KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Adolph_Jebens.jpg|thumb|Adolph Jebens, Kupcy przed giełdą zbożową w Dworze Artusa, rysunek z 1844, od lewej:<br /> | + | [[File:Adolph_Jebens.jpg|thumb| [[JEBENS ADOLPH, artysta plastyk | Adolph Jebens]], Kupcy gdańscy przed giełdą zbożową w Dworze Artusa, rysunek z 1844, od lewej:<br /> |
1. Itzig Goldstein (1781-1864)<br /> | 1. Itzig Goldstein (1781-1864)<br /> | ||
2. M. W. Feuerstein z Kaszmir (kupiec z Polski)<br /> | 2. M. W. Feuerstein z Kaszmir (kupiec z Polski)<br /> | ||
3. Saul Joachim Joel (1796- około 1858)<br /> | 3. Saul Joachim Joel (1796- około 1858)<br /> | ||
4. Johann Carl Friedrich Saltzmann (1795-1886)<br /> | 4. Johann Carl Friedrich Saltzmann (1795-1886)<br /> | ||
− | 5. [[BAUM SAMUEL| Samuel Baum]] (1780-1859)<br /> | + | 5. [[BAUM SAMUEL, kupiec, radny| Samuel Baum]] (1780-1859)<br /> |
6. Carl Wilhelm Gustav Steffens (1790-1861)<br /> | 6. Carl Wilhelm Gustav Steffens (1790-1861)<br /> | ||
7. Ferdinand Eduard Steffens (1791-1875)<br /> | 7. Ferdinand Eduard Steffens (1791-1875)<br /> | ||
8. Franz von Rottenburg (okolo 1800-1867)<br /> | 8. Franz von Rottenburg (okolo 1800-1867)<br /> | ||
9. Carl Gottlieb Otto (1797-1863)<br /> | 9. Carl Gottlieb Otto (1797-1863)<br /> | ||
− | 10. [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR| Friedrich August Theodor Hoene]] (1776-1868)<br /> | + | 10. [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR, kupiec, przedsiębiorca, radny| Friedrich August Theodor Hoene]] (1776-1868)<br /> |
− | 11. [[JEBENS FRIEDRICH WILHELM| Friedrich Wilhelm Jebens]] (1797-1879)<br /> | + | 11. [[JEBENS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny| Friedrich Wilhelm Jebens]] (1797-1879)<br /> |
12. Philipp Jacob Albrecht (1793-1851)<br /> | 12. Philipp Jacob Albrecht (1793-1851)<br /> | ||
− | 13. [[ | + | 13. [[BEHREND MAXIMILIAN, kupiec | Maximilianem Behrendem]])<br /> |
− | 14. [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR| Wilhelm Michael Theodor Behrend]] (1789-1851)<br /> | + | 14. [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR, kupiec| Wilhelm Michael Theodor Behrend]] (1789-1851)<br /> |
− | 15. [[BEHREND PAUL AUGUST ADOLPH| Paul August Behrend]] (1798-1853)<br /> | + | 15. [[BEHREND PAUL AUGUST ADOLPH, kupiec| Paul August Behrend]] (1798-1853)<br /> |
− | 16. [[GIBSONE ALEXANDER III| Alexander Gibsone III]] (1798-1853)<br /> | + | 16. [[GIBSONE ALEXANDER III, armator, radny| Alexander Gibsone III]] (1798-1853)<br /> |
17. Siegfried Normann (około 1795 – przed 1864)<br /> | 17. Siegfried Normann (około 1795 – przed 1864)<br /> | ||
18. Samuel Normann (1798-1863)<br /> | 18. Samuel Normann (1798-1863)<br /> | ||
19. Carl Robert von Frantzius (1800-1874)<br /> | 19. Carl Robert von Frantzius (1800-1874)<br /> | ||
− | 20. [[ABEGG HEINRICH BURKHARD| Heinrich Burghard Abegg]] (1791-1868)<br /> | + | 20. [[ABEGG HEINRICH BURKHARD, radny, były patron ulicy| Heinrich Burghard Abegg]] (1791-1868)<br /> |
21. Carl Beniamin Tönnies (1779-1855)<br /> | 21. Carl Beniamin Tönnies (1779-1855)<br /> | ||
22. Adolf Lebrecht Grundtmann (1781-1862)<br /> | 22. Adolf Lebrecht Grundtmann (1781-1862)<br /> | ||
− | 23. [[BEHREND HEINRICH THEODOR| Heinrich Theodor Behrend]] (1817-1893)<br /> | + | 23. [[BEHREND HEINRICH THEODOR, kupiec, radny| Heinrich Theodor Behrend]] (1817-1893)<br /> |
− | 24. [[GOLDSCHMIDT LASER| Leser Goldschmidt]] (1816-1881)<br /> | + | 24. [[GOLDSCHMIDT LASER, kupiec, radny| Leser Goldschmidt]] (1816-1881)<br /> |
25. Georg Ludwig Mix (1816-1903)<br /> | 25. Georg Ludwig Mix (1816-1903)<br /> | ||
26. Levin Gottlieb Hirsch (1787-1867)<br /> | 26. Levin Gottlieb Hirsch (1787-1867)<br /> | ||
27. Otto Wilhelm Rosenmeyer (1800-1856)<br /> | 27. Otto Wilhelm Rosenmeyer (1800-1856)<br /> | ||
− | 28. [[GOLDSCHMIDT DAVID LEVIN| David Levin Goldschmidt]] (1788-1866)<br /> | + | 28. [[GOLDSCHMIDT DAVID LEVIN, bankowiec| David Levin Goldschmidt]] (1788-1866)<br /> |
− | 29. [[REINICK ALFRED | Alfred Reinick]] (1812-1885)<br /> | + | 29. [[REINICK ALFRED, kupiec, radny | Alfred Reinick]] (1812-1885)<br /> |
30. Samuel David Görtz (1787-1862)]]<br /> | 30. Samuel David Görtz (1787-1862)]]<br /> | ||
'''KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH''' (Die Korporation der Kaufmannschaft zu Danzig). Organizacja samorządna gdańskiego kupiectwa, powołana 25 IV 1822 według statutu zatwierdzonego przez władze administracyjne rejencji gdańskiej (kolejne statuty obowiązywały od 1 X 1871 i od 1 XII 1893). Miała na celu pomoc kupcom zajmującym się handlem hurtowym w prowadzeniu transakcji handlowych na terenie Gdańska i w zagranicznych operacjach handlowych. Zarząd korporacji nadzorował działalność giełdy zbożowej w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Pracami kierował wybierany na walnym zebraniu kilkunastoosobowy zarząd z prezesem na czele, mającym jednego lub dwóch zastępców. Siedzibą władz korporacji była kamieniczka przy Langer Markt 503 (Długi Targ 45). <br/><br/> | '''KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH''' (Die Korporation der Kaufmannschaft zu Danzig). Organizacja samorządna gdańskiego kupiectwa, powołana 25 IV 1822 według statutu zatwierdzonego przez władze administracyjne rejencji gdańskiej (kolejne statuty obowiązywały od 1 X 1871 i od 1 XII 1893). Miała na celu pomoc kupcom zajmującym się handlem hurtowym w prowadzeniu transakcji handlowych na terenie Gdańska i w zagranicznych operacjach handlowych. Zarząd korporacji nadzorował działalność giełdy zbożowej w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Pracami kierował wybierany na walnym zebraniu kilkunastoosobowy zarząd z prezesem na czele, mającym jednego lub dwóch zastępców. Siedzibą władz korporacji była kamieniczka przy Langer Markt 503 (Długi Targ 45). <br/><br/> | ||
− | W pierwszych latach członkami byli także przedstawiciele ważniejszych firm handlu detalicznego artykułami przemysłowymi. W następnych latach wśród członków znalazła się także grupa właścicieli większych zakładów przemysłowych. Corocznie publikowano listę z wykazem władz i członków. Korporacja uważała się także za egzekutora testamentu [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]] z | + | W pierwszych latach członkami byli także przedstawiciele ważniejszych firm handlu detalicznego artykułami przemysłowymi. W następnych latach wśród członków znalazła się także grupa właścicieli większych zakładów przemysłowych. Corocznie publikowano listę z wykazem władz i członków. Korporacja uważała się także za egzekutora testamentu [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]] z 1814. W 1832 powołała [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademię Handlową]]. W ramach korporacji działały komisje branżowe oraz sąd koleżeński. Zarząd, z upoważnienia członków, reprezentował ich przed władzami administracyjnymi i miejskimi. Wielu członków zasiadało w [[RADA MIEJSKA | Radzie Miejskiej]] lub było nieetatowymi radcami w Zarządzie Miasta. Dzięki temu kupcy uzyskali wpływ na inwestycje, jak budowa nowych linii kolejowych ([[KOLEJ | kolej]]) w rejonie portu i na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]], zgoda resortu kolei na budowę przez gdańską spółkę ważnej dla rozwoju handlu i eksportu linii kolejowej Malbork–Mława. Opinie kupców w sprawie ceł wwozowych, głównie z Rosji, przekazywano władzom państwowywm oraz gdańskim posłom do Landtagu Prowincji i parlamentu ogólnoniemieckiego (Reichstagu). Wielkim udogodnieniem dla giełdy zbożowej i samych kupców było uruchomienie w październiku 1857, w pomieszczeniach zarządu korporacji przy Langer Markt ogólnodostępnej stacji telegraficznej. Pozwalało to na bieżąco śledzić notowania londyńskiej giełdy, mającej wpływ na międzynarodowy handel płodami rolnymi. Współpracą z kupcami w ramach korporacji zainteresowani też byli właściciele miejscowych zakładów produkcyjnych, których wyroby w części przeznaczano na eksport. <br/><br/> |
− | 20 XI 1919 na walnym zebraniu podjęto uchwałę o przekształceniu korporacji w Handelskammer zu Danzig (Izba Handlowa w Gdańsku). Decyzję uzasadniono innymi zadaniami organizacji gdańskich kupców w wyniku zmian politycznych. Pierwsze walne zebranie Handelskammer odbyło się 8 V 1920 w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], na którym zatwierdzono jej statut i wybrano władze. Prezesem został poprzedni długoletni wiceprezes korporacji Fritz Wieler, wiceprezesami: [[KLAWITTER CARL WILLIAM | Carl William (Willi) Klawitter]] jako przedstawiciel przemysłowców i [[DAMME PAUL FRIEDRICH | | + | 20 XI 1919 na walnym zebraniu podjęto uchwałę o przekształceniu korporacji w Handelskammer zu Danzig (Izba Handlowa w Gdańsku). Decyzję uzasadniono innymi zadaniami organizacji gdańskich kupców w wyniku zmian politycznych. Pierwsze walne zebranie Handelskammer odbyło się 8 V 1920 w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], na którym zatwierdzono jej statut i wybrano władze. Prezesem został poprzedni długoletni wiceprezes korporacji Fritz Wieler, wiceprezesami: [[KLAWITTER CARL WILLIAM, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Carl William (Willi) Klawitter]] jako przedstawiciel przemysłowców i [[DAMME PAUL FRIEDRICH, bankowiec, radny | Paul Damme]], przedstawiciel sfer finansowo-bankowych. Siedzibę nowej organizacji kupieckiej przeniesiono na Hundegasse 10 (ul. Ogarna), do dawnej siedziby Akademii Handlowej. Izba kontynuowała zasady i główne kierunki działania swej poprzedniczki. Funkcjonowały komisje problemowe reprezentujące kupców i przedsiębiorców danej branży. Sprawy stowarzyszenia przedstawiano władzom [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG).<br/><br/> |
Po dojściu do władzy w Gdańsku nazistów w czerwcu 1933, także i ta organizacja została podporządkowana władzom, zmieniono jej nazwę i statut. W lipcu 1933 [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II WMG]] powołał Hauptwirtschaftskammer (Naczelna Izba Gospodarcza), której podporządkowano Izbę Handlową, Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Landbund (Związek Rolników). Nadzór nad działalnością tych teoretycznie samorządnych gremiów sprawowali pełnomocnicy NSDAP. Ponieważ ta forma organizacyjna nie zdała egzaminu, 24 VIII 1934 ponownie zaczęły funkcjonować samodzielne organizacje: Industrie- und Handelskammer (Izba Handlowo-Przemysłowa), Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Bauernkammer (Izba Chłopska). Prezesami tych organizacji byli delegowani przedstawiciele NSDAP. Członkowie organizacji nie mieli po 1933 wpływu na wybór swoich władz i form działania. Przynależność do tych organizacji była obowiązkowa, z wyłączeniem po 1935 osób narodowości żydowskiej. Poprzez te organizacje władze II WMG i partia kontrolowały sfery gospodarcze miasta. Od 26 X 1939 organizacje objęły zasięgiem cały teren [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie]] (Gau Danzig-Westpreußen). {{author: MrGl}} <br/><br/> | Po dojściu do władzy w Gdańsku nazistów w czerwcu 1933, także i ta organizacja została podporządkowana władzom, zmieniono jej nazwę i statut. W lipcu 1933 [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II WMG]] powołał Hauptwirtschaftskammer (Naczelna Izba Gospodarcza), której podporządkowano Izbę Handlową, Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Landbund (Związek Rolników). Nadzór nad działalnością tych teoretycznie samorządnych gremiów sprawowali pełnomocnicy NSDAP. Ponieważ ta forma organizacyjna nie zdała egzaminu, 24 VIII 1934 ponownie zaczęły funkcjonować samodzielne organizacje: Industrie- und Handelskammer (Izba Handlowo-Przemysłowa), Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Bauernkammer (Izba Chłopska). Prezesami tych organizacji byli delegowani przedstawiciele NSDAP. Członkowie organizacji nie mieli po 1933 wpływu na wybór swoich władz i form działania. Przynależność do tych organizacji była obowiązkowa, z wyłączeniem po 1935 osób narodowości żydowskiej. Poprzez te organizacje władze II WMG i partia kontrolowały sfery gospodarcze miasta. Od 26 X 1939 organizacje objęły zasięgiem cały teren [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie]] (Gau Danzig-Westpreußen). {{author: MrGl}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Linia 41: | Linia 41: | ||
|- | |- | ||
| 1822–1832 | | 1822–1832 | ||
− | | [[STOBBE PETER FRIEDRICH | Peter Friedrich Stobbe]] | + | | [[STOBBE PETER FRIEDRICH, kupiec | Peter Friedrich Stobbe]] |
|- | |- | ||
| 1833–1835 | | 1833–1835 | ||
− | | [[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER | Johann Mathias Heidfeld]] | + | | [[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER, kupiec, radca | Johann Mathias Heidfeld]] |
|- | |- | ||
| 1836–1849 | | 1836–1849 | ||
− | | [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR | Friedrich August Theodor Hoene]] | + | | [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR, kupiec, przedsiębiorca, radny | Friedrich August Theodor Hoene]] |
|- | |- | ||
| 1850–1653 | | 1850–1653 | ||
− | | [[GIBSONE ALEXANDER III | Alexander (III) Gibsone]] | + | | [[GIBSONE ALEXANDER III, armator, radny | Alexander (III) Gibsone]] |
|- | |- | ||
| 1854–1859 | | 1854–1859 | ||
− | | [[JEBENS FRIEDRICH WILHELM | Friedrich Wilhelm Jebens]] | + | | [[JEBENS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny | Friedrich Wilhelm Jebens]] |
|- | |- | ||
| 1859–1877 | | 1859–1877 | ||
− | | [[GOLDSCHMIDT LASER | Laser Goldschmidt]] | + | | [[GOLDSCHMIDT LASER, kupiec, radny | Laser Goldschmidt]] |
|- | |- | ||
| 1878–1883 | | 1878–1883 | ||
− | | [[ALBRECHT PHILIPP | Philipp Albrecht]] | + | | [[ALBRECHT PHILIPP, były patron gdańskiej ulicy | Philipp Albrecht]] |
|- | |- | ||
| 1884– 1901 | | 1884– 1901 | ||
− | | [[DAMME RICHARD THEODOR | Richard Theodor Damme]] | + | | [[DAMME RICHARD THEODOR, bankowiec, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy | Richard Theodor Damme]] |
|- | |- | ||
| 1902–1907 | | 1902–1907 | ||
− | | [[BERENZ CARL HERMANN EMIL | Emil Berenz]] | + | | [[BERENZ CARL HERMANN EMIL, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy | Emil Berenz]] |
|- | |- | ||
| 1908–1919 | | 1908–1919 | ||
− | | [[UNRUH WILHELM ADOLF | Wilhelm Adolf Unruh]] | + | | [[UNRUH WILHELM ADOLF, kupiec | Wilhelm Adolf Unruh]] |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | | class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | ||
Linia 110: | Linia 110: | ||
|- | |- | ||
| 1923–1929 | | 1923–1929 | ||
− | | [[KLAWITTER CARL WILLIAM | Carl William Klawitter]] (1856–1929) | + | | [[KLAWITTER CARL WILLIAM, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Carl William Klawitter]] (1856–1929) |
|- | |- | ||
| 1930–1933 | | 1930–1933 | ||
− | | [[BOSSELMANN EDUARD | Eduard Bosselmann]] (1885–1966) | + | | [[BOSSELMANN EDUARD, armator, poseł do Volkstagu | Eduard Bosselmann]] (1885–1966) |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | | class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} |
Aktualna wersja na dzień 18:52, 12 sty 2023
KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH (Die Korporation der Kaufmannschaft zu Danzig). Organizacja samorządna gdańskiego kupiectwa, powołana 25 IV 1822 według statutu zatwierdzonego przez władze administracyjne rejencji gdańskiej (kolejne statuty obowiązywały od 1 X 1871 i od 1 XII 1893). Miała na celu pomoc kupcom zajmującym się handlem hurtowym w prowadzeniu transakcji handlowych na terenie Gdańska i w zagranicznych operacjach handlowych. Zarząd korporacji nadzorował działalność giełdy zbożowej w Dworze Artusa. Pracami kierował wybierany na walnym zebraniu kilkunastoosobowy zarząd z prezesem na czele, mającym jednego lub dwóch zastępców. Siedzibą władz korporacji była kamieniczka przy Langer Markt 503 (Długi Targ 45).
W pierwszych latach członkami byli także przedstawiciele ważniejszych firm handlu detalicznego artykułami przemysłowymi. W następnych latach wśród członków znalazła się także grupa właścicieli większych zakładów przemysłowych. Corocznie publikowano listę z wykazem władz i członków. Korporacja uważała się także za egzekutora testamentu Jakoba Kabruna z 1814. W 1832 powołała Akademię Handlową. W ramach korporacji działały komisje branżowe oraz sąd koleżeński. Zarząd, z upoważnienia członków, reprezentował ich przed władzami administracyjnymi i miejskimi. Wielu członków zasiadało w Radzie Miejskiej lub było nieetatowymi radcami w Zarządzie Miasta. Dzięki temu kupcy uzyskali wpływ na inwestycje, jak budowa nowych linii kolejowych ( kolej) w rejonie portu i na Spichlerzach, zgoda resortu kolei na budowę przez gdańską spółkę ważnej dla rozwoju handlu i eksportu linii kolejowej Malbork–Mława. Opinie kupców w sprawie ceł wwozowych, głównie z Rosji, przekazywano władzom państwowywm oraz gdańskim posłom do Landtagu Prowincji i parlamentu ogólnoniemieckiego (Reichstagu). Wielkim udogodnieniem dla giełdy zbożowej i samych kupców było uruchomienie w październiku 1857, w pomieszczeniach zarządu korporacji przy Langer Markt ogólnodostępnej stacji telegraficznej. Pozwalało to na bieżąco śledzić notowania londyńskiej giełdy, mającej wpływ na międzynarodowy handel płodami rolnymi. Współpracą z kupcami w ramach korporacji zainteresowani też byli właściciele miejscowych zakładów produkcyjnych, których wyroby w części przeznaczano na eksport.
20 XI 1919 na walnym zebraniu podjęto uchwałę o przekształceniu korporacji w Handelskammer zu Danzig (Izba Handlowa w Gdańsku). Decyzję uzasadniono innymi zadaniami organizacji gdańskich kupców w wyniku zmian politycznych. Pierwsze walne zebranie Handelskammer odbyło się 8 V 1920 w Ratuszu Głównego Miasta, na którym zatwierdzono jej statut i wybrano władze. Prezesem został poprzedni długoletni wiceprezes korporacji Fritz Wieler, wiceprezesami: Carl William (Willi) Klawitter jako przedstawiciel przemysłowców i Paul Damme, przedstawiciel sfer finansowo-bankowych. Siedzibę nowej organizacji kupieckiej przeniesiono na Hundegasse 10 (ul. Ogarna), do dawnej siedziby Akademii Handlowej. Izba kontynuowała zasady i główne kierunki działania swej poprzedniczki. Funkcjonowały komisje problemowe reprezentujące kupców i przedsiębiorców danej branży. Sprawy stowarzyszenia przedstawiano władzom II Wolnego Miasta Gdańska (WMG).
Po dojściu do władzy w Gdańsku nazistów w czerwcu 1933, także i ta organizacja została podporządkowana władzom, zmieniono jej nazwę i statut. W lipcu 1933 Senat II WMG powołał Hauptwirtschaftskammer (Naczelna Izba Gospodarcza), której podporządkowano Izbę Handlową, Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Landbund (Związek Rolników). Nadzór nad działalnością tych teoretycznie samorządnych gremiów sprawowali pełnomocnicy NSDAP. Ponieważ ta forma organizacyjna nie zdała egzaminu, 24 VIII 1934 ponownie zaczęły funkcjonować samodzielne organizacje: Industrie- und Handelskammer (Izba Handlowo-Przemysłowa), Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Bauernkammer (Izba Chłopska). Prezesami tych organizacji byli delegowani przedstawiciele NSDAP. Członkowie organizacji nie mieli po 1933 wpływu na wybór swoich władz i form działania. Przynależność do tych organizacji była obowiązkowa, z wyłączeniem po 1935 osób narodowości żydowskiej. Poprzez te organizacje władze II WMG i partia kontrolowały sfery gospodarcze miasta. Od 26 X 1939 organizacje objęły zasięgiem cały teren Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie (Gau Danzig-Westpreußen).
1822–1832 | Peter Friedrich Stobbe |
1833–1835 | Johann Mathias Heidfeld |
1836–1849 | Friedrich August Theodor Hoene |
1850–1653 | Alexander (III) Gibsone |
1854–1859 | Friedrich Wilhelm Jebens |
1859–1877 | Laser Goldschmidt |
1878–1883 | Philipp Albrecht |
1884– 1901 | Richard Theodor Damme |
1902–1907 | Emil Berenz |
1908–1919 | Wilhelm Adolf Unruh |
Rok | Liczba członków |
---|---|
1826 | 277 |
1849 | 213 |
1870 | 256 |
1891 | 322 |
1900 | 351 |
1910 | 428 |
1917 | 514 |
1920–1922 | Fritz Carl Wieler (1859–1924) |
1923–1929 | Carl William Klawitter (1856–1929) |
1930–1933 | Eduard Bosselmann (1885–1966) |
1934–1938 | Hugo Schnee |
1938–1945 | dr Eugen Mohr |
*1934–1939: Industrie und Handelskammer zu Danzig; 1939–1945: Industrie und Handelskammer Danzig-Westpreussen. |