WOJTYCH TADEUSZ, aktor
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''TADEUSZ WOJTYCH''' (10 VIII 1931 Lille, Francja – 9 VII 2021 Warszawa), aktor, obsadzany zazwyczaj w repertuarze komediowym. Studiował na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechnice Gdańskiej]] (budownictwo mostów). Dzięki [[KOBIELA BOGUMIŁ, aktor, patron gdańskiej ulicy| Bogusławowi Kobieli]] występował w [[BIM-BOM, teatr studencki| Bim-Bomie]]. Tam łączył pantomimiczne błazenady z politycznymi monologami autorstwa Sławomira Mrożka. W latach 1957–1963 należał do zespołu [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w Gdańsku, gdzie zagrał 23 role. Zadebiutował jako Osorio w ''Zielonym gilu'' Tirsa de Moliny w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser| Stanisława Milskiego]] (premiera 10 I 1958). Zagrał między innymi Grabarza Drugiego i Ozryka w ''Hamlecie'' Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ, reżyser, honorowy obywatel Gdańska| Andrzeja Wajdy]] (14 VIII 1960) oraz tytułowe role: Króla w sztuce Paula Emanuela Arène’a, Gastona Armanda de Caillaveta i Roberta de Flersa (15 VIII 1959) oraz doskonałego Błazna Filuta w ''Jonaszu i Błaźnie'' Jerzego Broszkiewicza w reżyserii [[CYBULSKI ZBIGNIEW, aktor, patron gdańskiej ulicy| Zbigniewa Cybulskiego]] i Bogusława Kobieli (7 XII 1959). Został doceniony za rolę Poety w ''Indyku'' Sławomira Mrożka w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (10 VI 1961) oraz za kilka epizodów w ''Kaukaskim kole kredowym'' Bertolta Brechta w reżyserii Kazimierza Brauna (15 II 1963). Te dwie ostatnie pozycje przyniosły mu nagrody na III i V Festiwalu Teatru Polski Północnej w Toruniu (1961 i 1963). <br/><br/> | + | '''TADEUSZ WOJTYCH''' (10 VIII 1931 Lille, Francja – 9 VII 2021 Warszawa), aktor, obsadzany zazwyczaj w repertuarze komediowym. Studiował na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechnice Gdańskiej]] (budownictwo mostów). Dzięki [[KOBIELA BOGUMIŁ, aktor, patron gdańskiej ulicy| Bogusławowi Kobieli]] występował w [[BIM-BOM, teatr studencki| Bim-Bomie]]. Tam łączył pantomimiczne błazenady z politycznymi monologami autorstwa Sławomira Mrożka. W latach 1957–1963 należał do zespołu [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w Gdańsku, gdzie zagrał 23 role. Zadebiutował jako Osorio w ''Zielonym gilu'' Tirsa de Moliny w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser| Stanisława Milskiego]] (premiera 10 I 1958). Zagrał między innymi Grabarza Drugiego i Ozryka w ''Hamlecie'' Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ, reżyser, honorowy obywatel Gdańska| Andrzeja Wajdy]] (14 VIII 1960) oraz tytułowe role: Króla w sztuce Paula Emanuela Arène’a, Gastona Armanda de Caillaveta i Roberta de Flersa (15 VIII 1959) oraz doskonałego Błazna Filuta w ''Jonaszu i Błaźnie'' Jerzego Broszkiewicza w reżyserii [[CYBULSKI ZBIGNIEW, aktor, patron gdańskiej ulicy| Zbigniewa Cybulskiego]] i Bogusława Kobieli (7 XII 1959). Został doceniony za rolę Poety w ''Indyku'' Sławomira Mrożka w reżyserii [[BOGDAŃSKI ZBIGNIEW, aktor, reżyser | Zbigniewa Bogdańskiego]] |
| + | (10 VI 1961) oraz za kilka epizodów w ''Kaukaskim kole kredowym'' Bertolta Brechta w reżyserii Kazimierza Brauna (15 II 1963). Te dwie ostatnie pozycje przyniosły mu nagrody na III i V Festiwalu Teatru Polski Północnej w Toruniu (1961 i 1963). <br/><br/> | ||
| − | W latach 1963–1975 pracował w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie zagrał między innymi Eugeniusza w ''Tangu'' Sławomira Mrożka (11 IX 1965) i Figara w ''Weselu Figara'' Pierre’a de Beaumarchais’go w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, | + | W latach 1963–1975 pracował w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie zagrał między innymi Eugeniusza w ''Tangu'' Sławomira Mrożka (11 IX 1965) i Figara w ''Weselu Figara'' Pierre’a de Beaumarchais’go w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] (17 VI 1967), Artura Ui w ''Karierze Artura Ui'' Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Zegalskiego (23 II 1968). W latach 1975–1976 pracował w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, 1976–1977 w Teatrze Polskim we Wrocławiu, od 1977 do 1991 należał do zespołu warszawskiego Teatru Syrena. Zagrał w około 70 filmach (role epizodyczne), między innymi w ''Quo Vadis'' Jerzego Kawalerowicza (2001), ''Katyniu'' Andrzeja Wajdy (2007) czy serialu ''Plebania''. Pochowany w Warszawie, na cmentarzu Bródnowskim. {{author: HD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:14, 4 gru 2022
TADEUSZ WOJTYCH (10 VIII 1931 Lille, Francja – 9 VII 2021 Warszawa), aktor, obsadzany zazwyczaj w repertuarze komediowym. Studiował na Politechnice Gdańskiej (budownictwo mostów). Dzięki Bogusławowi Kobieli występował w Bim-Bomie. Tam łączył pantomimiczne błazenady z politycznymi monologami autorstwa Sławomira Mrożka. W latach 1957–1963 należał do zespołu Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie zagrał 23 role. Zadebiutował jako Osorio w Zielonym gilu Tirsa de Moliny w reżyserii Stanisława Milskiego (premiera 10 I 1958). Zagrał między innymi Grabarza Drugiego i Ozryka w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Andrzeja Wajdy (14 VIII 1960) oraz tytułowe role: Króla w sztuce Paula Emanuela Arène’a, Gastona Armanda de Caillaveta i Roberta de Flersa (15 VIII 1959) oraz doskonałego Błazna Filuta w Jonaszu i Błaźnie Jerzego Broszkiewicza w reżyserii Zbigniewa Cybulskiego i Bogusława Kobieli (7 XII 1959). Został doceniony za rolę Poety w Indyku Sławomira Mrożka w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego
(10 VI 1961) oraz za kilka epizodów w Kaukaskim kole kredowym Bertolta Brechta w reżyserii Kazimierza Brauna (15 II 1963). Te dwie ostatnie pozycje przyniosły mu nagrody na III i V Festiwalu Teatru Polski Północnej w Toruniu (1961 i 1963).
W latach 1963–1975 pracował w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie zagrał między innymi Eugeniusza w Tangu Sławomira Mrożka (11 IX 1965) i Figara w Weselu Figara Pierre’a de Beaumarchais’go w reżyserii Marka Okopińskiego (17 VI 1967), Artura Ui w Karierze Artura Ui Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Zegalskiego (23 II 1968). W latach 1975–1976 pracował w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, 1976–1977 w Teatrze Polskim we Wrocławiu, od 1977 do 1991 należał do zespołu warszawskiego Teatru Syrena. Zagrał w około 70 filmach (role epizodyczne), między innymi w Quo Vadis Jerzego Kawalerowicza (2001), Katyniu Andrzeja Wajdy (2007) czy serialu Plebania. Pochowany w Warszawie, na cmentarzu Bródnowskim.
