OEHLSCHLÄGER ERNST CARL, pastor kościoła św. Barbary
(uzupelnienie LM (18.05.2020)) |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ERNST CARL OEHLSCHLÄGER''' (8 VII | + | [[File:Długie Ogrody, druga połowa XIX wieku.JPG|thumb|Kościół św. Barbary i Długie Ogrody około 1870, fot. [[BALLERSTÄDT RICHARD ADALBERT, fotograf | Richard Adalbert Ballerstädt]]]] |
| + | '''ERNST CARL OEHLSCHLÄGER''' (8 VII 1792 Koszalin – 6 I 1867 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]]. Syn oficera pruskiego stacjonującego w Gdańsku. Około 1800 uczęszczał do [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], 25 VIII 1806 zapisany został do najwyższej klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1810 studiował na uniwersytetach w Królewcu (Königsberg), od 1812 w Berlinie. <br/><br/> | ||
| + | |||
W latach 1813–1814, w okresie wojen napoleońskich, był ochotnikiem w wojsku pruskim. Po formalnym zakończeniu studiów teologicznych w Berlinie, w końcu 1814 powrócił do Gdańska. 30 X 1815 został nauczycielem w [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkole św. Katarzyny]]. 24 IX 1825 powołany został na stanowisko pastora w parafii Juszkowy koło Pruszcza Gdańskiego. Od 16 IX 1832 do śmierci był pastorem kościoła św. Barbary w Gdańsku. 30 X 1865 obchodził 50-lecie pracy kaznodziejskiej. <br/><br/> | W latach 1813–1814, w okresie wojen napoleońskich, był ochotnikiem w wojsku pruskim. Po formalnym zakończeniu studiów teologicznych w Berlinie, w końcu 1814 powrócił do Gdańska. 30 X 1815 został nauczycielem w [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkole św. Katarzyny]]. 24 IX 1825 powołany został na stanowisko pastora w parafii Juszkowy koło Pruszcza Gdańskiego. Od 16 IX 1832 do śmierci był pastorem kościoła św. Barbary w Gdańsku. 30 X 1865 obchodził 50-lecie pracy kaznodziejskiej. <br/><br/> | ||
| − | Od 1825 żonaty był z Antoinette Friederike Polnow. Ojciec | + | |
| + | Od 1825 żonaty był z Antoinette Friederike Polnow. Ojciec lekarza [[OEHLSCHLÄGER JOHANN GOTTLIEB, lekarz | Johanna Gottlieba Oehlschlägera]] i Antona (1821–1864), który dziedziczył rodzinny dom przy St. Barbara Kirchhof 5 (ul. św. Barbary) i po 1858 nabył kamienicę przy Grosse Gerbergasse 3 (ul. Garbary), sprzedaną z kolei po jego śmierci mistrzowi malarskiemu Heinrichowi Gottfriedowi Zielke (ojcu artysty malarza | ||
| + | [[ZIELKE JULIUS CARL GOTTFRIED, artysta plastyk | Juliusa Carla]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
| + | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 381.<br/> | ||
| + | „Danziger Dampfboot”, nr 254, 30 X 1865. <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 7 I 1867.<br/> | ||
| + | Muhl John, ''Kirchen auf der Danziger Höhe'', „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins”, 1936, z. 3, s. 77. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:00, 8 maj 2024
ERNST CARL OEHLSCHLÄGER (8 VII 1792 Koszalin – 6 I 1867 Gdańsk), pastor kościoła św. Barbary. Syn oficera pruskiego stacjonującego w Gdańsku. Około 1800 uczęszczał do szkoły mariackiej, 25 VIII 1806 zapisany został do najwyższej klasy Gimnazjum Akademickiego. Od 1810 studiował na uniwersytetach w Królewcu (Königsberg), od 1812 w Berlinie.
W latach 1813–1814, w okresie wojen napoleońskich, był ochotnikiem w wojsku pruskim. Po formalnym zakończeniu studiów teologicznych w Berlinie, w końcu 1814 powrócił do Gdańska. 30 X 1815 został nauczycielem w szkole św. Katarzyny. 24 IX 1825 powołany został na stanowisko pastora w parafii Juszkowy koło Pruszcza Gdańskiego. Od 16 IX 1832 do śmierci był pastorem kościoła św. Barbary w Gdańsku. 30 X 1865 obchodził 50-lecie pracy kaznodziejskiej.
Od 1825 żonaty był z Antoinette Friederike Polnow. Ojciec lekarza Johanna Gottlieba Oehlschlägera i Antona (1821–1864), który dziedziczył rodzinny dom przy St. Barbara Kirchhof 5 (ul. św. Barbary) i po 1858 nabył kamienicę przy Grosse Gerbergasse 3 (ul. Garbary), sprzedaną z kolei po jego śmierci mistrzowi malarskiemu Heinrichowi Gottfriedowi Zielke (ojcu artysty malarza
Juliusa Carla).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 381.
„Danziger Dampfboot”, nr 254, 30 X 1865.
„Danziger Zeitung”, 7 I 1867.
Muhl John, Kirchen auf der Danziger Höhe, „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins”, 1936, z. 3, s. 77.
