BONIUSZKO ALICJA, baletmistrzyni
| (Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Boniuszko Alicja.JPG|thumb|Alicja Boniuszko]] |
| + | |||
| + | '''ALICJA BONIUSZKO''' (16 X 1937 Miadzioł, Wileńszczyzna – 23 XII 2019 Gdańsk), baletmistrzyni. Córka Stanisława (3 II 1910 – 20 X 1992 Gdańsk) i Jadwigi (16 VIII 1910 – 3 III 2001 Gdańsk). Od 1945 mieszkała z rodzicami w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]]. W 1956 ukończyła Państwową Średnią Szkołę Baletową w Gdańsku, była uczennicą [[JARZYNÓWNA-SOBCZAK JANINA, tancerka, choreograf, pedagog | Janiny Jarzynówny-Sobczak]]. Od 1956 solistka, następnie primabalerina baletu [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Opery Bałtyckiej]]. Wielokrotnie występowała na krajowych i międzynarodowych konkursach tanecznych. Ceniła repertuar klasyczny i współczesny.<br/><br/> | ||
| + | Laureatka drugiej nagrody na I Ogólnopolskim Konkursie Tańca Klasycznego w 1959, laureatka konkursu tańca w 1960 w Vercelli we Włoszech. W 1961 zdobyła nagrodę Międzynarodowego Konkursu Tańca w Rio de Janeiro. Główne gdańskie role: Odetta w ''Jeziorze łabędzim'' Piotra Czajkowskiego, Julia w ''Romeo i Julii'' Siergieja Prokofiewa, Dziewczyna w ''Cudownym mandarynie'' Béli Bartóka, Niobe w balecie ''Niobe'' Juliusza Łuciuka, Zobeida w ''Szeherezadzie'' Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Gościnnie występowała na innych polskich scenach baletowych, zagrała epizody baletowe w trzech polskich filmach fabularnych (''Pamiętnik pani Hanki'' w reżyserii Stanisława Lenartowicza (1963), ''Popioły'' w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ, reżyser, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Wajdy]] (1965) i ''Tandem'' w reżyserii Stanisława Kokesza (1966)) oraz w kilku dokumentalnych. Od 1977 poświęciła się pracy choreograficznej, prowadziła też zajęcia w gdańskiej szkole baletowej. Jurorka w wielu konkursach dla młodych polskich tancerzy.<br/><br/> | ||
| + | Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1965), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Mściwoja II]] za szczególne zasługi na niwie artystycznej i za rozsławianie Gdańska w kraju i za granicą, złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Uhonorowana nagrodą „Bursztynowej Maski” w plebiscycie na najpopularniejszego aktora Wybrzeża (1962), nagrodą przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa oraz Złotym Smokiem Wawelskim dla najlepszego filmu o sztuce – za taniec w filmie ''Eseje'' w reżyserii Franciszka Fuchsa na III Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1963), „Orderem Stańczyka” miesięcznika [[LITERY, pismo | „Litery”]] (1966), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za osiągnięcia w sztuce baletowej (1977), nagrodą Terpsychory przez Sekcję Tańca i Baletu Związku Artystów Scen Polskich (2000). <br/><br/> | ||
| + | Pochowana na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]], Łostowickim. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:34, 25 sty 2023
ALICJA BONIUSZKO (16 X 1937 Miadzioł, Wileńszczyzna – 23 XII 2019 Gdańsk), baletmistrzyni. Córka Stanisława (3 II 1910 – 20 X 1992 Gdańsk) i Jadwigi (16 VIII 1910 – 3 III 2001 Gdańsk). Od 1945 mieszkała z rodzicami w Gdańsku–Wrzeszczu. W 1956 ukończyła Państwową Średnią Szkołę Baletową w Gdańsku, była uczennicą Janiny Jarzynówny-Sobczak. Od 1956 solistka, następnie primabalerina baletu Państwowej Opery Bałtyckiej. Wielokrotnie występowała na krajowych i międzynarodowych konkursach tanecznych. Ceniła repertuar klasyczny i współczesny.
Laureatka drugiej nagrody na I Ogólnopolskim Konkursie Tańca Klasycznego w 1959, laureatka konkursu tańca w 1960 w Vercelli we Włoszech. W 1961 zdobyła nagrodę Międzynarodowego Konkursu Tańca w Rio de Janeiro. Główne gdańskie role: Odetta w Jeziorze łabędzim Piotra Czajkowskiego, Julia w Romeo i Julii Siergieja Prokofiewa, Dziewczyna w Cudownym mandarynie Béli Bartóka, Niobe w balecie Niobe Juliusza Łuciuka, Zobeida w Szeherezadzie Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Gościnnie występowała na innych polskich scenach baletowych, zagrała epizody baletowe w trzech polskich filmach fabularnych (Pamiętnik pani Hanki w reżyserii Stanisława Lenartowicza (1963), Popioły w reżyserii Andrzeja Wajdy (1965) i Tandem w reżyserii Stanisława Kokesza (1966)) oraz w kilku dokumentalnych. Od 1977 poświęciła się pracy choreograficznej, prowadziła też zajęcia w gdańskiej szkole baletowej. Jurorka w wielu konkursach dla młodych polskich tancerzy.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1965), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), Medalem Mściwoja II za szczególne zasługi na niwie artystycznej i za rozsławianie Gdańska w kraju i za granicą, złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Uhonorowana nagrodą „Bursztynowej Maski” w plebiscycie na najpopularniejszego aktora Wybrzeża (1962), nagrodą przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa oraz Złotym Smokiem Wawelskim dla najlepszego filmu o sztuce – za taniec w filmie Eseje w reżyserii Franciszka Fuchsa na III Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1963), „Orderem Stańczyka” miesięcznika „Litery” (1966), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za osiągnięcia w sztuce baletowej (1977), nagrodą Terpsychory przez Sekcję Tańca i Baletu Związku Artystów Scen Polskich (2000).
Pochowana na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
