LIDZBARSKI ALFONS, kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(korekta_EJ)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 
[[File: Liberadzki__Alfons.jpg |thumb| Grób Alfonsa Lidzbarskiego na cmentarzu Srebrzysko]]
 
[[File: Liberadzki__Alfons.jpg |thumb| Grób Alfonsa Lidzbarskiego na cmentarzu Srebrzysko]]
'''ALFONS LIDZBARSKI vel LITZBARSKI''' (27 V 1903 Przodkowo koło Kartuz – 21 IV 1945 Gdańsk), kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn Jana Lidzbarskiego vel Lietzbarskiego (26 III 1867 Osowa Góra koło Przodkowa – 26 V 1951), listonosza, i Magdaleny z domu Witzkiej vel Wickiej (3 IX 1868 Przodkowo – 3 XI 1957). Brat Brunona (28 VII 1892 Żukowo – 20 XI 1893 Żukowo), Marii Ewy (4 XII 1893 Żukowo – 18 XII 1968), Ewy (ur. i zm. 4 IV 1896 Przodkowo), Zofii Badziąg vel Badziong (4 IV 1896 Przodkowo – 24 XI 1989), Jana (ur. 20 III 1898 Przodkowo), Benona (ur. 28 II 1900 Przodkowo), Jadwigi (11 VI 1906 Gdańsk – 14 XI 1991 Gdańsk) oraz Magdaleny Marty (ur. 17 VI 1908 Gdańsk). Brat cioteczny (matki były siostrami) [[PIPKA vel PIEPKA JAN, obrońca Poczty Polskiej w 1939, honorowy obywatel Gdańska | Jana Pipki]].<br/><br/>
+
'''ALFONS LIDZBARSKI vel LITZBARSKI''' (27 V 1903 Przodkowo koło Kartuz – 21 IV 1945 Gdańsk), kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn Jana Lidzbarskiego vel Lietzbarskiego (26 III 1867 Osowa Góra koło Przodkowa – 26 V 1951), listonosza, i Magdaleny z domu Witzkiej vel Wickiej (3 IX 1868 Przodkowo – 3 XI 1957). Brat Brunona (28 VII 1892 Żukowo – 20 XI 1893), Marii Ewy (4 XII 1893 Żukowo – 18 XII 1968), Ewy (ur. i zm. 4 IV 1896 Przodkowo), Zofii Badziąg vel Badziong (4 IV 1896 Przodkowo – 24 XI 1989), Jana (ur. 20 III 1898 Przodkowo), Benona (ur. 28 II 1900 Przodkowo), Jadwigi (11 VI 1906 Gdańsk – 14 XI 1991) oraz Magdaleny Marty (ur. 17 VI 1908 Gdańsk). Brat cioteczny (matki były siostrami) [[PIPKA vel PIEPKA JAN, obrońca Poczty Polskiej w 1939, honorowy obywatel Gdańska | Jana Pipki]].<br/><br/>
Od 11 VI 1925 w służbie PKP, pracował między innymi jako ślusarz w Parowozowni Gdańsk Południe. Członek [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]] oraz Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. 1 IX 1939 aresztowany przez Niemców i osadzony w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], gdzie został pobity. Po zwolnieniu, od 27 XI 1939 był zatrudniony na kolei niemieckiej w Gdańsku. Zwolniony, po rocznej przerwie zaczął pracować jako malarz. Zmarł na skutek zatrucia się farbami.<br/><br/>
+
Od 11 VI 1925 w służbie PKP, pracował między innymi jako ślusarz w Parowozowni Gdańsk Południe. Członek [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]] oraz Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. 1 IX 1939 aresztowany przez Niemców, osadzony i pobity w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]]. Został jednak uwolniony i od 27 XI 1939 pracował na kolei niemieckiej w Gdańsku. Kiedy zwolniono go z pracy, po rocznej przerwie zatrudnił się jako malarz. Zmarł na skutek zatrucia się farbami.<br/><br/>
 
14 V 1927 poślubił Annę Mehring (13 V 1907 Nowy Dwór Wejherowski – 15 II 1996), córkę kuczera Józefa Mehringa i Rozalii z domu Koss. Ojciec Helgi (15 VIII 1927 – 18 X 2001), Ewy Marii (ur. 1 V 1929 Gdańsk), Rity (ur. 9 I 1937), Rosemarii (3 III 1940 – 29 VIII 2015).
 
14 V 1927 poślubił Annę Mehring (13 V 1907 Nowy Dwór Wejherowski – 15 II 1996), córkę kuczera Józefa Mehringa i Rozalii z domu Koss. Ojciec Helgi (15 VIII 1927 – 18 X 2001), Ewy Marii (ur. 1 V 1929 Gdańsk), Rity (ur. 9 I 1937), Rosemarii (3 III 1940 – 29 VIII 2015).
Mieszkał w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]] przy Westerzeile 56 (ul. Zbyszka z Bogdańca), Labesweg 2a (ul. Joachima Lelewela), John-Gibson-Strasse 1/2 (ul. Lucyny Krzemienieckiej) oraz Westerzeile 40. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MAD}} {{author: GGe}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
+
Mieszkał w Gdańsku-[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]] przy Westerzeile 56 (ulica Zbyszka z Bogdańca), Labesweg 2a (ulica Joachima Lelewela), John-Gibson-Strasse 1/2 (ulica Lucyny Krzemienieckiej) oraz Westerzeile 40. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MAD}} {{author: GGe}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
  
 
'''Bibliografia''': <br/>
 
'''Bibliografia''': <br/>
 
Archiwum Muzeum Poczty Polskiej – oddział Muzeum Gdańska.<br/>
 
Archiwum Muzeum Poczty Polskiej – oddział Muzeum Gdańska.<br/>
Kledzik Witold, ''Biografie Polaków – pracowników kolejowych (nie wszystkich) zatrudnionych do 31.8.1939 r. w służbie na PKP na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska'', PAN Biblioteka Gdańska, Ms. 5152/1.
+
Kledzik W., ''Biografie Polaków – pracowników kolejowych (nie wszystkich) zatrudnionych do 31.8.1939 r. w służbie na PKP na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska'', PAN Biblioteka Gdańska, Ms. 5152/1.

Wersja z 11:12, 23 mar 2023

Grób Alfonsa Lidzbarskiego na cmentarzu Srebrzysko

ALFONS LIDZBARSKI vel LITZBARSKI (27 V 1903 Przodkowo koło Kartuz – 21 IV 1945 Gdańsk), kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn Jana Lidzbarskiego vel Lietzbarskiego (26 III 1867 Osowa Góra koło Przodkowa – 26 V 1951), listonosza, i Magdaleny z domu Witzkiej vel Wickiej (3 IX 1868 Przodkowo – 3 XI 1957). Brat Brunona (28 VII 1892 Żukowo – 20 XI 1893), Marii Ewy (4 XII 1893 Żukowo – 18 XII 1968), Ewy (ur. i zm. 4 IV 1896 Przodkowo), Zofii Badziąg vel Badziong (4 IV 1896 Przodkowo – 24 XI 1989), Jana (ur. 20 III 1898 Przodkowo), Benona (ur. 28 II 1900 Przodkowo), Jadwigi (11 VI 1906 Gdańsk – 14 XI 1991) oraz Magdaleny Marty (ur. 17 VI 1908 Gdańsk). Brat cioteczny (matki były siostrami) Jana Pipki.

Od 11 VI 1925 w służbie PKP, pracował między innymi jako ślusarz w Parowozowni Gdańsk Południe. Członek Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego oraz Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. 1 IX 1939 aresztowany przez Niemców, osadzony i pobity w Victoriaschule. Został jednak uwolniony i od 27 XI 1939 pracował na kolei niemieckiej w Gdańsku. Kiedy zwolniono go z pracy, po rocznej przerwie zatrudnił się jako malarz. Zmarł na skutek zatrucia się farbami.

14 V 1927 poślubił Annę Mehring (13 V 1907 Nowy Dwór Wejherowski – 15 II 1996), córkę kuczera Józefa Mehringa i Rozalii z domu Koss. Ojciec Helgi (15 VIII 1927 – 18 X 2001), Ewy Marii (ur. 1 V 1929 Gdańsk), Rity (ur. 9 I 1937), Rosemarii (3 III 1940 – 29 VIII 2015). Mieszkał w Gdańsku-Wrzeszczu przy Westerzeile 56 (ulica Zbyszka z Bogdańca), Labesweg 2a (ulica Joachima Lelewela), John-Gibson-Strasse 1/2 (ulica Lucyny Krzemienieckiej) oraz Westerzeile 40. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. MAD GGe









Bibliografia:
Archiwum Muzeum Poczty Polskiej – oddział Muzeum Gdańska.
Kledzik W., Biografie Polaków – pracowników kolejowych (nie wszystkich) zatrudnionych do 31.8.1939 r. w służbie na PKP na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska, PAN Biblioteka Gdańska, Ms. 5152/1.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania