KUNISCH ANDREAS, proboszcz kościoła NMP
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ANDREAS KUNISCH''' (zm. po 1457), duchowny zakonu krzyżackiego, proboszcz [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła | + | '''ANDREAS KUNISCH''' (zm. po 1457), duchowny zakonu krzyżackiego, proboszcz [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w Gdańsku. Być może pochodził z Rodowa w diecezji pomezańskiej, skąd pisali się na początku XV wieku Dorothea, Margaretha i Johann Kunisch. Odnotowany po raz pierwszy 3 IX 1437 w Chełmży jako kleryk diecezji chełmińskiej, notariusz publiczny i członek chełmżyńskiej kapituły katedralnej. Funkcje te były zapewne jednymi z pierwszych w jego kościelnej karierze. 20 XI 1445 pełnił obowiązki prokuratora wielkiego mistrza, w tym roku odnotowany także jako członek malborskiego konwentu krzyżackiego. W 1446 przebywał w Rzymie, pełniąc funkcję zastępcy generalnego prokuratora zakonu krzyżackiego przy kurii papieskiej.<br/><br/> |
| − | Po śmierci [[RUPERTI ANDREAS | Andreasa Rupertiego]] w 1447 został proboszczem gdańskiego kościoła NMP. Tak jak większość gdańskich proboszczów brał udział w różnych misjach dyplomatycznych z ramienia zakonu krzyżackiego (między innymi w Norymberdze w 1449). Miał problemy z utrzymaniem godności proboszcza NMP, skoro 9 V 1454, w liście pisanym z Malborka, burmistrz gdański [[JORDAN WILHELM | Wilhelm Jordan]] zwracał się do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] z prośbą o przywrócenie na probostwo tego kościoła Johanna Kunischa. 14 III 1455 określał się jako ''adhuc plebanus in Danczk'' („ciągle pleban w Gdańsku”). Należał do przeciwników Związku Pruskiego (zob. [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojna trzynastoletnia]]) i został pozbawiony godności proboszcza NMP za odmówienie ogłoszenia mandatu oficjała pomorskiego Andrzeja Gruszczyńskiego, który karami kościelnymi groził klerowi Pomorza Gdańskiego udzielającemu rozgrzeszenia pod warunkiem niepopierania Związku. Najpewniej jeszcze w 1457 został odnotowany w Malborku wśród innych księży zakonnych. {{author: RK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po śmierci [[RUPERTI ANDREAS, proboszcz kościoła NMP | Andreasa Rupertiego]] w 1447 został proboszczem gdańskiego kościoła NMP. Tak jak większość gdańskich proboszczów brał udział w różnych misjach dyplomatycznych z ramienia zakonu krzyżackiego (między innymi w Norymberdze w 1449). Miał problemy z utrzymaniem godności proboszcza NMP, skoro 9 V 1454, w liście pisanym z Malborka, burmistrz gdański [[JORDAN WILHELM, burmistrz Gdańska | Wilhelm Jordan]] zwracał się do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] z prośbą o przywrócenie na probostwo tego kościoła Johanna Kunischa. 14 III 1455 określał się jako ''adhuc plebanus in Danczk'' („ciągle pleban w Gdańsku”). Należał do przeciwników Związku Pruskiego (zob. [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojna trzynastoletnia]]) i został pozbawiony godności proboszcza NMP za odmówienie ogłoszenia mandatu oficjała pomorskiego Andrzeja Gruszczyńskiego, który karami kościelnymi groził klerowi Pomorza Gdańskiego udzielającemu rozgrzeszenia pod warunkiem niepopierania Związku. Najpewniej jeszcze w 1457 został odnotowany w Malborku wśród innych księży zakonnych. {{author: RK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 16:43, 23 gru 2022
ANDREAS KUNISCH (zm. po 1457), duchowny zakonu krzyżackiego, proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku. Być może pochodził z Rodowa w diecezji pomezańskiej, skąd pisali się na początku XV wieku Dorothea, Margaretha i Johann Kunisch. Odnotowany po raz pierwszy 3 IX 1437 w Chełmży jako kleryk diecezji chełmińskiej, notariusz publiczny i członek chełmżyńskiej kapituły katedralnej. Funkcje te były zapewne jednymi z pierwszych w jego kościelnej karierze. 20 XI 1445 pełnił obowiązki prokuratora wielkiego mistrza, w tym roku odnotowany także jako członek malborskiego konwentu krzyżackiego. W 1446 przebywał w Rzymie, pełniąc funkcję zastępcy generalnego prokuratora zakonu krzyżackiego przy kurii papieskiej.
Po śmierci Andreasa Rupertiego w 1447 został proboszczem gdańskiego kościoła NMP. Tak jak większość gdańskich proboszczów brał udział w różnych misjach dyplomatycznych z ramienia zakonu krzyżackiego (między innymi w Norymberdze w 1449). Miał problemy z utrzymaniem godności proboszcza NMP, skoro 9 V 1454, w liście pisanym z Malborka, burmistrz gdański Wilhelm Jordan zwracał się do Rady Miasta Gdańska z prośbą o przywrócenie na probostwo tego kościoła Johanna Kunischa. 14 III 1455 określał się jako adhuc plebanus in Danczk („ciągle pleban w Gdańsku”). Należał do przeciwników Związku Pruskiego (zob. wojna trzynastoletnia) i został pozbawiony godności proboszcza NMP za odmówienie ogłoszenia mandatu oficjała pomorskiego Andrzeja Gruszczyńskiego, który karami kościelnymi groził klerowi Pomorza Gdańskiego udzielającemu rozgrzeszenia pod warunkiem niepopierania Związku. Najpewniej jeszcze w 1457 został odnotowany w Malborku wśród innych księży zakonnych.
