata, ośmiokrotny indywidualny mistrz Polski. Pierwszy polski gimnastyk, którego kombinację: skok-przerzut i podwójne salto w przód w pozycji łamanej, Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna zapisała w 2002 (pod nr. 332) jako element gimnastyczny pod nazwą „blanik”. W grudniu 2009 oficjalnie zakończył karierę.
W latach 2011–2015 poseł do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VII kadencji (w wyborach w okręgu gdańskim uzyskał 15 031 głosów startując z ostatniego miejsca na liście), bezpartyjny, kandydował z poparciem Platformy Obywatelskiej. Od 1 VII 2015 do 2019 trener kadry polskich gimnastyków (trener główny Ośrodka Szkolenia PZG w Gdańsku). Członek Gdańskiej Rady Sportu w kadencjach od 2010 do 2023 (wiceprzewodniczący w kadencji 2019–2023).
Zwycięzca w konkursie „Dziennika Bałtyckiego” na najlepszego sportowca województwa pomorskiego w roku 2005. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Medalem św. Wojciecha (2009), srebrną odznaką „Za zasługi dla sportu” (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022), odznaką „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego”. 29 XII 2011 jego imię otrzymała hala sportowa Klubu Gimnastycznego Radlin i hala gimnastyczna AWFiS w Gdańsku.
Mąż Magdy, psychologa, ojciec Artura.
