HANEMANN, bohater literacki
(uzupełnienie L.M.(22.10.2020)) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | HANEMANN, tytułowy bohater powieści [[CHWIN STEFAN| Stefana Chwina]] z 1995 | + | '''HANEMANN''', tytułowy bohater powieści [[CHWIN STEFAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego| Stefana Chwina]] z 1995 ; lekarz, profesor Instytutu Anatomii [[PAŃSTWOWA AKADEMIA MEDYCYNY PRAKTYCZNEJ W GDAŃSKU| Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939| II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG).<br/><br/> |
Przodkowie Hanemanna zasłynęli jako lekarze w służbach medycznych armii króla Prus. Ojciec pochodził z Alzacji, matka z rodziny pod Poznaniem, miał siostrę, która zginęła w styczniu 1945 pod Tczewem. Jego rodzinny dom mieścił się przy Steffensweg (ul. Stefana Batorego). Studiował medycynę w Berlinie, dodatkowo uczęszczał na seminarium prowadzone przez profesora Petersena z teoretycznych podstaw języka migowego. Biegle posługiwał się językami francuskim i polskim, jeszcze podczas studiów w Berlinie poznał kilku Polaków. Przez kilka miesięcy praktykował w berlińskiej klinice Althof przy Winterstrasse u profesora Ansena, wieloletniego rzeczoznawcy berlińskich sądów. W II WMG zamieszkał przy Lessigstrasse 17 (ul. Grottgera). W rzeczywistości pod tym numerem nie ma domu, co było celowym zabiegiem autora powieści.<br/><br/> | Przodkowie Hanemanna zasłynęli jako lekarze w służbach medycznych armii króla Prus. Ojciec pochodził z Alzacji, matka z rodziny pod Poznaniem, miał siostrę, która zginęła w styczniu 1945 pod Tczewem. Jego rodzinny dom mieścił się przy Steffensweg (ul. Stefana Batorego). Studiował medycynę w Berlinie, dodatkowo uczęszczał na seminarium prowadzone przez profesora Petersena z teoretycznych podstaw języka migowego. Biegle posługiwał się językami francuskim i polskim, jeszcze podczas studiów w Berlinie poznał kilku Polaków. Przez kilka miesięcy praktykował w berlińskiej klinice Althof przy Winterstrasse u profesora Ansena, wieloletniego rzeczoznawcy berlińskich sądów. W II WMG zamieszkał przy Lessigstrasse 17 (ul. Grottgera). W rzeczywistości pod tym numerem nie ma domu, co było celowym zabiegiem autora powieści.<br/><br/> | ||
| − | Poglądy Hanemanna bliskie były socjaldemokracji, związany ze środowiskiem [[DANZIGER VOLKSSTIMME| „Danziger Volksstimme”]], uczestniczył w spotkaniach w domu na [[DŁUGIE POBRZEŻE| Długim Pobrzeżu]], gdzie o kwestiach społecznych, artystycznych i politycznych dyskutowali między innymi Ernst Loops, [[BROST ERICH| Erich Brost]], Albert Posack, Richard Teclaw. Jego wypowiedzi wygłoszone w obecności „młodzieńca o pięknym aryjskim nazwisku Forster” na temat śpiewania pieśni masowych i maszerowania z pochodniami zwolenników narodowego socjalizmu stały się przyczyną zwolnienia go przed wybuchem II wojny światowej z pracy w Instytucie Anatomii.<br/><br/> | + | Poglądy Hanemanna bliskie były socjaldemokracji, związany ze środowiskiem [[DANZIGER VOLKSSTIMME, dziennik| „Danziger Volksstimme”]], uczestniczył w spotkaniach w domu na [[DŁUGIE POBRZEŻE| Długim Pobrzeżu]], gdzie o kwestiach społecznych, artystycznych i politycznych dyskutowali między innymi Ernst Loops, [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny| Erich Brost]], Albert Posack, Richard Teclaw. Jego wypowiedzi wygłoszone w obecności „młodzieńca o pięknym aryjskim nazwisku Forster” na temat śpiewania pieśni masowych i maszerowania z pochodniami zwolenników narodowego socjalizmu stały się przyczyną zwolnienia go przed wybuchem II wojny światowej z pracy w Instytucie Anatomii.<br/><br/> |
W styczniu 1945, w czasie ewakuacji ludności niemieckiej z Gdańska, zrezygnował z wejścia na pokład statku „Friedrich Bernhoff”, wypływającego z Nowego Portu. W pierwszych tygodniach po zakończeniu wojny wyprzedawał pod [[HALA TARGOWA| Halą Targową]] cenne przedmioty ze swojego mieszkania. Później jedynym jego źródłem utrzymania były dochody z korepetycji, udzielał lekcji języka niemieckiego dzieciom i młodzieży z Oliwy. <br/><br/> | W styczniu 1945, w czasie ewakuacji ludności niemieckiej z Gdańska, zrezygnował z wejścia na pokład statku „Friedrich Bernhoff”, wypływającego z Nowego Portu. W pierwszych tygodniach po zakończeniu wojny wyprzedawał pod [[HALA TARGOWA| Halą Targową]] cenne przedmioty ze swojego mieszkania. Później jedynym jego źródłem utrzymania były dochody z korepetycji, udzielał lekcji języka niemieckiego dzieciom i młodzieży z Oliwy. <br/><br/> | ||
| − | Był inwigilowany, bezpodstawnie oskarżany przez | + | Był inwigilowany, bezpodstawnie oskarżany przez [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Urzędu Bezpieczeństwa]] o kontakty z Werwolfem i szpiegami z zachodniej strefy. Przesłuchiwany w [[BUDYNEK PREZYDIUM POLICJI | gmachu przy Okopowej]] przez porucznika Karkosza, zagrożony aresztowaniem, w początkach lat 50. XX wieku opuścił Gdańsk wraz z młodą Ukrainką Hanną i niemym sierotą Adamem. W wyjeździe pomagali mu polscy sąsiedzi z domu przy ulicy Grottgera 17. <br/><br/> |
Biografia Hanemanna naznaczona jest osobistą tragedią, śmiercią narzeczonej, Luizy Berger, która utonęła podczas próby cumowania przy sopockim molo parowca „Stern”, kursującego z Nowego Portu. Literacką inspirację Hanemanna stanowiły listy niemieckiego poety Heinricha von Kleista. {{author: MSO}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Biografia Hanemanna naznaczona jest osobistą tragedią, śmiercią narzeczonej, Luizy Berger, która utonęła podczas próby cumowania przy sopockim molo parowca „Stern”, kursującego z Nowego Portu. Literacką inspirację Hanemanna stanowiły listy niemieckiego poety Heinricha von Kleista. {{author: MSO}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:03, 5 gru 2022
HANEMANN, tytułowy bohater powieści Stefana Chwina z 1995 ; lekarz, profesor Instytutu Anatomii Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG).
Przodkowie Hanemanna zasłynęli jako lekarze w służbach medycznych armii króla Prus. Ojciec pochodził z Alzacji, matka z rodziny pod Poznaniem, miał siostrę, która zginęła w styczniu 1945 pod Tczewem. Jego rodzinny dom mieścił się przy Steffensweg (ul. Stefana Batorego). Studiował medycynę w Berlinie, dodatkowo uczęszczał na seminarium prowadzone przez profesora Petersena z teoretycznych podstaw języka migowego. Biegle posługiwał się językami francuskim i polskim, jeszcze podczas studiów w Berlinie poznał kilku Polaków. Przez kilka miesięcy praktykował w berlińskiej klinice Althof przy Winterstrasse u profesora Ansena, wieloletniego rzeczoznawcy berlińskich sądów. W II WMG zamieszkał przy Lessigstrasse 17 (ul. Grottgera). W rzeczywistości pod tym numerem nie ma domu, co było celowym zabiegiem autora powieści.
Poglądy Hanemanna bliskie były socjaldemokracji, związany ze środowiskiem „Danziger Volksstimme”, uczestniczył w spotkaniach w domu na Długim Pobrzeżu, gdzie o kwestiach społecznych, artystycznych i politycznych dyskutowali między innymi Ernst Loops, Erich Brost, Albert Posack, Richard Teclaw. Jego wypowiedzi wygłoszone w obecności „młodzieńca o pięknym aryjskim nazwisku Forster” na temat śpiewania pieśni masowych i maszerowania z pochodniami zwolenników narodowego socjalizmu stały się przyczyną zwolnienia go przed wybuchem II wojny światowej z pracy w Instytucie Anatomii.
W styczniu 1945, w czasie ewakuacji ludności niemieckiej z Gdańska, zrezygnował z wejścia na pokład statku „Friedrich Bernhoff”, wypływającego z Nowego Portu. W pierwszych tygodniach po zakończeniu wojny wyprzedawał pod Halą Targową cenne przedmioty ze swojego mieszkania. Później jedynym jego źródłem utrzymania były dochody z korepetycji, udzielał lekcji języka niemieckiego dzieciom i młodzieży z Oliwy.
Był inwigilowany, bezpodstawnie oskarżany przez Urzędu Bezpieczeństwa o kontakty z Werwolfem i szpiegami z zachodniej strefy. Przesłuchiwany w gmachu przy Okopowej przez porucznika Karkosza, zagrożony aresztowaniem, w początkach lat 50. XX wieku opuścił Gdańsk wraz z młodą Ukrainką Hanną i niemym sierotą Adamem. W wyjeździe pomagali mu polscy sąsiedzi z domu przy ulicy Grottgera 17.
Biografia Hanemanna naznaczona jest osobistą tragedią, śmiercią narzeczonej, Luizy Berger, która utonęła podczas próby cumowania przy sopockim molo parowca „Stern”, kursującego z Nowego Portu. Literacką inspirację Hanemanna stanowiły listy niemieckiego poety Heinricha von Kleista.
