WINDERLICH ALFRED, pedagog, senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ALFRED WINDERLICH''' (10 IV 1880 | + | '''ALFRED THEODOR WINDERLICH''' (10 IV 1880 Lagardesmühlen (Osiedle Kolejowe) Kostrzyń na Odrą – po 1935), pedagog, [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | senator II Wolnego Miasta Gdańsk]] (WMG). Syn kupca. Do 1898 uczeń gimnazjum realnego w Frankfurcie nad Odrą, należał do Szkolnego Klubu Wioślarskiego „Tryton”. W latach 1900–1904 matematykę i nauki przyrodnicze na uniwersytetach we Wrocławiu, Lipsku i Greifswaldzie, gdzie w 1904 uzyskał doktorat z filozofii na podstawie dysertacji ''Quantitative Untersuchungen über die Thomsonschen Abstoßungsversuche'' (''Badania ilościowe doświadczeń Thomsona nad odpychaniem [elektronów]''). Po otrzymaniu w czerwcu 1904 państwowych uprawnień pedagogicznych od 1904 do 1906 nauczyciel na okresie próbnym królewskiego gimnazjum w Brodnicy nad Drwęcą (Strasburg, Strasburg an der Drewenz). Po odbyciu rocznej, obowiązkowej służby wojskowej, od 1907 tamże starszy nauczyciel. Nauczał matematyki, fizyki, nauk przyrodniczych, geografii i gimnastyki, był opiekunem szkolnego klubu wioślarskiego „Wiking”. <br/><br/> |
| + | Podczas I wojny światowej jako porucznik rezerwy został dowódcą 2 kompanii 61. pułku piechoty i skierowany na front. Do końca wojny trzykrotnie ranny, odznaczony za odwagę Krzyżem Żelaznym II.klasy. <br/><br/> | ||
Od 1919 nauczyciel w gdańskim [[SZKOŁA ŚW. JANA | gimnazjum realnym św. Jana]]. Od 1 IV 1924 do 31 V 1926 dyrektor [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]] przy Weidengasse 1 (ul. Łąkowa). Od 1 VI 1926 do 31 X 1927 dyrektor gimnazjum realnego św. Jana. Od 1 XI 1927 szef szkolnictwa w Wydziale Kultury i Oświaty [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu WMG]]. Od 9 I 1931 do 20 VI 1933 senator do spraw oświaty, nauki i kultury (Kultussenator) w Senacie II WMG. Po przejęciu przez nazistów władzy w Gdańsku w czerwcu 1933 odwołany ze stanowiska i przeniesiony na emeryturę.<br/><br/> | Od 1919 nauczyciel w gdańskim [[SZKOŁA ŚW. JANA | gimnazjum realnym św. Jana]]. Od 1 IV 1924 do 31 V 1926 dyrektor [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]] przy Weidengasse 1 (ul. Łąkowa). Od 1 VI 1926 do 31 X 1927 dyrektor gimnazjum realnego św. Jana. Od 1 XI 1927 szef szkolnictwa w Wydziale Kultury i Oświaty [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu WMG]]. Od 9 I 1931 do 20 VI 1933 senator do spraw oświaty, nauki i kultury (Kultussenator) w Senacie II WMG. Po przejęciu przez nazistów władzy w Gdańsku w czerwcu 1933 odwołany ze stanowiska i przeniesiony na emeryturę.<br/><br/> | ||
W 1921 mieszkał przy Hauptstraße 9 (al. Grunwaldzka), w 1925 Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1935 Adolf-Hitler-Straße 110 (al. Grunwaldzka). Przed rokiem 1939 opuścił Gdańsk. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1921 mieszkał przy Hauptstraße 9 (al. Grunwaldzka), w 1925 Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1935 Adolf-Hitler-Straße 110 (al. Grunwaldzka). Przed rokiem 1939 opuścił Gdańsk. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:22, 14 sty 2023
ALFRED THEODOR WINDERLICH (10 IV 1880 Lagardesmühlen (Osiedle Kolejowe) Kostrzyń na Odrą – po 1935), pedagog, senator II Wolnego Miasta Gdańsk (WMG). Syn kupca. Do 1898 uczeń gimnazjum realnego w Frankfurcie nad Odrą, należał do Szkolnego Klubu Wioślarskiego „Tryton”. W latach 1900–1904 matematykę i nauki przyrodnicze na uniwersytetach we Wrocławiu, Lipsku i Greifswaldzie, gdzie w 1904 uzyskał doktorat z filozofii na podstawie dysertacji Quantitative Untersuchungen über die Thomsonschen Abstoßungsversuche (Badania ilościowe doświadczeń Thomsona nad odpychaniem [elektronów]). Po otrzymaniu w czerwcu 1904 państwowych uprawnień pedagogicznych od 1904 do 1906 nauczyciel na okresie próbnym królewskiego gimnazjum w Brodnicy nad Drwęcą (Strasburg, Strasburg an der Drewenz). Po odbyciu rocznej, obowiązkowej służby wojskowej, od 1907 tamże starszy nauczyciel. Nauczał matematyki, fizyki, nauk przyrodniczych, geografii i gimnastyki, był opiekunem szkolnego klubu wioślarskiego „Wiking”.
Podczas I wojny światowej jako porucznik rezerwy został dowódcą 2 kompanii 61. pułku piechoty i skierowany na front. Do końca wojny trzykrotnie ranny, odznaczony za odwagę Krzyżem Żelaznym II.klasy.
Od 1919 nauczyciel w gdańskim gimnazjum realnym św. Jana. Od 1 IV 1924 do 31 V 1926 dyrektor Gimnazjum Królewskiego przy Weidengasse 1 (ul. Łąkowa). Od 1 VI 1926 do 31 X 1927 dyrektor gimnazjum realnego św. Jana. Od 1 XI 1927 szef szkolnictwa w Wydziale Kultury i Oświaty Senatu WMG. Od 9 I 1931 do 20 VI 1933 senator do spraw oświaty, nauki i kultury (Kultussenator) w Senacie II WMG. Po przejęciu przez nazistów władzy w Gdańsku w czerwcu 1933 odwołany ze stanowiska i przeniesiony na emeryturę.
W 1921 mieszkał przy Hauptstraße 9 (al. Grunwaldzka), w 1925 Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1935 Adolf-Hitler-Straße 110 (al. Grunwaldzka). Przed rokiem 1939 opuścił Gdańsk.
