KODEKS NAPOLEONA
| < Poprzednie | Następne > |
KODEKS NAPOLEONA. Francuski kodeks cywilny opracowany na polecenie i pod kierunkiem Napoleona Bonaparte w 1804. Przewidywał m.in. zrównanie stanów, znosił świadczenia osobiste, wprowadzał obowiązkowe śluby cywilne, gwarantował własność prywatną i przyśpieszał rozwój kapitalistycznych stosunków społecznych. Narzucany krajom podbitym i uzależnionym od Francji. W 1808 wprowadzony w Księstwie Warszawskim i oficjalnie 1 lipca (po wielkich oporach) w ► I Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Uroczyste zaprzysiężenie kodeksu z udziałem senatu oraz drugiego i ► trzeciego ordynku nastąpiło w ► kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w 1. rocznicę powołania I WMG, tj. 21 VII 1808, towarzyszyło temu wykonanie hymnu Te deum laudamus przez kapelę tejże świątyni pod dyrekcją ► Benjamina Gottholda Siewerta.
Podstawowe założenia kodeksu wprowadzono w mieście dopiero 15 I 1809. ► Rada Miejska nie akceptowała m.in. równouprawnienia ► ludności żydowskiej. Władze francuskie w Gdańsku planowały wydanie nowej konstytucji dla miasta, mającej gruntownie zreformować jego ustrój, usunąć pozostałości feudalizmu i zapewnić sprawny rząd. Po klęsce w wojnie z Rosją zamiaru nie zrealizowano. Kodeks obowiązywał do ponownego przejęcia Gdańska przez Prusy w 1814.
