FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU
Linia 5: | Linia 5: | ||
'''FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU.''' Od 1974 największa, coroczna polska impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą ([[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klub Studentów Wybrzeża Żak]], [[BOKINIEC LUCJAN, działacz kultury | Lucjan Bokiniec]]). Główną nagrodą (Grand Prix) były w latach 1974–1979 Lwy Gdańskie, w okresie 1979–1993 Złote Lwy Gdańskie, od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach. <br/><br/> | '''FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU.''' Od 1974 największa, coroczna polska impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą ([[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klub Studentów Wybrzeża Żak]], [[BOKINIEC LUCJAN, działacz kultury | Lucjan Bokiniec]]). Główną nagrodą (Grand Prix) były w latach 1974–1979 Lwy Gdańskie, w okresie 1979–1993 Złote Lwy Gdańskie, od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach. <br/><br/> | ||
− | Z braku zaplecza w Gdańsku (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal odbył się w czterech kinach Gdańska, Gdyni i Sopotu | + | Z braku zaplecza w Gdańsku (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal, zainaugurowany 7 IX 1974, odbył się w czterech kinach Gdańska, Gdyni i Sopotu. Otwarcie i zamknięcie (z wręczeniem nagród) miało miejsce w gdańskim [[KINO LENINGRAD | kinie Leningrad]] (następnie Neptun, ul. Długa 57), głównym kinem (na użytek gości) był sopocki Bałtyk. W latach 1975–1986 (z przerwą w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] 1982–1983) odbywał się tylko w Gdańsku, w sali [[DOM TECHNIKA | Domu Technika]] przy ul. Rajskiej 6 i z dublowanymi projekcjami w kinie Leningrad. Ze względu na niewystarczające zaplecze (Dom technika zapewniał na widowni jedynie 300 miejsc), w 1987 przeniesiony do Teatru Muzycznego w Gdyni. {{author: BŚ}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Wersja z 07:09, 4 lip 2023
FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU. Od 1974 największa, coroczna polska impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą ( Klub Studentów Wybrzeża Żak, Lucjan Bokiniec). Główną nagrodą (Grand Prix) były w latach 1974–1979 Lwy Gdańskie, w okresie 1979–1993 Złote Lwy Gdańskie, od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach.
Z braku zaplecza w Gdańsku (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal, zainaugurowany 7 IX 1974, odbył się w czterech kinach Gdańska, Gdyni i Sopotu. Otwarcie i zamknięcie (z wręczeniem nagród) miało miejsce w gdańskim kinie Leningrad (następnie Neptun, ul. Długa 57), głównym kinem (na użytek gości) był sopocki Bałtyk. W latach 1975–1986 (z przerwą w stanie wojennym 1982–1983) odbywał się tylko w Gdańsku, w sali Domu Technika przy ul. Rajskiej 6 i z dublowanymi projekcjami w kinie Leningrad. Ze względu na niewystarczające zaplecze (Dom technika zapewniał na widowni jedynie 300 miejsc), w 1987 przeniesiony do Teatru Muzycznego w Gdyni.
Rok | Tytuł | Reżyser |
---|---|---|
1974 | Potop | Jerzy Hoffman |
1975 | Noce i dnie Ziemia obiecana |
Jerzy Antczak Andrzej Wajda |
1976 | Grand Prix nie przyznano | |
1977 | Barwy ochronne | Krzysztof Zanussi |
1978 | Pasja Bez znieczulenia |
Stanisław Różewicz Andrzej Wajda |
1979 | Amator | Krzysztof Kieślowski |
1980 | Paciorki jednego różańca | Kazimierz Kutz |
1981 | Gorączka | Agnieszka Holland |
1984 | Austeria | Jerzy Kawalerowicz |
1985 | Kobieta w kapeluszu | Stanisław Różewicz |
1986 | Siekierezada | Witold Leszczyński |