BEHREND GERHARD, prawnik, właściciel ziemski
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BEHREND GERHARD na BEHREND GERHARD, prawnik, właściciel ziemski) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''GERHARD BEHREND''' (11 III 1891 Hohenheim – 16 VII 1975 Weißenhaus an der Ostsee w gminie Wangels koło Kilonii), prawnik, właściciel dóbr ziemskich. Wnuk [[BEHREND HEINRICH THEODOR | Heinricha Theodora Behrenda]], młodszy syn [[BEHREND PAUL GERHARD | Paula Gerharda Behrenda]]. 23 VI 1909 | + | '''GERHARD BEHREND''' (11 III 1891 Hohenheim – 16 VII 1975 Weißenhaus an der Ostsee w gminie Wangels koło Kilonii), prawnik, właściciel dóbr ziemskich. Wnuk [[BEHREND HEINRICH THEODOR, kupiec, radny | Heinricha Theodora Behrenda]], młodszy syn [[BEHREND PAUL GERHARD, profesor Technische Hochschule Danzig | Paula Gerharda Behrenda]]. 23 VI 1909 został adoptowany przez wuja [[GRASS JOHANN LEOPOLD von, właściciel ziemski, polityk | Johanna Leopolda von Grassa]], właściciela dóbr kłanińskich i starzyńskich w powiecie puckim. Przyjął wówczas nazwisko Gerhard Behrend von Grass. W 1912 absolwent gdańskiego [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]], ukończył studia prawnicze, w 1933 uzyskał doktorat na uniwersytecie we Wrocławiu za pracę ''Der Bestand der Freien Stadt Danzig als rechtliches Problem'' (Istnienie Wolnego Miasta Gdańska jako problem prawniczy). <br/><br/> |
| − | Okres I wojny światowej spędził jako oficer na froncie. Od 1919 roku zarządzał rodowymi majątkami, mieszkając z rodziną w pałacu w Kłaninie. Po | + | Okres I wojny światowej spędził jako oficer na froncie. Od 1919 roku zarządzał rodowymi majątkami, mieszkając z rodziną w pałacu w Kłaninie. Po 1920 dobra te znalazły się w granicach Polski; Gerhard Behrend wszedł w długoletni spór prawny z polskimi władzami, nie godząc się na warunki reformy rolnej od 1923 roku znacznie ograniczającej wielkość jego majątków (z 1700 ha do około 700 ha). Na początku lat 30. XX wieku został właścicielem willi w Sopocie (tzw. willi [[BASNER FRIEDRICH ARTUR GUSTAV, kupiec, kolekcjoner | Basnera]]) przy Wäldchenstraße 48 (ul. Bolesława Chrobrego), gdzie do śmierci mieszkała też jego matka. W 1939, wcielony do jednej z niemieckich formacji wojskowych, prowadził najpierw aktywną działalność antypolską na Pomorzu, po 1941 działał na froncie wschodnim; dosłużył się stopnia majora. <br/><br/> |
| − | W 1945 | + | W 1945 opuścił Gdańsk i drogą morską dotarł do Niemiec Zachodnich, gdzie od wuja von Platena uzyskał wsparcie na nabycie domu i uruchomienie około 1960 pensjonatu w Weißenhaus an der Ostsee. W 1954 roku napisał adresowany do swoich dzieci pamiętnik, zawierający rys historyczny rodziny. Fragmenty opublikowała w języku polskim nakładem własnym Irene Elsner (''Gerhard Behrend von Grass. Wspomnienia'', 2010). <br/><br/> |
Od 14 X 1917 był żonaty z kuzynką Felicitas von Dienst (21 V 1899 Siedlice (Zeitlitz), powiat Resko, szczecińskie – 15 VI 1990 Weißenhaus, pochowana w grobie rodziny von Grass w Starzyńskim Dworze, powiat Puck). Miał syna Heinza (17 VIII 1924 folwark Połchówko (Buchenrode), powiat pucki – 2001 Niemcy) i córki: Anitę Siebert (ur. 1919), Leonie von Hohenastenberg-Wigandt (ur. 1923), Renate Kampffmeyer (ur. 1925) i Frederike Hammer (ur. 1934), mieszkającą w Londynie.<br/><br/> | Od 14 X 1917 był żonaty z kuzynką Felicitas von Dienst (21 V 1899 Siedlice (Zeitlitz), powiat Resko, szczecińskie – 15 VI 1990 Weißenhaus, pochowana w grobie rodziny von Grass w Starzyńskim Dworze, powiat Puck). Miał syna Heinza (17 VIII 1924 folwark Połchówko (Buchenrode), powiat pucki – 2001 Niemcy) i córki: Anitę Siebert (ur. 1919), Leonie von Hohenastenberg-Wigandt (ur. 1923), Renate Kampffmeyer (ur. 1925) i Frederike Hammer (ur. 1934), mieszkającą w Londynie.<br/><br/> | ||
Syn Heinza, Heinrich Jörg (ur. 14 IV 1959 Gelsenkirchen) mieszkający we Frankfurcie nad Menem, zajmujący się działalnością gospodarczą, prywatnie stał się historykiem i kronikarzem, kustoszem jej pamiątek, zdjęć i dokumentów. Jego siostra Alexandra (ur. 29 I 1955 Bonn) wyszła za barona Ludolfa Löwensteina (ur. 2 VII 1956 Kilonia), publicystę gospodarczego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Syn Heinza, Heinrich Jörg (ur. 14 IV 1959 Gelsenkirchen) mieszkający we Frankfurcie nad Menem, zajmujący się działalnością gospodarczą, prywatnie stał się historykiem i kronikarzem, kustoszem jej pamiątek, zdjęć i dokumentów. Jego siostra Alexandra (ur. 29 I 1955 Bonn) wyszła za barona Ludolfa Löwensteina (ur. 2 VII 1956 Kilonia), publicystę gospodarczego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:58, 14 lut 2023
GERHARD BEHREND (11 III 1891 Hohenheim – 16 VII 1975 Weißenhaus an der Ostsee w gminie Wangels koło Kilonii), prawnik, właściciel dóbr ziemskich. Wnuk Heinricha Theodora Behrenda, młodszy syn Paula Gerharda Behrenda. 23 VI 1909 został adoptowany przez wuja Johanna Leopolda von Grassa, właściciela dóbr kłanińskich i starzyńskich w powiecie puckim. Przyjął wówczas nazwisko Gerhard Behrend von Grass. W 1912 absolwent gdańskiego Gimnazjum Królewskiego, ukończył studia prawnicze, w 1933 uzyskał doktorat na uniwersytecie we Wrocławiu za pracę Der Bestand der Freien Stadt Danzig als rechtliches Problem (Istnienie Wolnego Miasta Gdańska jako problem prawniczy).
Okres I wojny światowej spędził jako oficer na froncie. Od 1919 roku zarządzał rodowymi majątkami, mieszkając z rodziną w pałacu w Kłaninie. Po 1920 dobra te znalazły się w granicach Polski; Gerhard Behrend wszedł w długoletni spór prawny z polskimi władzami, nie godząc się na warunki reformy rolnej od 1923 roku znacznie ograniczającej wielkość jego majątków (z 1700 ha do około 700 ha). Na początku lat 30. XX wieku został właścicielem willi w Sopocie (tzw. willi Basnera) przy Wäldchenstraße 48 (ul. Bolesława Chrobrego), gdzie do śmierci mieszkała też jego matka. W 1939, wcielony do jednej z niemieckich formacji wojskowych, prowadził najpierw aktywną działalność antypolską na Pomorzu, po 1941 działał na froncie wschodnim; dosłużył się stopnia majora.
W 1945 opuścił Gdańsk i drogą morską dotarł do Niemiec Zachodnich, gdzie od wuja von Platena uzyskał wsparcie na nabycie domu i uruchomienie około 1960 pensjonatu w Weißenhaus an der Ostsee. W 1954 roku napisał adresowany do swoich dzieci pamiętnik, zawierający rys historyczny rodziny. Fragmenty opublikowała w języku polskim nakładem własnym Irene Elsner (Gerhard Behrend von Grass. Wspomnienia, 2010).
Od 14 X 1917 był żonaty z kuzynką Felicitas von Dienst (21 V 1899 Siedlice (Zeitlitz), powiat Resko, szczecińskie – 15 VI 1990 Weißenhaus, pochowana w grobie rodziny von Grass w Starzyńskim Dworze, powiat Puck). Miał syna Heinza (17 VIII 1924 folwark Połchówko (Buchenrode), powiat pucki – 2001 Niemcy) i córki: Anitę Siebert (ur. 1919), Leonie von Hohenastenberg-Wigandt (ur. 1923), Renate Kampffmeyer (ur. 1925) i Frederike Hammer (ur. 1934), mieszkającą w Londynie.
Syn Heinza, Heinrich Jörg (ur. 14 IV 1959 Gelsenkirchen) mieszkający we Frankfurcie nad Menem, zajmujący się działalnością gospodarczą, prywatnie stał się historykiem i kronikarzem, kustoszem jej pamiątek, zdjęć i dokumentów. Jego siostra Alexandra (ur. 29 I 1955 Bonn) wyszła za barona Ludolfa Löwensteina (ur. 2 VII 1956 Kilonia), publicystę gospodarczego.
