JACKOWIAK URSZULA, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Urszula_Jackowiak.jpg |thumb| Urszula Jackowiak]] | + | [[File: Urszula_Jackowiak.jpg |thumb| Urszula Jackowiak, 2006]] |
'''URSZULA JACKOWIAK''' (ur. 25 II 1937 Poznań), prawnik, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Córka Józefa Bielawowskiego i Marii z domu Wojtasik. W 1955 absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Po maturze pracowała jako księgowa w Zakładach Przemysłu Ziemniaczanego „Luboń” w Luboniu koło Poznania, od 1960 do 1970 była dyrektorem administracyjnym Szpitala Położniczo-Ginekologicznego w Poznaniu. Równolegle w latach 1961–1966 studiowała na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), w 1967–1969 odbyła aplikację arbitrażową w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Poznaniu, zakończoną egzaminem radcowskim.<br/><br/> | '''URSZULA JACKOWIAK''' (ur. 25 II 1937 Poznań), prawnik, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Córka Józefa Bielawowskiego i Marii z domu Wojtasik. W 1955 absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Po maturze pracowała jako księgowa w Zakładach Przemysłu Ziemniaczanego „Luboń” w Luboniu koło Poznania, od 1960 do 1970 była dyrektorem administracyjnym Szpitala Położniczo-Ginekologicznego w Poznaniu. Równolegle w latach 1961–1966 studiowała na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), w 1967–1969 odbyła aplikację arbitrażową w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Poznaniu, zakończoną egzaminem radcowskim.<br/><br/> | ||
| − | W latach 1970–1973 studiowała na stacjonarnych studiach doktoranckich w zakresie prawa pracy na UAM, przed ich zakończeniem zatrudniona została jako starszy asystent w Katedrze Prawa Pracy Wydziału Prawa i Administracji tej uczelni. Od 1973 doktor nauk prawnych na podstawie rozprawy ''Wyrównanie szkód niemajątkowych w systemie świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadków przy pracy'' (przewód na Wydziale Prawa i Administracji UAM, promotor: prof. [[JACKOWIAK CZESŁAW | Czesław Jackowiak]]). W latach 1973–1975 była pełnomocnikiem do spraw studenckich UAM.<br/><br/> | + | W latach 1970–1973 studiowała na stacjonarnych studiach doktoranckich w zakresie prawa pracy na UAM, przed ich zakończeniem zatrudniona została jako starszy asystent w Katedrze Prawa Pracy Wydziału Prawa i Administracji tej uczelni. Od 1973 doktor nauk prawnych na podstawie rozprawy ''Wyrównanie szkód niemajątkowych w systemie świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadków przy pracy'' (przewód na Wydziale Prawa i Administracji UAM, promotor: prof. [[JACKOWIAK CZESŁAW, rektor Uniwersytetu Gdańskiego | Czesław Jackowiak]]). W latach 1973–1975 była pełnomocnikiem do spraw studenckich UAM.<br/><br/> |
W 1975, po ślubie z Czesławem Jackowiakiem, przeniosła się do męża na Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po przejściu męża do pracy w gdańskim uniwersytecie, od 1976 do emerytury w 2009 pracowała na Wydziale Prawa i Administracji (WPiA) UG. Od 1986 do 1988 była przewodniczącą Komisji Pojednawczej przy UG. Od 1988, na podstawie rozprawy ''Kwalifikacje pracownicze w stosunku pracy'' (Gdańsk 1987), doktor habilitowana (z uwagi na zasiadanie męża w Radzie WPiA UG przewód przeprowadziła na Uniwersytecie Łódzkim). <br/><br/> | W 1975, po ślubie z Czesławem Jackowiakiem, przeniosła się do męża na Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po przejściu męża do pracy w gdańskim uniwersytecie, od 1976 do emerytury w 2009 pracowała na Wydziale Prawa i Administracji (WPiA) UG. Od 1986 do 1988 była przewodniczącą Komisji Pojednawczej przy UG. Od 1988, na podstawie rozprawy ''Kwalifikacje pracownicze w stosunku pracy'' (Gdańsk 1987), doktor habilitowana (z uwagi na zasiadanie męża w Radzie WPiA UG przewód przeprowadziła na Uniwersytecie Łódzkim). <br/><br/> | ||
| − | Od 1999 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2007 profesor zwyczajny. W latach 1993–2006 kierownik Katedry Prawa Pracy, w 1993–1995 prodziekan do spraw studiów zaocznych, w 1996–1999 prodziekan do spraw studenckich i naukowych WPiA UG. W latach 1999–2002 prorektor do spraw kształcenia UG, w 1996–2005 członkini Senatu UG. Jednocześnie w latach 1991–2002 pracowała na etacie eksperta w Biurze Prawnym Komisji Krajowej [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | NSZZ „Solidarność”]]w Gdańsku, a po przejściu na emeryturę w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni.<br/><br/> | + | Od 1991 profesor UG (uczelniany), od 1999 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2007 profesor zwyczajny. W latach 1993–2006 kierownik Katedry Prawa Pracy, w 1993–1995 prodziekan do spraw studiów zaocznych, w 1996–1999 prodziekan do spraw studenckich i naukowych WPiA UG. W latach 1999–2002 prorektor do spraw kształcenia UG, w 1996–2005 członkini Senatu UG. Jednocześnie w latach 1991–2002 pracowała na etacie eksperta w Biurze Prawnym Komisji Krajowej [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | NSZZ „Solidarność”]] w Gdańsku, a po przejściu na emeryturę w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni.<br/><br/> |
W 1985 odbyła roczny staż naukowy w Uniwersytecie w Bonn, w 1996 trzymiesięczny w Instytucie Maxa Plancka w Monachium. Prowadziła badania z zakresu prawa pracy i prawa zabezpieczenia społecznego. Autorka (oprócz habilitacyjnej) także monografii ''Wyrównanie szkód niemajątkowych spowodowanych wypadkami przy pracy'' (Poznań 1975), ''Sytuacja pracownicza kobiet'' (Gdańsk 1994) i wielu artykułów. Redaktorka naukowa realizowanych z jej inicjatywy w Katedrze Prawa Pracy UG „Kodeksu pracy z komentarzem” (wydania: 1996, 1997, 2001 i 2004) oraz „Prawo pracy. Podręcznik dla studentów prawa” (wydania: 1998, 2003, 2005).<br/><br/> | W 1985 odbyła roczny staż naukowy w Uniwersytecie w Bonn, w 1996 trzymiesięczny w Instytucie Maxa Plancka w Monachium. Prowadziła badania z zakresu prawa pracy i prawa zabezpieczenia społecznego. Autorka (oprócz habilitacyjnej) także monografii ''Wyrównanie szkód niemajątkowych spowodowanych wypadkami przy pracy'' (Poznań 1975), ''Sytuacja pracownicza kobiet'' (Gdańsk 1994) i wielu artykułów. Redaktorka naukowa realizowanych z jej inicjatywy w Katedrze Prawa Pracy UG „Kodeksu pracy z komentarzem” (wydania: 1996, 1997, 2001 i 2004) oraz „Prawo pracy. Podręcznik dla studentów prawa” (wydania: 1998, 2003, 2005).<br/><br/> | ||
| − | Członkini Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Pracy. W latach 2001–2007 była przewodniczącą Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Ubezpieczeń Społecznych. {{author: JKJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Członkini Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Pracy. W latach 2001–2007 była przewodniczącą Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Ubezpieczeń Społecznych. 4 VII 2024 otrzymała tytuł honorowego profesora UG. {{author: JKJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:06, 10 lip 2024
URSZULA JACKOWIAK (ur. 25 II 1937 Poznań), prawnik, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Józefa Bielawowskiego i Marii z domu Wojtasik. W 1955 absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Po maturze pracowała jako księgowa w Zakładach Przemysłu Ziemniaczanego „Luboń” w Luboniu koło Poznania, od 1960 do 1970 była dyrektorem administracyjnym Szpitala Położniczo-Ginekologicznego w Poznaniu. Równolegle w latach 1961–1966 studiowała na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), w 1967–1969 odbyła aplikację arbitrażową w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Poznaniu, zakończoną egzaminem radcowskim.
W latach 1970–1973 studiowała na stacjonarnych studiach doktoranckich w zakresie prawa pracy na UAM, przed ich zakończeniem zatrudniona została jako starszy asystent w Katedrze Prawa Pracy Wydziału Prawa i Administracji tej uczelni. Od 1973 doktor nauk prawnych na podstawie rozprawy Wyrównanie szkód niemajątkowych w systemie świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadków przy pracy (przewód na Wydziale Prawa i Administracji UAM, promotor: prof. Czesław Jackowiak). W latach 1973–1975 była pełnomocnikiem do spraw studenckich UAM.
W 1975, po ślubie z Czesławem Jackowiakiem, przeniosła się do męża na Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po przejściu męża do pracy w gdańskim uniwersytecie, od 1976 do emerytury w 2009 pracowała na Wydziale Prawa i Administracji (WPiA) UG. Od 1986 do 1988 była przewodniczącą Komisji Pojednawczej przy UG. Od 1988, na podstawie rozprawy Kwalifikacje pracownicze w stosunku pracy (Gdańsk 1987), doktor habilitowana (z uwagi na zasiadanie męża w Radzie WPiA UG przewód przeprowadziła na Uniwersytecie Łódzkim).
Od 1991 profesor UG (uczelniany), od 1999 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2007 profesor zwyczajny. W latach 1993–2006 kierownik Katedry Prawa Pracy, w 1993–1995 prodziekan do spraw studiów zaocznych, w 1996–1999 prodziekan do spraw studenckich i naukowych WPiA UG. W latach 1999–2002 prorektor do spraw kształcenia UG, w 1996–2005 członkini Senatu UG. Jednocześnie w latach 1991–2002 pracowała na etacie eksperta w Biurze Prawnym Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, a po przejściu na emeryturę w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni.
W 1985 odbyła roczny staż naukowy w Uniwersytecie w Bonn, w 1996 trzymiesięczny w Instytucie Maxa Plancka w Monachium. Prowadziła badania z zakresu prawa pracy i prawa zabezpieczenia społecznego. Autorka (oprócz habilitacyjnej) także monografii Wyrównanie szkód niemajątkowych spowodowanych wypadkami przy pracy (Poznań 1975), Sytuacja pracownicza kobiet (Gdańsk 1994) i wielu artykułów. Redaktorka naukowa realizowanych z jej inicjatywy w Katedrze Prawa Pracy UG „Kodeksu pracy z komentarzem” (wydania: 1996, 1997, 2001 i 2004) oraz „Prawo pracy. Podręcznik dla studentów prawa” (wydania: 1998, 2003, 2005).
Członkini Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Pracy. W latach 2001–2007 była przewodniczącą Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Ubezpieczeń Społecznych. 4 VII 2024 otrzymała tytuł honorowego profesora UG.
