GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''MARIAN GÓRECKI''' (21 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz, patron gdańskiej ulicy. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. W latach 1917-1919 uczył się w Szkole Handlowej w Poznaniu. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej, następnie uczeń Państwowego Gimnazjum im. Św. Jana Kantego w Poznaniu. Po maturze, w latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie. <br/><br/> | '''MARIAN GÓRECKI''' (21 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz, patron gdańskiej ulicy. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. W latach 1917-1919 uczył się w Szkole Handlowej w Poznaniu. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej, następnie uczeń Państwowego Gimnazjum im. Św. Jana Kantego w Poznaniu. Po maturze, w latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie. <br/><br/> | ||
| − | Od 1933 w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę [[O’ROURKE EDUARD, biskup gdański, patron placu w Gdańsku | bp. Eduarda O’Rourkego]], rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]] (przebudowanej z dawnej stajni artyleryjskiej w byłych [[KOSZARY | koszarach]] (Neufahrwasser-Kaserne)), gdzie też mieszkał. Od 16 XI 1933 do 29 VIII 1939 prefekt i nauczyciel religii w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]], przez dwa lata (1934–1936) kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. <br/><br/> | + | Od 1933 w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę [[O’ROURKE EDUARD, biskup gdański, patron placu w Gdańsku | bp. Eduarda O’Rourkego]], rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]] (przebudowanej z dawnej stajni artyleryjskiej w byłych [[KOSZARY | koszarach]] (Neufahrwasser-Kaserne)), gdzie też mieszkał. Od 16 XI 1933 do 29 VIII 1939 prefekt i nauczyciel religii w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]], przez dwa lata (1934–1936) kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]] (m.in. z inicjatywy [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II WMG]] odprawił w koszarach 19 III 1936 mszę za duszę marszałka Józefa Piłsudskiego). <br/><br/> |
| − | Aresztowany 1 IX 1939, przetrzymywany w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], więzienie więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]]. Według relacji ks. Alfonsa Muzalewskiego uległ w obozie chwilowemu załamaniu, przyznając się do rzekomego przechowywania broni w swojej kaplicy w Nowym Porcie. Rozstrzelany, zwłoki ekshumowano w | + | Aresztowany 1 IX 1939, przetrzymywany w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], więzienie więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]]. Według relacji ks. Alfonsa Muzalewskiego uległ w obozie chwilowemu załamaniu, przyznając się do rzekomego przechowywania broni w swojej kaplicy w Nowym Porcie. Rozstrzelany, zwłoki ekshumowano w 1946 i pochowano na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]. Beatyfikowany 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w Warszawie, w grupie 108 męczenników II wojny światowej (zob. [[PANER JÓZEF, ksiądz | ks. Józef Paner]]).<br/><br/> |
Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej [[POMNIK NAUCZYCIELI POLSKICH II WMG |polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej]] (przy ul. Wałowej 21). Od 25 IX 1990 jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć [[POMNIK MARIANA GÓRECKIEGO | pomnik]], od 18 IX 2020 jego imię nosi tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1003. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej [[POMNIK NAUCZYCIELI POLSKICH II WMG |polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej]] (przy ul. Wałowej 21). Od 25 IX 1990 jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć [[POMNIK MARIANA GÓRECKIEGO | pomnik]], od 18 IX 2020 jego imię nosi tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1003. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:09, 18 kwi 2023
MARIAN GÓRECKI (21 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz, patron gdańskiej ulicy. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. W latach 1917-1919 uczył się w Szkole Handlowej w Poznaniu. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej, następnie uczeń Państwowego Gimnazjum im. Św. Jana Kantego w Poznaniu. Po maturze, w latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
Od 1933 w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę bp. Eduarda O’Rourkego, rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w Nowym Porcie (przebudowanej z dawnej stajni artyleryjskiej w byłych koszarach (Neufahrwasser-Kaserne)), gdzie też mieszkał. Od 16 XI 1933 do 29 VIII 1939 prefekt i nauczyciel religii w Gimnazjum Polskim, przez dwa lata (1934–1936) kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na Westerplatte (m.in. z inicjatywy Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II WMG odprawił w koszarach 19 III 1936 mszę za duszę marszałka Józefa Piłsudskiego).
Aresztowany 1 IX 1939, przetrzymywany w Victoriaschule, więzienie więzień obozu Stutthof. Według relacji ks. Alfonsa Muzalewskiego uległ w obozie chwilowemu załamaniu, przyznając się do rzekomego przechowywania broni w swojej kaplicy w Nowym Porcie. Rozstrzelany, zwłoki ekshumowano w 1946 i pochowano na cmentarzu na Zaspie. Beatyfikowany 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w Warszawie, w grupie 108 męczenników II wojny światowej (zob. ks. Józef Paner).
Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej (przy ul. Wałowej 21). Od 25 IX 1990 jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć pomnik, od 18 IX 2020 jego imię nosi tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1003.
