KESSING BARTHOLOMÄUS, pastor kościoła św. Bartłomieja
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | |
| + | '''BARTHOLOMÄUS KESSING''' (zm. 1563), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Studiował teologię w Wittenberdze. Najprawdopodobniej identyczny z notowanym od 1561 z samego imienia Bartholomäusem, proboszczem tego kościoła. Obowiązki pastora kościoła św. Bartłomieja objął w 1561, w 1562 jego odwołania domagał się biskup włocławski Jakub Uchański. Zrezygnował w tym samym roku, odmówiwszy wraz z pięcioma duchownymi innych gdańskich kościołów (między innymi Issakiem Helingiem i Bonaventurą Knorrem z [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] oraz Johannem Frischem z [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]) podpisania ogłoszonej przez [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] tzw. Danziger Notel, ugody między różnymi wyznaniami protestanckimi. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Feytag Hermann, ''Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg'', „Zwitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins“, H. 38, 1898, s. 90, 117.<br/> | ||
| + | Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 9.<br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834, s. 52.<br/> | ||
| + | Schnaase Eduard, ''Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt'', Danzig 1863, s. 41. | ||
Aktualna wersja na dzień 21:27, 30 paź 2022
BARTHOLOMÄUS KESSING (zm. 1563), pastor kościoła św. Bartłomieja. Studiował teologię w Wittenberdze. Najprawdopodobniej identyczny z notowanym od 1561 z samego imienia Bartholomäusem, proboszczem tego kościoła. Obowiązki pastora kościoła św. Bartłomieja objął w 1561, w 1562 jego odwołania domagał się biskup włocławski Jakub Uchański. Zrezygnował w tym samym roku, odmówiwszy wraz z pięcioma duchownymi innych gdańskich kościołów (między innymi Issakiem Helingiem i Bonaventurą Knorrem z kościoła św. Piotra i Pawła oraz Johannem Frischem z kościoła św. Katarzyny) podpisania ogłoszonej przez Radę Miejską tzw. Danziger Notel, ugody między różnymi wyznaniami protestanckimi.
Bibliografia:
Feytag Hermann, Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg, „Zwitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins“, H. 38, 1898, s. 90, 117.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 9.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 52.
Schnaase Eduard, Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt, Danzig 1863, s. 41.
