BŁAUT SŁAWOMIR, tłumacz
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
'''SŁAWOMIR BŁAUT''' (17 XII 1930 Lublin – 20 V 2014 Warszawa), tłumacz literatury niemieckojęzycznej. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracował m.in. w Telewizji Polskiej, prasie (tygodnik "Za i przeciw") oraz w latach 1952–1957 Instytucie Wydawniczym PAX. Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (Sekcja F- Dzieł Literackich) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszkał w Warszawie. <BR/><BR/> | '''SŁAWOMIR BŁAUT''' (17 XII 1930 Lublin – 20 V 2014 Warszawa), tłumacz literatury niemieckojęzycznej. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracował m.in. w Telewizji Polskiej, prasie (tygodnik "Za i przeciw") oraz w latach 1952–1957 Instytucie Wydawniczym PAX. Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (Sekcja F- Dzieł Literackich) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszkał w Warszawie. <BR/><BR/> | ||
| − | Autor tłumaczeń 43 książek z języka niemieckiego (niemieckich, austriackich i szwajcarskich), m.in.: Jana de Hartog ''Mary'' (1963), Hermanna Kanta ''Nieugięci'' (1967), ''Stopka redakcyjna'' (1975), Christy Wolfa ''Wzorce dzieciństwa'' (1982), ''Aż do trzewi'' (2006) oraz 12 książek [[GRASS GÜNTER| Güntera Grassa]] (''Blaszany bębenek'' 1983, ''Psie lata'' 1990, ''Z dziennika ślimaka'' 1991, ''Spotkanie w Telgte'' 1992, ''Wróżby kumaka'' 1992, ''Szczurzyca'' 1993, ''Turbot'' 1995, ''Miejscowe znieczulenie'' 1997, ''Moje stulecie'' 1999, ''Rozległe pole'' 2000, ''Idąc rakiem'' 2002, ''Rzeczy znalezione: dla tych, co nie czytają'' 2002).<BR/><BR/> | + | Autor tłumaczeń 43 książek z języka niemieckiego (niemieckich, austriackich i szwajcarskich), m.in.: Jana de Hartog ''Mary'' (1963), Hermanna Kanta ''Nieugięci'' (1967), ''Stopka redakcyjna'' (1975), Christy Wolfa ''Wzorce dzieciństwa'' (1982), ''Aż do trzewi'' (2006) oraz 12 książek [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska| Güntera Grassa]] (''Blaszany bębenek'' 1983, ''Psie lata'' 1990, ''Z dziennika ślimaka'' 1991, ''Spotkanie w Telgte'' 1992, ''Wróżby kumaka'' 1992, ''Szczurzyca'' 1993, ''Turbot'' 1995, ''Miejscowe znieczulenie'' 1997, ''Moje stulecie'' 1999, ''Rozległe pole'' 2000, ''Idąc rakiem'' 2002, ''Rzeczy znalezione: dla tych, co nie czytają'' 2002).<BR/><BR/> |
| − | W 2010 | + | W 2010, z okazji 80 rocznicy urodzin w [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY| Nadbałtyckim Centrum Kultury]], w otoczce koncertu pianistycznego, odbyła się recytacja jego przekładu ''Psich lat'' Grassa. Odczytane zostały również życzenia z listu od samego Grassa "Stworzył pan dla mnie polską wersję "Blaszanego bębenka". Życzę sobie, abyśmy się wspólnie starzeli". <BR/><BR/> |
| + | Wielokrotnie nagradzany, m.in. przez Fundację Roberta Boscha i Deutsches Polen-Institut w Darmstadt (1981, laudację wygłosił Karl Dedecius), szwajcarską Fundację „Pro Helvetica”, Ministra Kultury Austrii, „Literaturę na Świcie”(za przekład ''Blaszanego bębenka''), za całość twórczości przez ZAIKS, przez Stowarzyszenie Tłumaczy, przez PEN Club (1992). W 2010 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za przybliżenie gdańszczanom literatury Guntera Grassa oraz z okazji 80. urodzin. {{author: PT}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:52, 21 lut 2024
SŁAWOMIR BŁAUT (17 XII 1930 Lublin – 20 V 2014 Warszawa), tłumacz literatury niemieckojęzycznej. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracował m.in. w Telewizji Polskiej, prasie (tygodnik "Za i przeciw") oraz w latach 1952–1957 Instytucie Wydawniczym PAX. Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (Sekcja F- Dzieł Literackich) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszkał w Warszawie.
Autor tłumaczeń 43 książek z języka niemieckiego (niemieckich, austriackich i szwajcarskich), m.in.: Jana de Hartog Mary (1963), Hermanna Kanta Nieugięci (1967), Stopka redakcyjna (1975), Christy Wolfa Wzorce dzieciństwa (1982), Aż do trzewi (2006) oraz 12 książek Güntera Grassa (Blaszany bębenek 1983, Psie lata 1990, Z dziennika ślimaka 1991, Spotkanie w Telgte 1992, Wróżby kumaka 1992, Szczurzyca 1993, Turbot 1995, Miejscowe znieczulenie 1997, Moje stulecie 1999, Rozległe pole 2000, Idąc rakiem 2002, Rzeczy znalezione: dla tych, co nie czytają 2002).
W 2010, z okazji 80 rocznicy urodzin w Nadbałtyckim Centrum Kultury, w otoczce koncertu pianistycznego, odbyła się recytacja jego przekładu Psich lat Grassa. Odczytane zostały również życzenia z listu od samego Grassa "Stworzył pan dla mnie polską wersję "Blaszanego bębenka". Życzę sobie, abyśmy się wspólnie starzeli".
Wielokrotnie nagradzany, m.in. przez Fundację Roberta Boscha i Deutsches Polen-Institut w Darmstadt (1981, laudację wygłosił Karl Dedecius), szwajcarską Fundację „Pro Helvetica”, Ministra Kultury Austrii, „Literaturę na Świcie”(za przekład Blaszanego bębenka), za całość twórczości przez ZAIKS, przez Stowarzyszenie Tłumaczy, przez PEN Club (1992). W 2010 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za przybliżenie gdańszczanom literatury Guntera Grassa oraz z okazji 80. urodzin.
