NITSCHKE GERHARD, architekt
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[WYSIEDLENIE LUDNOŚCI NIEMIECKIEJ 1945–1947 | wysiedlony z Gdańska]], początkowo do obozu w radzieckiej strefie okupacyjnej w Niemczech, od grudnia tego roku w Niemczech Zachodnich, gdzie odnalazł ojca.<br/><br/> | [[WYSIEDLENIE LUDNOŚCI NIEMIECKIEJ 1945–1947 | wysiedlony z Gdańska]], początkowo do obozu w radzieckiej strefie okupacyjnej w Niemczech, od grudnia tego roku w Niemczech Zachodnich, gdzie odnalazł ojca.<br/><br/> | ||
W latach 1946–1950 w Werne (Nadrenia Północna-Westfalia, NRW) ukończył szkołę rektorską (prowadzoną przez duchownych) i gimnazjum w pobliskim Lünen. W 1950 przeniósł się z rodziną do Dortmundu (gdzie rok później zginął w wypadku jego ojciec). W 1952 zdał maturę w miejscowym Helmholtz-Gymnasium, w latach 1952–1959 studiował architekturę, historię sztuki i muzyki na Technische Hochschule (obecnie Gottfried Wilhelm Leibniz Universität) w Hanowerze, inżynier architekt. W latach 1959–1964 pracował w biurach architektonicznych w Münster i Düsseldorfie. W 1963 wygrał konkurs na projekt kościoła w Düsseldorfie. Od tego czasu pracował jako niezależny architekt, od 1964 prowadził własną firmę specjalizującą się w architekturze sakralnej, budownictwie socjalnym, mieszkaniowym i placówek naukowych. Zaprojektował między innymi kościół św. Norberta w Düsseldorfie-Garath, kościół św. Rodziny w Mettmann-Metzkausen, organy bazyliki św. Switberta w Düsseldorfie-Kaiserswerth. Od 1970 członek Niemieckiego Związku Architektów (BDA), od 1971 Izby Architektury NRW.<br/><br/> | W latach 1946–1950 w Werne (Nadrenia Północna-Westfalia, NRW) ukończył szkołę rektorską (prowadzoną przez duchownych) i gimnazjum w pobliskim Lünen. W 1950 przeniósł się z rodziną do Dortmundu (gdzie rok później zginął w wypadku jego ojciec). W 1952 zdał maturę w miejscowym Helmholtz-Gymnasium, w latach 1952–1959 studiował architekturę, historię sztuki i muzyki na Technische Hochschule (obecnie Gottfried Wilhelm Leibniz Universität) w Hanowerze, inżynier architekt. W latach 1959–1964 pracował w biurach architektonicznych w Münster i Düsseldorfie. W 1963 wygrał konkurs na projekt kościoła w Düsseldorfie. Od tego czasu pracował jako niezależny architekt, od 1964 prowadził własną firmę specjalizującą się w architekturze sakralnej, budownictwie socjalnym, mieszkaniowym i placówek naukowych. Zaprojektował między innymi kościół św. Norberta w Düsseldorfie-Garath, kościół św. Rodziny w Mettmann-Metzkausen, organy bazyliki św. Switberta w Düsseldorfie-Kaiserswerth. Od 1970 członek Niemieckiego Związku Architektów (BDA), od 1971 Izby Architektury NRW.<br/><br/> | ||
| − | Uczestnik, a później organizator spotkań gdańskich Niemców katolików, odbywających się od 1947 | + | Uczestnik, a później organizator spotkań gdańskich Niemców katolików, odbywających się od 1947 w westfalskim zamku Gemen koło Borken. W roku 1960 współzałożyciel [[ADALBERTUS-WERK | Adalbertus-Werk e.V.]] (Stowarzyszenia św. Wojciecha), w latach 1966–1986 jego dyrektor zarządzający, 1986–2005 jego przewodniczący. Od 1994 z jego inspiracji Adalbertus-Werk organizuje w Gdańsku doroczne spotkania polsko-niemieckie; wspierał finansowo budowę [[KOŚCIÓŁ BŁ. DOROTY Z MĄTÓW | kościoła bł. Doroty z Mątów]] na Jasieniu. W 1971 współzałożyciel grupy roboczej niemieckich Stowarzyszeń Montessori, do roku 2002 jej przewodniczący. Aktywny działacz katolickiej organizacji młodzieżowej „Nowe Niemcy” (Bund Neudeutschland, ND) oraz Związku Katolickich Mężczyzn i Kobiet (KMF).<br/><br/> |
| − | W | + | W 1999 odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. Autor monografii o katedrze w Oliwie i o zamkach krzyżackich w Prusach. Był żonaty z gdańszczanką Reginą z domu Reier, ojciec Violi i Wolfganga, niezależnego dziennikarza, od 2005 przewodniczącego Adalbertus-Werk. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:46, 15 paź 2022
GERHARD NITSCHKE (13 III 1933 Gdańsk – 31 VII 2005 Düsseldorf), architekt. Syn inspektora podatkowego Johannesa i Ireny z domu Turski, miał młodszego o rok brata. W latach 1939–1943 uczeń szkoły powszechnej i do końca wojny gimnazjum w Sopocie. 22 VIII 1945 wraz z matką i bratem
wysiedlony z Gdańska, początkowo do obozu w radzieckiej strefie okupacyjnej w Niemczech, od grudnia tego roku w Niemczech Zachodnich, gdzie odnalazł ojca.
W latach 1946–1950 w Werne (Nadrenia Północna-Westfalia, NRW) ukończył szkołę rektorską (prowadzoną przez duchownych) i gimnazjum w pobliskim Lünen. W 1950 przeniósł się z rodziną do Dortmundu (gdzie rok później zginął w wypadku jego ojciec). W 1952 zdał maturę w miejscowym Helmholtz-Gymnasium, w latach 1952–1959 studiował architekturę, historię sztuki i muzyki na Technische Hochschule (obecnie Gottfried Wilhelm Leibniz Universität) w Hanowerze, inżynier architekt. W latach 1959–1964 pracował w biurach architektonicznych w Münster i Düsseldorfie. W 1963 wygrał konkurs na projekt kościoła w Düsseldorfie. Od tego czasu pracował jako niezależny architekt, od 1964 prowadził własną firmę specjalizującą się w architekturze sakralnej, budownictwie socjalnym, mieszkaniowym i placówek naukowych. Zaprojektował między innymi kościół św. Norberta w Düsseldorfie-Garath, kościół św. Rodziny w Mettmann-Metzkausen, organy bazyliki św. Switberta w Düsseldorfie-Kaiserswerth. Od 1970 członek Niemieckiego Związku Architektów (BDA), od 1971 Izby Architektury NRW.
Uczestnik, a później organizator spotkań gdańskich Niemców katolików, odbywających się od 1947 w westfalskim zamku Gemen koło Borken. W roku 1960 współzałożyciel Adalbertus-Werk e.V. (Stowarzyszenia św. Wojciecha), w latach 1966–1986 jego dyrektor zarządzający, 1986–2005 jego przewodniczący. Od 1994 z jego inspiracji Adalbertus-Werk organizuje w Gdańsku doroczne spotkania polsko-niemieckie; wspierał finansowo budowę kościoła bł. Doroty z Mątów na Jasieniu. W 1971 współzałożyciel grupy roboczej niemieckich Stowarzyszeń Montessori, do roku 2002 jej przewodniczący. Aktywny działacz katolickiej organizacji młodzieżowej „Nowe Niemcy” (Bund Neudeutschland, ND) oraz Związku Katolickich Mężczyzn i Kobiet (KMF).
W 1999 odznaczony Medalem św. Wojciecha. Autor monografii o katedrze w Oliwie i o zamkach krzyżackich w Prusach. Był żonaty z gdańszczanką Reginą z domu Reier, ojciec Violi i Wolfganga, niezależnego dziennikarza, od 2005 przewodniczącego Adalbertus-Werk.
