WARABIUS SIMON, pastor kościoła św. Bartłomieja
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Simon_Warabius.jpg|thumb|Fragment zachowanych stron katechizmu Simona Warabiusa i Johanna Koella]] | [[File:Simon_Warabius.jpg|thumb|Fragment zachowanych stron katechizmu Simona Warabiusa i Johanna Koella]] | ||
'''SIMON WARABIUS''' (Wanrad, Wanradt, Wanräch, Wanderavensis) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]] w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie. <br/><br/> | '''SIMON WARABIUS''' (Wanrad, Wanradt, Wanräch, Wanderavensis) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]] w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie. <br/><br/> | ||
| − | 6 III 1563 gdańska [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | 6 III 1563 gdańska [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim. Pochowany 8 V 1567. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | '''Bibliografia''':<br/> | + | '''Bibliografia''': <br/> |
| − | Freytag Hermann, ''Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg in der Zeit der Reformation'', Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 38, Danzig 1898, s. 117. | + | Freytag Hermann, ''Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg in der Zeit der Reformation'', Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 38, Danzig 1898, s. 117.<br/> |
| + | hesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 52. | ||
Wersja z 14:37, 9 maj 2023
SIMON WARABIUS (Wanrad, Wanradt, Wanräch, Wanderavensis) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor kościoła św. Bartłomieja w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie.
6 III 1563 gdańska Rada Miejska zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim. Pochowany 8 V 1567.
Bibliografia:
Freytag Hermann, Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg in der Zeit der Reformation, Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 38, Danzig 1898, s. 117.
hesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 52.
