FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von, kupiec, senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN GOTTHARD von FRANTZIUS''' (2 XI 1769 Gdańsk – 16 VIII 1849 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (I WMG). Syn [[FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodosiusa Christiana]], brat [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN | Theodora Christiana]], Daniela Gotthilfa (1779–1837), [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedricha Wilhelma]] (1789–1861) i Karla Eilharda (1791–1863), z którymi został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim. <br/><br/> | + | '''JOHANN GOTTHARD von FRANTZIUS''' (2 XI 1769 Gdańsk – 16 VIII 1849 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (I WMG). Syn [[FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodosiusa Christiana]], brat [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodora Christiana]], Daniela Gotthilfa (1779–1837), [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedricha Wilhelma]] (1789–1861) i Karla Eilharda (1791–1863), z którymi został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim. <br/><br/> |
Prowadził firmę handlu hurtowego, głównie zbożem i produktami rolnymi. Od 1801 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W 1807 mistrz [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od 1807 do rezygnacji w kwietniu 1812 senator I WMG, wybrany na życzenie francuskiego gubernatora wojskowego Gdańska, [[RAPP JEAN | Jeana Rappa]]. Wraz z bratem Theodorem Christianem należał do tych gdańszczan, którzy spotkali się z Napoleonem podczas jego pobytu w Gdańsku 1–2 VI 1807. W jego domu stał kwaterą generał Nicolas Charles Oudinot (1767–1847). Był przewodniczącym komisji odpowiedzialnej za aprowizację francuskiego garnizonu, w skład której wchodzili także jego szwagier [[MUHL ABRAHAM LUDWIG| Abraham Ludwig Muhl]] i francuski intendent w Gdańsku, Emiland Marie Chopin (1776–1828). W marcu 1808 wchodził w skład komisji dyskutującej nad przyjęciem w Gdańsku [[KODEKS NAPOLEONA | „Kodeksu Napoleona”]]. W 1811 znalazł się w gronie 16 najzamożniejszych gdańszczan obciążonych nadzwyczajną francuską kontrybucją, ogółem w wysokości 250 000 franków, z których miał spłacić 25 000 franków. Pod koniec maja 1812 gościł w swoim domu przybyłego do Gdańska króla Neapolu, Joachima Murata.<br/><br/> | Prowadził firmę handlu hurtowego, głównie zbożem i produktami rolnymi. Od 1801 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W 1807 mistrz [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od 1807 do rezygnacji w kwietniu 1812 senator I WMG, wybrany na życzenie francuskiego gubernatora wojskowego Gdańska, [[RAPP JEAN | Jeana Rappa]]. Wraz z bratem Theodorem Christianem należał do tych gdańszczan, którzy spotkali się z Napoleonem podczas jego pobytu w Gdańsku 1–2 VI 1807. W jego domu stał kwaterą generał Nicolas Charles Oudinot (1767–1847). Był przewodniczącym komisji odpowiedzialnej za aprowizację francuskiego garnizonu, w skład której wchodzili także jego szwagier [[MUHL ABRAHAM LUDWIG| Abraham Ludwig Muhl]] i francuski intendent w Gdańsku, Emiland Marie Chopin (1776–1828). W marcu 1808 wchodził w skład komisji dyskutującej nad przyjęciem w Gdańsku [[KODEKS NAPOLEONA | „Kodeksu Napoleona”]]. W 1811 znalazł się w gronie 16 najzamożniejszych gdańszczan obciążonych nadzwyczajną francuską kontrybucją, ogółem w wysokości 250 000 franków, z których miał spłacić 25 000 franków. Pod koniec maja 1812 gościł w swoim domu przybyłego do Gdańska króla Neapolu, Joachima Murata.<br/><br/> | ||
Od 1814 do 1818 pierwszy dyrektor gdańskiego oddziału Banku Królewskiego (Königliches Bank) z siedzibą przy Langer Markt 450 (Długi Targ 20). Wobec ciążących na nim wierzytelności z okresu I WMG, w lutym 1818 ogłosił upadłość swojej firmy, w rok później zmuszony był z tego powodu sprzedać należący do niego [[DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR” | Dworu V]] na Polankach.<br/><br/> | Od 1814 do 1818 pierwszy dyrektor gdańskiego oddziału Banku Królewskiego (Königliches Bank) z siedzibą przy Langer Markt 450 (Długi Targ 20). Wobec ciążących na nim wierzytelności z okresu I WMG, w lutym 1818 ogłosił upadłość swojej firmy, w rok później zmuszony był z tego powodu sprzedać należący do niego [[DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR” | Dworu V]] na Polankach.<br/><br/> | ||
Mieszkał przy am Fischerthor 132 (ul. Słodowników 8). Żonaty był od 1795 z Friederiką Augustą (ochrzczona 20 X 1774 Gdańsk – 21 XI 1854 Gdańsk), córką rajcy [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. Ojciec Gustava (1798 Gdańsk – 1875 poza Gdańskiem) kupca, właściciel majątku Ulkau (Ulkowy) i sąsiednich włości, oraz Theodora Ottona (2 I 1800 Gdańsk – 10 X 1870 poza Gdańskiem), radcy prawnego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mieszkał przy am Fischerthor 132 (ul. Słodowników 8). Żonaty był od 1795 z Friederiką Augustą (ochrzczona 20 X 1774 Gdańsk – 21 XI 1854 Gdańsk), córką rajcy [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. Ojciec Gustava (1798 Gdańsk – 1875 poza Gdańskiem) kupca, właściciel majątku Ulkau (Ulkowy) i sąsiednich włości, oraz Theodora Ottona (2 I 1800 Gdańsk – 10 X 1870 poza Gdańskiem), radcy prawnego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:30, 28 lis 2022
JOHANN GOTTHARD von FRANTZIUS (2 XI 1769 Gdańsk – 16 VIII 1849 Gdańsk), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (I WMG). Syn Theodosiusa Christiana, brat Theodora Christiana, Daniela Gotthilfa (1779–1837), Friedricha Wilhelma (1789–1861) i Karla Eilharda (1791–1863), z którymi został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim.
Prowadził firmę handlu hurtowego, głównie zbożem i produktami rolnymi. Od 1801 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 1807 mistrz Kwartału Wysokiego, od 1807 do rezygnacji w kwietniu 1812 senator I WMG, wybrany na życzenie francuskiego gubernatora wojskowego Gdańska, Jeana Rappa. Wraz z bratem Theodorem Christianem należał do tych gdańszczan, którzy spotkali się z Napoleonem podczas jego pobytu w Gdańsku 1–2 VI 1807. W jego domu stał kwaterą generał Nicolas Charles Oudinot (1767–1847). Był przewodniczącym komisji odpowiedzialnej za aprowizację francuskiego garnizonu, w skład której wchodzili także jego szwagier Abraham Ludwig Muhl i francuski intendent w Gdańsku, Emiland Marie Chopin (1776–1828). W marcu 1808 wchodził w skład komisji dyskutującej nad przyjęciem w Gdańsku „Kodeksu Napoleona”. W 1811 znalazł się w gronie 16 najzamożniejszych gdańszczan obciążonych nadzwyczajną francuską kontrybucją, ogółem w wysokości 250 000 franków, z których miał spłacić 25 000 franków. Pod koniec maja 1812 gościł w swoim domu przybyłego do Gdańska króla Neapolu, Joachima Murata.
Od 1814 do 1818 pierwszy dyrektor gdańskiego oddziału Banku Królewskiego (Königliches Bank) z siedzibą przy Langer Markt 450 (Długi Targ 20). Wobec ciążących na nim wierzytelności z okresu I WMG, w lutym 1818 ogłosił upadłość swojej firmy, w rok później zmuszony był z tego powodu sprzedać należący do niego Dworu V na Polankach.
Mieszkał przy am Fischerthor 132 (ul. Słodowników 8). Żonaty był od 1795 z Friederiką Augustą (ochrzczona 20 X 1774 Gdańsk – 21 XI 1854 Gdańsk), córką rajcy Friedricha Muhla. Ojciec Gustava (1798 Gdańsk – 1875 poza Gdańskiem) kupca, właściciel majątku Ulkau (Ulkowy) i sąsiednich włości, oraz Theodora Ottona (2 I 1800 Gdańsk – 10 X 1870 poza Gdańskiem), radcy prawnego.
