HINZ MARIUSZ, działacz opozycji demokratycznej

Wersja z 17:50, 9 sie 2023

Mariusz Hinz, lata 80. XX wieku

MARIUSZ HINZ (ur. 29 XI 1955 Sopot), działacz opozycji demokratycznej. W 1974 ukończył III Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku. Od 1976 do czerwca 1982 starszy referent w Przedsiębiorstwie Spedycji Międzynarodowej C. Hartwig w Gdańsku. W 2 połowie 1979, za sprawą starszej koleżanki, wynajmującej pokój w jego domu, zetknął się ze środowiskiem opozycji przedsierpniowej. Zaproszony na jedno ze spotkań, uczestniczył w wykładach, zaczął sympatyzować z KSS KOR, Ruchem Młodej Polski, Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża. Zetknął się wówczas m.in. z Anną Walentynowicz, Lechem Wałęsą, Lechem Kaczyńskim, Janem Koziatkiem.

Brał udział w manifestacjach rocznicowych 11 Listopada, Grudnia 1970, 3 Maja, zajmował się kolportażem czasopism, książek, w tym m.in.: dzieła Czesława Miłosza, Witolda Gombrowicza, Marka Hłaski, Leszka Kołakowskiego, Gustawa Herlinga–Grudzińskiego. Kilkakrotnie zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa na 48 godzin. Pierwsze zatrzymanie miało miejsce po opuszczeniu domu Kazimierza Szołocha przy ul. Poznańskiej na gdańskim Przymorzu, w związku z przygotowywaniem akcji ulotkowej na rocznicę zbrodni katyńskiej.

W okresie strajków w sierpniu 1980, 22 tego miesiąca oficjalne związki zawodowe w C. Hartwig, wiedząc o misji w Gdańsku wicepremiera Tadeusza Pyki, sformułowały listę postulatów, które w zamierzeniu dyrekcji przedsiębiorstwa miały być przekazane delegacji rządowej. Na jego apel lista została zaadresowana do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. Był członkiem delegacji, która pojechała do Stoczni Gdańskiej zarejestrować C. Hartwig wśród strajkujących zakładów. Stanął na czele zawiązanego w Hartwigu Komitet Strajkowy, został też szefem tamtejszego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”, zawiązanego we wrześniu 1980.

Organizował w Warszawie, Katowicach i Poznaniu struktury NSZZ „Solidarności” w przedsiębiorstwach handlu zagranicznego i przedsiębiorstwach spedycyjnych. Po utworzeniu Komisji Branżowej Przedsiębiorstw Spedycji został wybrany jej przewodniczącym. W grudniu 1980, po wyborach statutowych, ukształtowała się Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” C. Hartwig w Gdańsku: Mariusz Hinz (przewodniczący), Ryszard Toczek (wiceprzewodniczący), Andrzej Klimiuk (skarbnik), Krzysztof Sosnowski (sekretarz), Janusz Puczydłowski, Danuta Bejger–Napieralska. Uczestniczył w I Walnym Zebraniu Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego (2–5 VII i 13–17 VII 1981) w Teatrze Muzycznym w Gdyni, 11–12 XII 1981 w obsłudze informacyjnej obrad Komisji Krajowej w Stoczni Gdańskiej.

Po ogłoszeniu stanu wojennego, 14–18 XII 1981 był organizatorem strajku i przewodniczącym Komisji Strajkowej w C. Hartwigu. Zatrzymany 18 XII 1981, następnie aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 27 I 1982 skazany w trybie doraźnym przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę siedmiu lat pozbawienia wolności. Osadzony w Zakładach Karnych w Koronowie, Barczewie, Potulicach i Braniewie, w marcu 1983 zwrócił się do sądu o oddalenie wniosku załogi C. Hartwig o akt łaski dla niego. 12 V 1983 Rada Państwa nie skorzystała w stosunku do niego z prawa łaski. 2 VIII 1983 postanowieniem Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni, na podstawie ustawy o amnestii z 21 VII 1983, złagodzono mu o połowę karę pozbawienia wolności. 21 XII 1983 Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni udzielił mu przerwy w odbywaniu kary, licząc od dnia zwolnienia z Zakładu Karnego do 7 I 1984. Od 8 I 1984 ponownie w Zakładzie Karnym. W kwietniu 1984, będąc na trzydniowej przepustce, wziął ślub w kościele św. Brygidy w Gdańsku, który stał się manifestacją solidarnościową, z udziałem m.in. Lecha Wałęsy i mediów zagranicznych. 4 VII 1984 zwolniony z Zakładu Karnego.

Od grudnia 1984 do 1986 pracował jako starszy referent w Spółdzielni Inwalidów im. Obrońców Helu w Gdańsku. W 1984–1988 współpracownik Tajnego Komitetu Zakładowego Morskiego Portu Handlowego w Gdańsku; kolporter pism m.in. „Portowca”, „Solidarności. Pisma Regionu Gdańskiego”. W latach 1985–1986 współpracownik RKK (kontakt z Lechem Kaczyńskim, Krzysztofem Dowgiałłą i Witoldem Marczukiem), zajmował się udostępnianiem lokali na potrzeby drukarni i redakcji pism. W 1984–1988 współpracownik Komisji Charytatywnej przy kościele św. Brygidy, organizował ponadto „Dni więźnia politycznego”, pomagał w uzyskaniu pracy przez osoby represjonowane. W sierpniu 1988 uczestnik strajku w Porcie Gdańskim. W 1986–1991 dyrektor w firmie ATA Morkowski. W latach 1991–1996 prezes Zarządu i członek rad nadzorczych spółek związanych z Zarządem Portu Gdańsk SA, w 1995–1998 wiceprezes Zarządu Gdańskiej Izby Gospodarczej, w 1997–1998 członek i prezes Zarządu Klubu Sportowego Lechia Gdańsk. W 1994 współzałożyciel, członek zarządu Stowarzyszenia „Godność” w Gdańsku. Prowadzi własną działalność konsultingową.

Według wypisu z dziennika rejestracyjnego SB Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Gdańsku, 11 IX 1979–17 XII 1981 zarejestrowany został przez Wydział III KW MO w Gdańsku jako TW ps. Marek, materiały nie zachowały się. Według zainteresowanego, do żadnej współpracy jednak nie doszło. ArKa