PRZYBOREK PIOTR, biskup pomocniczy gdański
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File: 1_Piotr_Przyborek.jpg |thumb| Biskup Piotr Przyborek, w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], 2023]] |
| + | [[File: Herb_bp_Piotr_Przyborek.jpg |thumb| Herb biskupa Piotra Przyborka]] | ||
| + | |||
| + | '''PIOTR PRZYBOREK''' (ur. 28 VI 1976 Gdańsk), biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej. Syn Jana i Krystyny. Wychowanek Przedszkola [[BENEDYKTYNKI MISJONARKI | Benedyktynek Misjonarek]] przy ul. Wczasy 2 w Gdańsku–[[BRZEŹNO |Brzeźnie]], uczeń [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 55 | Szkoły Podstawowej nr 55]] w Gdańsku–[[NOWY PORT |Nowym Porcie]] i [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 92 | Szkoły Podstawowej nr 92]] w Gdańsku–[[ZASPA |Zaspie]]. W 1995 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącego]].<br/><br/> | ||
| + | W latach 1995–2001 uczęszczał do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku–[[OLIWA | Oliwie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 16 VI 2001 z rąk abp [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański| Tadeusza Gocłowskiego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w Gdańsku. Od 1 VII 2001 do 19 VIII 2007 wikariusz w kościele parafii Matki Bożej Bolesnej w Gdyni–Orłowie, od 20 VIII 2007 do 30 VI 2009 w kościele św. Jadwigi Królowej w Gdyni–Karwinach.<br/><br/> | ||
| + | W 2005 uzyskał na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie licencjat z teologii biblijnej. Od 1 X 2006 do 31 XIII 2009 zastępca dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Gdańskiej. Od 10 VII 2009 do 31 VIII 2010 odbył studia specjalistyczne w dziedzinie biblistyki i archeologii biblijnej w École biblique et archéologique w Jerozolimie. Od 1 IX 2010 do 11 V 2012 pomoc duszpasterska w kościele św. Antoniego Padewskiego w Redzie. W 2011 uzyskał na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu doktorat z teologii biblijnej na podstawie pracy ''Szabat w Łukaszowej narracji o nauczaniu Jezusa w synagodze w Nazarecie'' (opublikowanej w wersji rozszerzonej: ''Szabat Jezusa w świetle Ewangelii według świętego Łukasza'', Pelplin 2013), od 1 II 2011 do 11 V 2012 wykładowca w Gdańskim Seminarium Duchownym.<br/><br/> | ||
| + | Od 12 V 2012 do 30 VI 2014 wikariusz w kościele św. Jana z Kęt w Rumi–Janowie, od 1 VII 2014 do 30 VI 2020 w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY MATKI KOŚCIOŁA I ŚW. KATARZYNY SZWEDZKIEJ | kościele Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Katarzyny Szwedzkiej]] w Gdańsku–[[MŁYNISKA | Młyniskach]], od 1 VII 2020 do 30 VI 2021 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni. Od 1 VII 2021 dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej i pomoc duszpasterska w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej]] w Gdańsku-Oliwie.<br/><br/> | ||
| + | W 2016 założyciel i dyrektor [[SZKOŁA BIBLIJNA ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Szkoły Biblijnej Archidiecezji Gdańskiej]], w 2017 twórca i redaktor naczelny kwartalnika biblijnego „Galilea. Tajemnice Pisma Świętego". Od 8 I 2021 członek Rady Instytutu Stałej Formacji Kapłańskiej od 29 I 2021 Rady do spraw Ekumenizmu, od 12 I 2022 Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Gdańskiej, od 17 I 2022 Rady Kapłańskiej. Od 9 VI 2020 kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej Gdyńskiej ([[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackie Archidiecezji Gdańskiej]]). | ||
| + | 6 VII 2022 mianowany przez papieża Franciszka biskupem pomocniczym archidiecezji gdańskiej ze stolicą tytularną Musi di Numidia (północna Algieria). Święcenia biskupie otrzymał 20 VIII 2022 w archikatedralnym kościele św. Trójcy w Gdańsku-Oliwie z rąk arcybiskupa metropolity gdańskiego [[WOJDA TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Wojdy]], w asyście nuncjusza apostolskiego w Polsce, arcybiskupa Salvatore Pennacchia, i biskupa koadiutora koszalińsko-kołobrzeskiego [[ZIELIŃSKI ZBIGNIEW, biskup pomocniczy gdański | Zbigniewa Zielińskiego]].<br/><br/> | ||
| + | Wraz z sakrą biskupią przyjął herb, przedstawiający w błękitnym polu (oznaczającym niebo - cel pielgrzymujących przez ziemię dzieci Bożych) nawiązujący do studiów biblijnych czerwony krzyż jerozolimski – symbol Chrystusa, Głowy Kościoła, gdzie lewy dolny krzyż (z oryginalnej wersji krzyża jerozolimskiego – dużego i czterech małych) został zastąpiony złotą syglą M (oznaczającą Matkę Bożą stojącą pod krzyżem Zbawiciela). W centrum gołębica, symbol Ducha Świętego Pocieszyciela, Parakleta, który prowadzi Kościół. Na srebrnej szarfie wypisana czarnymi literami dewiza Jesteśmy dziećmi Bożymi (cytat z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian (Rz 8,16)). | ||
| + | Od 22 VIII 2022 członek Kolegium Konsultorów, od 1 IX 2022 wikariusz generalny Archidiecezji Gdańskiej. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:37, 24 sty 2024
PIOTR PRZYBOREK (ur. 28 VI 1976 Gdańsk), biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej. Syn Jana i Krystyny. Wychowanek Przedszkola Benedyktynek Misjonarek przy ul. Wczasy 2 w Gdańsku–Brzeźnie, uczeń Szkoły Podstawowej nr 55 w Gdańsku–Nowym Porcie i Szkoły Podstawowej nr 92 w Gdańsku–Zaspie. W 1995 absolwent II Liceum Ogólnokształcącego.
W latach 1995–2001 uczęszczał do Gdańskiego Seminarium Duchownego w Gdańsku– Oliwie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 VI 2001 z rąk abp Tadeusza Gocłowskiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku. Od 1 VII 2001 do 19 VIII 2007 wikariusz w kościele parafii Matki Bożej Bolesnej w Gdyni–Orłowie, od 20 VIII 2007 do 30 VI 2009 w kościele św. Jadwigi Królowej w Gdyni–Karwinach.
W 2005 uzyskał na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie licencjat z teologii biblijnej. Od 1 X 2006 do 31 XIII 2009 zastępca dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Gdańskiej. Od 10 VII 2009 do 31 VIII 2010 odbył studia specjalistyczne w dziedzinie biblistyki i archeologii biblijnej w École biblique et archéologique w Jerozolimie. Od 1 IX 2010 do 11 V 2012 pomoc duszpasterska w kościele św. Antoniego Padewskiego w Redzie. W 2011 uzyskał na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu doktorat z teologii biblijnej na podstawie pracy Szabat w Łukaszowej narracji o nauczaniu Jezusa w synagodze w Nazarecie (opublikowanej w wersji rozszerzonej: Szabat Jezusa w świetle Ewangelii według świętego Łukasza, Pelplin 2013), od 1 II 2011 do 11 V 2012 wykładowca w Gdańskim Seminarium Duchownym.
Od 12 V 2012 do 30 VI 2014 wikariusz w kościele św. Jana z Kęt w Rumi–Janowie, od 1 VII 2014 do 30 VI 2020 w kościele Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Katarzyny Szwedzkiej w Gdańsku– Młyniskach, od 1 VII 2020 do 30 VI 2021 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni. Od 1 VII 2021 dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej i pomoc duszpasterska w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie.
W 2016 założyciel i dyrektor Szkoły Biblijnej Archidiecezji Gdańskiej, w 2017 twórca i redaktor naczelny kwartalnika biblijnego „Galilea. Tajemnice Pisma Świętego". Od 8 I 2021 członek Rady Instytutu Stałej Formacji Kapłańskiej od 29 I 2021 Rady do spraw Ekumenizmu, od 12 I 2022 Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Gdańskiej, od 17 I 2022 Rady Kapłańskiej. Od 9 VI 2020 kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej Gdyńskiej ( Kapituły Kolegiackie Archidiecezji Gdańskiej).
6 VII 2022 mianowany przez papieża Franciszka biskupem pomocniczym archidiecezji gdańskiej ze stolicą tytularną Musi di Numidia (północna Algieria). Święcenia biskupie otrzymał 20 VIII 2022 w archikatedralnym kościele św. Trójcy w Gdańsku-Oliwie z rąk arcybiskupa metropolity gdańskiego Tadeusza Wojdy, w asyście nuncjusza apostolskiego w Polsce, arcybiskupa Salvatore Pennacchia, i biskupa koadiutora koszalińsko-kołobrzeskiego Zbigniewa Zielińskiego.
Wraz z sakrą biskupią przyjął herb, przedstawiający w błękitnym polu (oznaczającym niebo - cel pielgrzymujących przez ziemię dzieci Bożych) nawiązujący do studiów biblijnych czerwony krzyż jerozolimski – symbol Chrystusa, Głowy Kościoła, gdzie lewy dolny krzyż (z oryginalnej wersji krzyża jerozolimskiego – dużego i czterech małych) został zastąpiony złotą syglą M (oznaczającą Matkę Bożą stojącą pod krzyżem Zbawiciela). W centrum gołębica, symbol Ducha Świętego Pocieszyciela, Parakleta, który prowadzi Kościół. Na srebrnej szarfie wypisana czarnymi literami dewiza Jesteśmy dziećmi Bożymi (cytat z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian (Rz 8,16)).
Od 22 VIII 2022 członek Kolegium Konsultorów, od 1 IX 2022 wikariusz generalny Archidiecezji Gdańskiej.
