BAUER GEORG, pastor
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BAUER GEORG, pastor kościoła św. Bartłomieja na BAUER GEORG, pastor) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syna Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. Uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w trakcie nauki, w 1654, był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora teologii Georga Neufelda (1627– 1673) z Elisabethą, córką Johanna Bolnera (''Epithalamium in Nuptas … Georgii Newfelds… cum … virgine Elisabetha Bolneriana''). <br/><br/> | '''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syna Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. Uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w trakcie nauki, w 1654, był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora teologii Georga Neufelda (1627– 1673) z Elisabethą, córką Johanna Bolnera (''Epithalamium in Nuptas … Georgii Newfelds… cum … virgine Elisabetha Bolneriana''). <br/><br/> | ||
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. <br/><br/> | Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. <br/><br/> | ||
| + | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera. Miał z nią trójkę dzieci: córkę Charlottę Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężną w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter), ojca Johanna Georga, od 1749 deputowanego i kwatermistrza [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]]; syna Johanna Georga (1671 – 30 VIII 1709 Wisłoujście, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], studiującego w Lipsku, Rostocku, od 1698 w Greifswaldzie (Gryfi), od 1709 drugiego pastora w [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościele św. Olafa]] w Wisłoujściu, od 1702 męża Anny Elisabeth; oraz syna Gottfrieda (11 XI 1674 – 11 III 1726 Gdańsk), od 1713 mistrza złotniczego, od 9 I 1714 w kościele NMP męża Constantii, córki Christopha Winecke, z którą dochował się córki Anny Elisabeth (ochrzczona 1 XI 1715 w kościele NMP – pochowana 20 XI 1738 w Kaplicy Św. Krzyża tamże) i syna Johanna Gottfrieda (ochrzczony 13 XI 1721 w kościele NMP). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| − | + | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ….'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.<br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1734.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, tab. 50, 219, 407. | ||
Wersja z 07:34, 6 paź 2022
GEORG BAUER (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syna Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. Uczeń Gimnazjum Akademickiego, w trakcie nauki, w 1654, był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora teologii Georga Neufelda (1627– 1673) z Elisabethą, córką Johanna Bolnera (Epithalamium in Nuptas … Georgii Newfelds… cum … virgine Elisabetha Bolneriana).
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim Domu Dobroczynności, w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w kościele św. Jerzego na Oruni i równolegle kaznodzieją w kościele św. Jana, choć ordynację kaznodziejską Ministerium Duchownego uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w kościele św. Bartłomieja.
Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera. Miał z nią trójkę dzieci: córkę Charlottę Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężną w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter), ojca Johanna Georga, od 1749 deputowanego i kwatermistrza Trzeciego Ordynku; syna Johanna Georga (1671 – 30 VIII 1709 Wisłoujście, pochowany w kościele św. Katarzyny, studiującego w Lipsku, Rostocku, od 1698 w Greifswaldzie (Gryfi), od 1709 drugiego pastora w kościele św. Olafa w Wisłoujściu, od 1702 męża Anny Elisabeth; oraz syna Gottfrieda (11 XI 1674 – 11 III 1726 Gdańsk), od 1713 mistrza złotniczego, od 9 I 1714 w kościele NMP męża Constantii, córki Christopha Winecke, z którą dochował się córki Anny Elisabeth (ochrzczona 1 XI 1715 w kościele NMP – pochowana 20 XI 1738 w Kaplicy Św. Krzyża tamże) i syna Johanna Gottfrieda (ochrzczony 13 XI 1721 w kościele NMP).
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ …., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1734.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, tab. 50, 219, 407.
