REYGER GOTTFRIED, botanik, astronom
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gottfried_Reyger.jpg|thumb|Gottfried Reyger, ''Tentamen florae Gedanensis…'', t. II, Dantisci 1766, druk [[WEDEL DANIEL LUDWIG, księgarz| Daniel Ludwig Wedel]]]] | [[File:Gottfried_Reyger.jpg|thumb|Gottfried Reyger, ''Tentamen florae Gedanensis…'', t. II, Dantisci 1766, druk [[WEDEL DANIEL LUDWIG, księgarz| Daniel Ludwig Wedel]]]] | ||
| − | '''GOTTFRIED REYGER''' (Reiger, Reiher, Reyher; 4 XI 1704 Gdańsk – 29 X 1788 Gdańsk), botanik, astronom, dyrektor gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Syn kupca gdańskiego Gottfrieda (około 1675 Gdańsk – 27 II 1744 Gdańsk), bratanek [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[REYGER FRIEDRICH | Friedricha Reygera]]. W latach 1720–1722 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 1722–1726 studiował prawo na uniwersytecie w Halle, przebywał na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. W Gdańsku zarządca [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] i [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]. Zrezygnował z funkcji w 1734; w 1735 odbył podróż geograficzno-przyrodniczą po Rzeczypospolitej. Osiadł w nabytej (wspólnie z bratem stryjecznym [[REYGER JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johannem Gottfriedem Reygerem]]) w 1780 posiadłości na Oruni (zob. [[PARK ORUŃSKI | Park Oruński]]), oddając się badaniom przyrodniczym i organizując tam naukowe spotkania gdańskich uczonych. Zajmował się również meteorologią, badaniami klimatu, astronomią (obserwacje prowadził w [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]]) (zob. [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]). <br/><br/> | + | '''GOTTFRIED REYGER''' (Reiger, Reiher, Reyher; 4 XI 1704 Gdańsk – 29 X 1788 Gdańsk), botanik, astronom, dyrektor gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Syn kupca gdańskiego Gottfrieda (około 1675 Gdańsk – 27 II 1744 Gdańsk), bratanek [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[REYGER FRIEDRICH, burmistrz Gdańska | Friedricha Reygera]]. W latach 1720–1722 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 1722–1726 studiował prawo na uniwersytecie w Halle, przebywał na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. W Gdańsku zarządca [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] i [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]. Zrezygnował z funkcji w 1734; w 1735 odbył podróż geograficzno-przyrodniczą po Rzeczypospolitej. Osiadł w nabytej (wspólnie z bratem stryjecznym [[REYGER JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johannem Gottfriedem Reygerem]]) w 1780 posiadłości na Oruni (zob. [[PARK ORUŃSKI | Park Oruński]]), oddając się badaniom przyrodniczym i organizując tam naukowe spotkania gdańskich uczonych. Zajmował się również meteorologią, badaniami klimatu, astronomią (obserwacje prowadził w [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]]) (zob. [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]). <br/><br/> |
W 1743 współzałożyciel gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego, którego w 1753 był dyrektorem i reorganizatorem (powołał do życia wydziały, grupujące osoby o podobnych zainteresowaniach, sam przewodził Wydziałowi Przyrodniczemu). Autor wielu prac naukowych, zwłaszcza dotyczących flory okolic Gdańska, badał wpływ klimatu na rozwój roślin (zwłaszcza kwitnienia), pierwszy badacz, który na terenie Rzeczypospolitej stosował systematykę Linneusza. Zbierał obrazy starych mistrzów niemieckich, zlicytowane po jego śmierci. Testamentem ustanowił fundację na rzecz nauki. Autor między innymi ''Tentamen florae Gedanensis'' (1764–1766), ''Die um Danzig wild wachsenden Pflanzen'' (1768). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W 1743 współzałożyciel gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego, którego w 1753 był dyrektorem i reorganizatorem (powołał do życia wydziały, grupujące osoby o podobnych zainteresowaniach, sam przewodził Wydziałowi Przyrodniczemu). Autor wielu prac naukowych, zwłaszcza dotyczących flory okolic Gdańska, badał wpływ klimatu na rozwój roślin (zwłaszcza kwitnienia), pierwszy badacz, który na terenie Rzeczypospolitej stosował systematykę Linneusza. Zbierał obrazy starych mistrzów niemieckich, zlicytowane po jego śmierci. Testamentem ustanowił fundację na rzecz nauki. Autor między innymi ''Tentamen florae Gedanensis'' (1764–1766), ''Die um Danzig wild wachsenden Pflanzen'' (1768). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 81. | Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 81. | ||
Wersja z 16:14, 30 gru 2022
GOTTFRIED REYGER (Reiger, Reiher, Reyher; 4 XI 1704 Gdańsk – 29 X 1788 Gdańsk), botanik, astronom, dyrektor gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. Syn kupca gdańskiego Gottfrieda (około 1675 Gdańsk – 27 II 1744 Gdańsk), bratanek burmistrza Friedricha Reygera. W latach 1720–1722 uczeń Gimnazjum Akademickiego, 1722–1726 studiował prawo na uniwersytecie w Halle, przebywał na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. W Gdańsku zarządca kościoła Zbawiciela i szpitala św. Gertrudy. Zrezygnował z funkcji w 1734; w 1735 odbył podróż geograficzno-przyrodniczą po Rzeczypospolitej. Osiadł w nabytej (wspólnie z bratem stryjecznym Johannem Gottfriedem Reygerem) w 1780 posiadłości na Oruni (zob. Park Oruński), oddając się badaniom przyrodniczym i organizując tam naukowe spotkania gdańskich uczonych. Zajmował się również meteorologią, badaniami klimatu, astronomią (obserwacje prowadził w Bramie Zielonej) (zob. obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne).
W 1743 współzałożyciel gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego, którego w 1753 był dyrektorem i reorganizatorem (powołał do życia wydziały, grupujące osoby o podobnych zainteresowaniach, sam przewodził Wydziałowi Przyrodniczemu). Autor wielu prac naukowych, zwłaszcza dotyczących flory okolic Gdańska, badał wpływ klimatu na rozwój roślin (zwłaszcza kwitnienia), pierwszy badacz, który na terenie Rzeczypospolitej stosował systematykę Linneusza. Zbierał obrazy starych mistrzów niemieckich, zlicytowane po jego śmierci. Testamentem ustanowił fundację na rzecz nauki. Autor między innymi Tentamen florae Gedanensis (1764–1766), Die um Danzig wild wachsenden Pflanzen (1768).
Bibliografia:
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 81.
