JAENICKE FRITZ, architekt, felietonista
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę JAENICKE FRITZ na JAENICKE FRITZ, architekt, felietonista) |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Emeryt_Franz_Poguttke.jpg |thumb| Emeryt Franz Poguttke, jeden ze zbiorów felietonów, 1932]] | [[File: Emeryt_Franz_Poguttke.jpg |thumb| Emeryt Franz Poguttke, jeden ze zbiorów felietonów, 1932]] | ||
| − | '''FRITZ JAENICKE''' (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt, felietonista. Ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkołę św. Jana]], następnie studia architektoniczne w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Rysunku uczył się u [[STRYOWSKI WILHELM AUGUST | Wilhelma | + | '''FRITZ JAENICKE''' (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt, felietonista. Ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkołę św. Jana]], następnie studia architektoniczne w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Rysunku uczył się u [[STRYOWSKI WILHELM AUGUST, artysta malarz, patron gdańskiej ulicy | Wilhelma Augusta Stryowskiego]].<br/><br/> |
| − | Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN | „Danziger Neueste Nachrichten”]] (DNN).<br/><br/> | + | Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik | „Danziger Neueste Nachrichten”]] (DNN).<br/><br/> |
| − | W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyli mu przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka i przede wszystkim postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, o której | + | W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyli mu przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka i przede wszystkim postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, o której m.in. pisał: „Kiedy moja żona ... wkłada na nos okulary i rozgląda się [po mieszkaniu] wzrokiem generała, jak Dziewica Orleańska po bitwie warszawskiej, to wręcz przejmuje mnie strach". Zamieszczane w felietonach krótkie wierszyki, po dodaniu muzyki stawały się często szlagierami ulicy. Wydawał zbiory tych felietonów, m.in. w 1935 wydał ich wybór ''Poguttke erzählt. Lustige Abenteuer und gemütliche Danziger Geschichten'' (''Poguttke opowiada. Zabawne przygody i miłe gdańskie historyjki/opowieści''), entuzjastycznie przyjęty przez czytelników. Pozostawił niedokończoną powieść ''Dröse''. <br/><br/> |
| − | Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 aresztowany przez Rosjan, osadzony w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | gdańskim więzieniu]], zmarł na tyfus w czasie [[EPIDEMIA 1945–1946 | epidemii 1945–1946]]. Konwertyta, przeszedł na wyznanie katolickie, pochowany na cmentarzu katolickim w Oliwie (obecnie w składzie [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarza Komunalnego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 aresztowany przez Rosjan, osadzony w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | gdańskim więzieniu]], zmarł na tyfus w czasie [[EPIDEMIA 1945–1946 | epidemii 1945–1946]]. Konwertyta, przeszedł na wyznanie katolickie, pochowany jako Fritz Jarnicki Poguttke na cmentarzu katolickim w Oliwie (obecnie w składzie [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarza Komunalnego]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. 4/1, s. 1113. <br/> | ||
| + | „Unser Danzig”, 1975, nr 24, s. 6–7. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:06, 13 lip 2024
FRITZ JAENICKE (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt, felietonista. Ukończył średnią szkołę św. Jana, następnie studia architektoniczne w Technische Hochschule Danzig. Rysunku uczył się u Wilhelma Augusta Stryowskiego.
Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań „Danziger Neueste Nachrichten” (DNN).
W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyli mu przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka i przede wszystkim postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, o której m.in. pisał: „Kiedy moja żona ... wkłada na nos okulary i rozgląda się [po mieszkaniu] wzrokiem generała, jak Dziewica Orleańska po bitwie warszawskiej, to wręcz przejmuje mnie strach". Zamieszczane w felietonach krótkie wierszyki, po dodaniu muzyki stawały się często szlagierami ulicy. Wydawał zbiory tych felietonów, m.in. w 1935 wydał ich wybór Poguttke erzählt. Lustige Abenteuer und gemütliche Danziger Geschichten (Poguttke opowiada. Zabawne przygody i miłe gdańskie historyjki/opowieści), entuzjastycznie przyjęty przez czytelników. Pozostawił niedokończoną powieść Dröse.
Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 aresztowany przez Rosjan, osadzony w gdańskim więzieniu, zmarł na tyfus w czasie epidemii 1945–1946. Konwertyta, przeszedł na wyznanie katolickie, pochowany jako Fritz Jarnicki Poguttke na cmentarzu katolickim w Oliwie (obecnie w składzie Cmentarza Komunalnego).
Bibliografia:
Altpreuss. Biogr., Bd. 4/1, s. 1113.
„Unser Danzig”, 1975, nr 24, s. 6–7.
