HASSE MARTIN AUGUST, przedsiębiorca, radny
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Hasse_Tabakfabrik.png|thumb|M.A. Hasse Tabakfabrik przy Altstädtischer Graben 5/6 (ul. Podwale Staromiejskie)]] | [[File:Hasse_Tabakfabrik.png|thumb|M.A. Hasse Tabakfabrik przy Altstädtischer Graben 5/6 (ul. Podwale Staromiejskie)]] | ||
| + | [[File: 1_Hasse_Tabakfabrik.jpg |thumb| M.A. Hasse Tabakfabrik]] | ||
'''MARTIN AUGUST HASSE''' (26 X 1801 Chynowo pow. lęborski – 30 III 1878 Gdańsk), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Martin Augusta sen., w latach 1782–1825 prowadzącego przy Rechtstädtischer Graben (nie istnieje) wytwórnię towarów tytoniowych „M.A. Hasse Tabakfabrik” (zob. [[TYTOŃ | tytoń, tabela]]).<br/><br/> | '''MARTIN AUGUST HASSE''' (26 X 1801 Chynowo pow. lęborski – 30 III 1878 Gdańsk), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Martin Augusta sen., w latach 1782–1825 prowadzącego przy Rechtstädtischer Graben (nie istnieje) wytwórnię towarów tytoniowych „M.A. Hasse Tabakfabrik” (zob. [[TYTOŃ | tytoń, tabela]]).<br/><br/> | ||
| − | Od 1821 prowadził po ojcu wytwórnię pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.” ( | + | Od 1821 prowadził po ojcu wytwórnię pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.” (Następcy), w 1824 przeniósł ją i jednocześnie prowadził sklep kolonialny przy Altstädtlicher Graben 1329 (ul. Podwale Staromiejskie 6). Po wykupieniu sąsiedniej kamienicy (nr 1328, obecnie nr 5) i rozbudowie wytwórni był właścicielem dużej firmy „M.A.Hasse Tabakfabrik”, produkującej wyroby tytoniowe i zajmującej się spedycją w handlu hurtowym. W fabryce zatrudniano od 34 (1893) do 18 (1907) osób. W latach 1833–1848 i 1861–1878 członek Rady Miejskiej, w 1851–1859 radca, nieetatowy członek Zarządu Miejskiego. W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1849 [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. <br/><br/> |
| − | Był trzykrotnie żonaty. Od 21 V 1826 z panną Henriettą Molkentin (ur. 1806), w marcu 1833 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]] wziął ślub z panną Henriettą Friederiką Schmalz, a 25 II 1840 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] | + | Był trzykrotnie żonaty. Od 21 V 1826 z panną Henriettą Molkentin (ur. 1806), w marcu 1833 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]] wziął ślub z panną Henriettą Friederiką Schmalz, a 25 II 1840 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z panną Marią Louisą Caroliną (6 I 1819 Gdańsk – 20 V 1879 Gdańsk), siostrą [[LICKFETT JOHANN GEORG GUSTAV, kupiec, radca | Johanna Georga Gustava Lickfetta]].<br/><br/> |
| − | z panną Marią Louisą Caroliną (6 I 1819 Gdańsk – 20 V 1879 Gdańsk), | + | Spadkobiercami firmy, działającą za ich czasów pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.”, byli synowie Carl Gustav (1827–1888), już od 1862 jej prokurent, oraz Franz Adolf (20 V 1844 – po 1928). Losy kolejnych synów, Richarda Wilhelma (ur. 9 VI 1837) i Gustava Heinricha (ur. 18 XI 1840), nie są znane. <br/><br/> |
| − | Spadkobiercami firmy, działającą za ich czasów pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.”, byli synowie Carl Gustav (1827–1888), już od 1862 jej prokurent, oraz Franz Adolf (20 V 1844 – po | + | W 1919 właścicielem firmy został Paul Schmidt z Altony (Hamburg) i był nim do 1928. W latach 1930–1945 zabudowania dzierżawiła wytwórnia mebli „Heimat” („Heimat Möbelfabrik”), założona przez [[ANDRÉE EMIL, przedsiębiorca| Emila Andrée]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk nr 820/78 (akt zgonu); nr 1345/79 (akt zgonu żony). <br/> | ||
| + | „Intelligenz Blatt” nr 62 z 17 V 1826, s. 1075; nr 71 z 25 III 1833, s. 674; nr 40 z 17 II 1840, s. 330. <br/> | ||
| + | Danzigs Communalbehoerden za lata 1839, 1852, 1862, 1872. <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung” z 2 VII 1862 i z 3 III 1878. | ||
Aktualna wersja na dzień 08:40, 2 lis 2024
MARTIN AUGUST HASSE (26 X 1801 Chynowo pow. lęborski – 30 III 1878 Gdańsk), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn Martin Augusta sen., w latach 1782–1825 prowadzącego przy Rechtstädtischer Graben (nie istnieje) wytwórnię towarów tytoniowych „M.A. Hasse Tabakfabrik” (zob. tytoń, tabela).
Od 1821 prowadził po ojcu wytwórnię pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.” (Następcy), w 1824 przeniósł ją i jednocześnie prowadził sklep kolonialny przy Altstädtlicher Graben 1329 (ul. Podwale Staromiejskie 6). Po wykupieniu sąsiedniej kamienicy (nr 1328, obecnie nr 5) i rozbudowie wytwórni był właścicielem dużej firmy „M.A.Hasse Tabakfabrik”, produkującej wyroby tytoniowe i zajmującej się spedycją w handlu hurtowym. W fabryce zatrudniano od 34 (1893) do 18 (1907) osób. W latach 1833–1848 i 1861–1878 członek Rady Miejskiej, w 1851–1859 radca, nieetatowy członek Zarządu Miejskiego. W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1849 Korporacji Kupców.
Był trzykrotnie żonaty. Od 21 V 1826 z panną Henriettą Molkentin (ur. 1806), w marcu 1833 w kościele św. Barbary wziął ślub z panną Henriettą Friederiką Schmalz, a 25 II 1840 w kościele Najświętszej Marii Panny z panną Marią Louisą Caroliną (6 I 1819 Gdańsk – 20 V 1879 Gdańsk), siostrą Johanna Georga Gustava Lickfetta.
Spadkobiercami firmy, działającą za ich czasów pod nazwą „M.A.Hasse Nachf.”, byli synowie Carl Gustav (1827–1888), już od 1862 jej prokurent, oraz Franz Adolf (20 V 1844 – po 1928). Losy kolejnych synów, Richarda Wilhelma (ur. 9 VI 1837) i Gustava Heinricha (ur. 18 XI 1840), nie są znane.
W 1919 właścicielem firmy został Paul Schmidt z Altony (Hamburg) i był nim do 1928. W latach 1930–1945 zabudowania dzierżawiła wytwórnia mebli „Heimat” („Heimat Möbelfabrik”), założona przez Emila Andrée.
Bibliografia:
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk nr 820/78 (akt zgonu); nr 1345/79 (akt zgonu żony).
„Intelligenz Blatt” nr 62 z 17 V 1826, s. 1075; nr 71 z 25 III 1833, s. 674; nr 40 z 17 II 1840, s. 330.
Danzigs Communalbehoerden za lata 1839, 1852, 1862, 1872.
„Danziger Zeitung” z 2 VII 1862 i z 3 III 1878.
