POBŁOCKA EWA, pianistka
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Pobłocka Ewa.JPG|thumb|Ewa Pobłocka]] | [[File:Pobłocka Ewa.JPG|thumb|Ewa Pobłocka]] | ||
[[File:Ewa_Pobłocka.png|thumb|Ewa Pobłocka, 2014]] | [[File:Ewa_Pobłocka.png|thumb|Ewa Pobłocka, 2014]] | ||
+ | [[File: 1_Ewa_Pobłocka_przy_odsłonięciu_Tablicy_Rodziców.jpg |thumb| Ewa Pobłocka podczas odsłonięcia tablicy poświęconej pamięci rodziców, 22 IX 2022]] | ||
− | '''EWA POBŁOCKA''' (ur. 21 XI 1957 Chełmno), pianistka. Córka Huberta i [[JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA TERESA | Zofii Janukowicz-Pobłockiej]]. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu lat u Krystyny Lewińskiej, debiutowała w 12 roku życia, akompaniując swojej matce w czasie jej tournée koncertowego w Polsce i za granicą. Naukę kontynuowała w [[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina]] w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie [[SULIKOWSKI JERZY | Jerzego Sulikowskiego]] (dyplom z wyróżnieniem w 1976). W 1981 absolwentka gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]), studiowała pod kierunkiem [[ŚLIWIŃSKI ZBIGNIEW BOGUMIŁ | Zbigniewa Śliwińskiego]] i Jerzego Sulikowskiego. W latach 1979–1982 odbyła studia podyplomowe w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Korzystała również z konsultacji artystycznych Janiny Sukiennickiej, Rudolfa Kerera (1977), Tatiany Nikołajewej (1981) i Marthy Argerich (1981).<br/><br/> | + | '''EWA POBŁOCKA''' (ur. 21 XI 1957 Chełmno), pianistka. Córka Huberta i [[JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA TERESA, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Zofii Janukowicz-Pobłockiej]]. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu lat u Krystyny Lewińskiej, debiutowała w 12 roku życia, akompaniując swojej matce w czasie jej tournée koncertowego w Polsce i za granicą. Naukę kontynuowała w [[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina]] w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie [[SULIKOWSKI JERZY, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej | Jerzego Sulikowskiego]] (dyplom z wyróżnieniem w 1976). W 1981 absolwentka gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]), studiowała pod kierunkiem [[ŚLIWIŃSKI ZBIGNIEW BOGUMIŁ, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej | Zbigniewa Śliwińskiego]] i Jerzego Sulikowskiego. W latach 1979–1982 odbyła studia podyplomowe w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Korzystała również z konsultacji artystycznych Janiny Sukiennickiej, Rudolfa Kerera (1977), Tatiany Nikołajewej (1981) i Marthy Argerich (1981).<br/><br/> |
W latach 1977 i 1979 nagrodzona na konkursach w Vercelli i Bordeaux, w 1980 zajęła V miejsce na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina, otrzymując nagrodę specjalną za wykonanie mazurków. Koncertuje, wykonuje muzykę dawną i współczesną, także kameralną, między innymi z Bayerischer Rundfunkorchester, English Chamber Orchestra, London Symphony Orchestra, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, New Japan Philharmonic, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią oraz Tonkünstler-Orchester Niederösterreich.<br/><br/> | W latach 1977 i 1979 nagrodzona na konkursach w Vercelli i Bordeaux, w 1980 zajęła V miejsce na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina, otrzymując nagrodę specjalną za wykonanie mazurków. Koncertuje, wykonuje muzykę dawną i współczesną, także kameralną, między innymi z Bayerischer Rundfunkorchester, English Chamber Orchestra, London Symphony Orchestra, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, New Japan Philharmonic, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią oraz Tonkünstler-Orchester Niederösterreich.<br/><br/> | ||
− | Od 2000 | + | Od 2000 prowadziła klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od października 2018 Kierownik Katedry Fortepianu, od 2007 profesor zwyczajny tamże oraz profesor tytularny na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (UMFC) w Warszawie. Prowadziła kursy mistrzowskie m.in. w Kanadzie, Wietnamie, Japonii, Korei, Mongolii, Chinach, Irlandii, Belgii, Turcji, Luxemburgu, Niemczech i Norwegii. Jest także stałym profesorem wizytujacym na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai w Tokio i Nagoi. Od 2003 członkini Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.<br/><br/> |
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004). W 2004 laureatka nagrody artystycznej Ministra Kultury, w | Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004). W 2004 laureatka nagrody artystycznej Ministra Kultury, w | ||
2007 laureatka [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]]. Żona Stanisława Leszczyńskiego (ur. 1951 Kazimierz Dolny), absolwenta Wydziału Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (obecnie UMFC), teoretyka muzyki specjalizującego się w analizie interpretacji, krytyka, publicysty, menadżera, pedagoga, odznaczonego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019), a także laureata Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególny wkład w jubileusz 200-lecia urodzin Fryderyka Chopina.<br/><br/> | 2007 laureatka [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]]. Żona Stanisława Leszczyńskiego (ur. 1951 Kazimierz Dolny), absolwenta Wydziału Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (obecnie UMFC), teoretyka muzyki specjalizującego się w analizie interpretacji, krytyka, publicysty, menadżera, pedagoga, odznaczonego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019), a także laureata Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególny wkład w jubileusz 200-lecia urodzin Fryderyka Chopina.<br/><br/> | ||
Matka Ewy Leszczyńskiej (ur. 1983 Warszawa), absolwentki Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie fortepianu Jerzego Sulikowskiego oraz wydziału wokalnego w Conservatorio Giuseppe Verdi w Mediolanie w klasie śpiewu Margaret Hayward, od 2017 występującej w roli śpiewaczki i pianistki jednocześnie, wykonując recitale pieśni zarejestrowane między innymi dla Programu Pierwszego Polskiego Radia, oraz Marii Kamili Leszczyńskiej (ur. 1998 Warszawa), od piątego roku życia uczennicy matki (fortepian), od ósmego roku życia najpierw u Michała Nyżnyka, następnie Marcina Zdunika (wiolonczela), stypendystki Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wielokrotnej uczestniczki i laureatki konkursów wiolonczelowych i kameralnych.<br/><br/> | Matka Ewy Leszczyńskiej (ur. 1983 Warszawa), absolwentki Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie fortepianu Jerzego Sulikowskiego oraz wydziału wokalnego w Conservatorio Giuseppe Verdi w Mediolanie w klasie śpiewu Margaret Hayward, od 2017 występującej w roli śpiewaczki i pianistki jednocześnie, wykonując recitale pieśni zarejestrowane między innymi dla Programu Pierwszego Polskiego Radia, oraz Marii Kamili Leszczyńskiej (ur. 1998 Warszawa), od piątego roku życia uczennicy matki (fortepian), od ósmego roku życia najpierw u Michała Nyżnyka, następnie Marcina Zdunika (wiolonczela), stypendystki Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wielokrotnej uczestniczki i laureatki konkursów wiolonczelowych i kameralnych.<br/><br/> | ||
− | Od 2013, namówiona przez ojca, | + | Od 2013, namówiona przez ojca, występowała wraz ze swoimi córkami jako zespół „Multi Trio”: matka - fortepian, starsza córka - śpiew i fortepian oraz najmłodsza - fortepian, wiolonczela i saksofon. Trio świadomie promuje polską muzykę współczesną, nawiązując współpracę z muzykami młodego pokolenia. Pierwszy występ rodzinnego trio miał miejsce w Wejherowie, potem na wielu koncertach i festiwalach, między innymi w Antoninie, Radziejowicach i Warszawie, w 2016 odbyło tournée po Stanach Zjednoczonych. W 2014 Poczta Polska wydała serię trzech znaczków „Trzy pokolenia muzyków”: na pierwszym Zofia Janukowicz-Pobłocka, śpiewaczka, na środkowym śpiewaczka z młodocianą pianistką, córką Ewą, na trzecim znaczku Multi Trio. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 07:29, 26 lip 2023
EWA POBŁOCKA (ur. 21 XI 1957 Chełmno), pianistka. Córka Huberta i Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu lat u Krystyny Lewińskiej, debiutowała w 12 roku życia, akompaniując swojej matce w czasie jej tournée koncertowego w Polsce i za granicą. Naukę kontynuowała w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie Jerzego Sulikowskiego (dyplom z wyróżnieniem w 1976). W 1981 absolwentka gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej ( Akademia Muzyczna), studiowała pod kierunkiem Zbigniewa Śliwińskiego i Jerzego Sulikowskiego. W latach 1979–1982 odbyła studia podyplomowe w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Korzystała również z konsultacji artystycznych Janiny Sukiennickiej, Rudolfa Kerera (1977), Tatiany Nikołajewej (1981) i Marthy Argerich (1981).
W latach 1977 i 1979 nagrodzona na konkursach w Vercelli i Bordeaux, w 1980 zajęła V miejsce na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina, otrzymując nagrodę specjalną za wykonanie mazurków. Koncertuje, wykonuje muzykę dawną i współczesną, także kameralną, między innymi z Bayerischer Rundfunkorchester, English Chamber Orchestra, London Symphony Orchestra, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, New Japan Philharmonic, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią oraz Tonkünstler-Orchester Niederösterreich.
Od 2000 prowadziła klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od października 2018 Kierownik Katedry Fortepianu, od 2007 profesor zwyczajny tamże oraz profesor tytularny na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (UMFC) w Warszawie. Prowadziła kursy mistrzowskie m.in. w Kanadzie, Wietnamie, Japonii, Korei, Mongolii, Chinach, Irlandii, Belgii, Turcji, Luxemburgu, Niemczech i Norwegii. Jest także stałym profesorem wizytujacym na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai w Tokio i Nagoi. Od 2003 członkini Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004). W 2004 laureatka nagrody artystycznej Ministra Kultury, w
2007 laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”. Żona Stanisława Leszczyńskiego (ur. 1951 Kazimierz Dolny), absolwenta Wydziału Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (obecnie UMFC), teoretyka muzyki specjalizującego się w analizie interpretacji, krytyka, publicysty, menadżera, pedagoga, odznaczonego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019), a także laureata Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególny wkład w jubileusz 200-lecia urodzin Fryderyka Chopina.
Matka Ewy Leszczyńskiej (ur. 1983 Warszawa), absolwentki Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie fortepianu Jerzego Sulikowskiego oraz wydziału wokalnego w Conservatorio Giuseppe Verdi w Mediolanie w klasie śpiewu Margaret Hayward, od 2017 występującej w roli śpiewaczki i pianistki jednocześnie, wykonując recitale pieśni zarejestrowane między innymi dla Programu Pierwszego Polskiego Radia, oraz Marii Kamili Leszczyńskiej (ur. 1998 Warszawa), od piątego roku życia uczennicy matki (fortepian), od ósmego roku życia najpierw u Michała Nyżnyka, następnie Marcina Zdunika (wiolonczela), stypendystki Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wielokrotnej uczestniczki i laureatki konkursów wiolonczelowych i kameralnych.
Od 2013, namówiona przez ojca, występowała wraz ze swoimi córkami jako zespół „Multi Trio”: matka - fortepian, starsza córka - śpiew i fortepian oraz najmłodsza - fortepian, wiolonczela i saksofon. Trio świadomie promuje polską muzykę współczesną, nawiązując współpracę z muzykami młodego pokolenia. Pierwszy występ rodzinnego trio miał miejsce w Wejherowie, potem na wielu koncertach i festiwalach, między innymi w Antoninie, Radziejowicach i Warszawie, w 2016 odbyło tournée po Stanach Zjednoczonych. W 2014 Poczta Polska wydała serię trzech znaczków „Trzy pokolenia muzyków”: na pierwszym Zofia Janukowicz-Pobłocka, śpiewaczka, na środkowym śpiewaczka z młodocianą pianistką, córką Ewą, na trzecim znaczku Multi Trio.