GRENTZENBERG JOHANN EDUARD, cukiernik
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GRENTZENBERG JOHANN EDUARD na GRENTZENBERG JOHANN EDUARD, cukiernik) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN EDUARD GRENTZENBERG''' (4 XI 1821 Gdańsk – 11 VIII 1893 kurort Salzbrunn (Szczawno Zdrój), Karkonosze), cukiernik. Syn cukiernika [[GRENTZENBERG JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda]]. Zawodu uczył się w rodzinnej firmie. Jeszcze za życia ojca, 28 XI 1852 | + | [[File: J._H._Grentzenberg.png |thumb| Reklama cukierni Johana Eduarda Grentzenberga przy Langer Markt 12 (Długi Targ), 1888]] |
| − | Od 1855 był członkiem [[WOLNOMULARSTWO | loży masońskiej Eugenia]]. Od 1890 emeryt, zakład przy Langer Markt (Długim Targu) został wydzierżawiony cukiernikowi Paulowi Rudolfowi Zimmermannowi, który prowadził go pod nazwą „Ed. Grentzenberg Nachfolger” ( | + | '''JOHANN EDUARD GRENTZENBERG''' (4 XI 1821 Gdańsk – 11 VIII 1893 kurort Salzbrunn (Szczawno Zdrój), Karkonosze), cukiernik. Syn cukiernika [[GRENTZENBERG JOHANN GOTTFRIED, cukiernik | Johanna Gottfrieda]]. Zawodu uczył się w rodzinnej firmie. Jeszcze za życia ojca, 28 XI 1852 otworzył przy Heilige-Geist-Gasse 117 (ul. Św. Ducha 41/43) własną wytwórnię ciastek i tortów. Po 1861 przeniósł ją do początkowo wydzierżawionych pomieszczeń w kamienicy przy Langer Markt 12 (Długi Targ), w 1870 zakupionej już na własność od spadkobierców teścia, Augusta Wilhelma Datowa (1799–1869). Po adaptacji wnętrz uzyskał także pomieszczenia dla zakwaterowania części personelu, który pracując na nocnej zmianie przygotowywał świeże wyroby na następny dzień. W lokalu oferował szeroką gamę wyrobów cukierniczych, gorące napoje (kawę, herbatę i czekoladę), duży wybór konfitur. Prowadzona też była sprzedaż na wynos. Wprowadził na stałe do sprzedaży lody własnej produkcji o różnych smakach, z dodatkiem bakalii i innych specjałów, serwowanych przez cały rok w firmowych, specjalnych szklanych pucharach. <br/><br/> |
| − | 22 II 1855 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele | + | Od 1855 był członkiem [[WOLNOMULARSTWO | loży masońskiej Eugenia]]. Od 1890 emeryt, zakład przy Langer Markt (Długim Targu) został wydzierżawiony cukiernikowi Paulowi Rudolfowi Zimmermannowi, który prowadził go pod nazwą „Ed. Grentzenberg Nachfolger” (następcy). <br/><br/> |
| + | 22 II 1855 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z panną Theodorą Marią (7 II 1831 Gdańsk – 2 X 1859 Gdańsk), córką Augusta Wilhelma Datowa. Ponownie ożenił się w tym samym kościele 19 VII 1864 z panną Anną Margarethą (27 X 1845 Gdańsk – po 1914), córką ogrodnika [[RATHKE ANTON, ogrodnik | Antona Rathke]]. Doczekał się córki Kathariny (maj 1865 – 11 VII 1906 Gdańsk), która pozostała panną oraz synów: [[GRENTZENBERG JOHANN WILHELM, kupiec | Johanna Wilhelma]] i Waltera Eduarda (ur. 17 VIII 1865 Gdańsk), w latach 1874–1885 ucznia [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej realnej szkoły św. Jana]], prowadzącego po śmierci ojca cukiernię przy Langer Markt 12 (Długi Targ). W 1897 wydzierżawił ją [[HAUEISEN OTTO, cukiernik | Ottonowi Haueisenowi]] i w 1908 był asesorem leśniczym w Misdroy (Międzyzdrojach koło Szczecina). W 1920 sprzedał kamienicę z oficyną na gdańską siedzibę oddziału Dresdner Bank. Żonaty był z Clarą Helene (24 VIII 1872 Gdańsk – po 1936), córką cukiernika Franza Königa. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Zespół Akt Policji 14, t. 7303; Księga chrztów kościoła NMP 1461, t. 49 z 1865; Urząd Stanu Cywilnego nr 1844/93. <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, z 11 VIII 1893 (nekrolog).<br/> | ||
| + | „Intelligenz Blatt”, nr 288 z 8 XII 1852, s. 3603; nr 36 z 12 II 1855, s. 310 (zapowiedzi ślubne z 4 II 1855); nr 159 z 11 VII 1864, s. 2978 (zapowiedzi ślubne z 3 VII 1864). | ||
Aktualna wersja na dzień 06:46, 23 wrz 2024
JOHANN EDUARD GRENTZENBERG (4 XI 1821 Gdańsk – 11 VIII 1893 kurort Salzbrunn (Szczawno Zdrój), Karkonosze), cukiernik. Syn cukiernika Johanna Gottfrieda. Zawodu uczył się w rodzinnej firmie. Jeszcze za życia ojca, 28 XI 1852 otworzył przy Heilige-Geist-Gasse 117 (ul. Św. Ducha 41/43) własną wytwórnię ciastek i tortów. Po 1861 przeniósł ją do początkowo wydzierżawionych pomieszczeń w kamienicy przy Langer Markt 12 (Długi Targ), w 1870 zakupionej już na własność od spadkobierców teścia, Augusta Wilhelma Datowa (1799–1869). Po adaptacji wnętrz uzyskał także pomieszczenia dla zakwaterowania części personelu, który pracując na nocnej zmianie przygotowywał świeże wyroby na następny dzień. W lokalu oferował szeroką gamę wyrobów cukierniczych, gorące napoje (kawę, herbatę i czekoladę), duży wybór konfitur. Prowadzona też była sprzedaż na wynos. Wprowadził na stałe do sprzedaży lody własnej produkcji o różnych smakach, z dodatkiem bakalii i innych specjałów, serwowanych przez cały rok w firmowych, specjalnych szklanych pucharach.
Od 1855 był członkiem loży masońskiej Eugenia. Od 1890 emeryt, zakład przy Langer Markt (Długim Targu) został wydzierżawiony cukiernikowi Paulowi Rudolfowi Zimmermannowi, który prowadził go pod nazwą „Ed. Grentzenberg Nachfolger” (następcy).
22 II 1855 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z panną Theodorą Marią (7 II 1831 Gdańsk – 2 X 1859 Gdańsk), córką Augusta Wilhelma Datowa. Ponownie ożenił się w tym samym kościele 19 VII 1864 z panną Anną Margarethą (27 X 1845 Gdańsk – po 1914), córką ogrodnika Antona Rathke. Doczekał się córki Kathariny (maj 1865 – 11 VII 1906 Gdańsk), która pozostała panną oraz synów: Johanna Wilhelma i Waltera Eduarda (ur. 17 VIII 1865 Gdańsk), w latach 1874–1885 ucznia średniej realnej szkoły św. Jana, prowadzącego po śmierci ojca cukiernię przy Langer Markt 12 (Długi Targ). W 1897 wydzierżawił ją Ottonowi Haueisenowi i w 1908 był asesorem leśniczym w Misdroy (Międzyzdrojach koło Szczecina). W 1920 sprzedał kamienicę z oficyną na gdańską siedzibę oddziału Dresdner Bank. Żonaty był z Clarą Helene (24 VIII 1872 Gdańsk – po 1936), córką cukiernika Franza Königa.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Zespół Akt Policji 14, t. 7303; Księga chrztów kościoła NMP 1461, t. 49 z 1865; Urząd Stanu Cywilnego nr 1844/93.
„Danziger Zeitung”, z 11 VIII 1893 (nekrolog).
„Intelligenz Blatt”, nr 288 z 8 XII 1852, s. 3603; nr 36 z 12 II 1855, s. 310 (zapowiedzi ślubne z 4 II 1855); nr 159 z 11 VII 1864, s. 2978 (zapowiedzi ślubne z 3 VII 1864).
