BAUER GEORG, pastor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. | + | '''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. Uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w trakcie nauki, w 1654, był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora teologii Georga Neufelda (1627– 1673) z Elisabethą, córką Johanna Bolnera (''Epithalamium in Nuptas … Georgii Newfelds… cum … virgine Elisabetha Bolneriana''). <br/><br/> |
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. <br/><br/> | Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. <br/><br/> | ||
| − | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera | + | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter), ojca Johanna Georga, od 1749 deputowanego i kwatermistrza [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]]. Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: syna Johanna Georga (1671 – 30 VIII 1709 Wisłoujście, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]]), studiującego w Lipsku, Rostocku, od 1698 w Greifswaldzie (Gryfa), od 1709 drugiego pastora w [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościele św. Olafa]] w Wisłoujściu, od 1702 męża Anny Elisabeth; syna [[BAUER GOTTFRIED, złotnik | Gottfrieda]] |
| + | oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 11:57, 6 paź 2022
GEORG BAUER (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. Uczeń Gimnazjum Akademickiego, w trakcie nauki, w 1654, był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora teologii Georga Neufelda (1627– 1673) z Elisabethą, córką Johanna Bolnera (Epithalamium in Nuptas … Georgii Newfelds… cum … virgine Elisabetha Bolneriana).
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim Domu Dobroczynności, w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w kościele św. Jerzego na Oruni i równolegle kaznodzieją w kościele św. Jana, choć ordynację kaznodziejską Ministerium Duchownego uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w kościele św. Bartłomieja.
Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter), ojca Johanna Georga, od 1749 deputowanego i kwatermistrza Trzeciego Ordynku. Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: syna Johanna Georga (1671 – 30 VIII 1709 Wisłoujście, pochowany w kościele św. Katarzyny), studiującego w Lipsku, Rostocku, od 1698 w Greifswaldzie (Gryfa), od 1709 drugiego pastora w kościele św. Olafa w Wisłoujściu, od 1702 męża Anny Elisabeth; syna Gottfrieda
oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP).
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ …., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1734.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, tab. 50, 219, 407.
