MATZKO EMANUEL GOTTHILF, kupiec, radny
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:EMANUEL_GOTTHILF_LEBRECHT_MATZKO.jpg|thumb|Reklama „Danziger Likör L.Matzko” z czasów Carla Richarda Marzahna]] | ||
| − | + | '''EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO''' (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846), producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens | |
| − | [[Category: | + | (26 III 1790 – 26 XI 1864 Gdańsk) założony w 1808 przez jej zmarłego męża Jacoba Löwensa (11 VIII 1772 Gdańsk – 9 IX 1839 Gdańsk) mały browar i destylatornię alkoholu przy Altstädtischer Graben 1290-1291 (ul. Podwale Staromiejskie 28; w pobliżu Haustor, obecnie ul. U Furty).<br/><br/> |
| + | W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko” („Likier Gdański L.Matzko”), sprzedawany w litrowych firmowych prostokątnych butelkach, oznakowanych napisem „L. Matzko”. Sprzedaż prowadzono w jego firmowym sklepie z wyrobami alkoholowymi, także w lokalach gastronomicznych, cukierniach oraz sklepach różnej kategorii. Obok wyrobów alkoholowych firma wytwarzał butelkowane napoje owocowe, sprzedawała także 10% ocet spirytusowy w butelkach do użytku w gospodarstwach domowych oraz w ilościach hurtowych w beczkach dla firm, wykorzystujących ocet do produkcji przetworów warzywnych. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 [[MARZAHN CARL RICHARD, kupiec | Carlowi Richardowi Marzahn]]. <br/><br/> | ||
| + | W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdańskie Towarzystwo Hipoteczne), od 1870 gdańskich lóż „Einigkeit” i „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia). <br/><br/> | ||
| + | Od 1853 żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:11, 19 sty 2023
EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846), producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens
(26 III 1790 – 26 XI 1864 Gdańsk) założony w 1808 przez jej zmarłego męża Jacoba Löwensa (11 VIII 1772 Gdańsk – 9 IX 1839 Gdańsk) mały browar i destylatornię alkoholu przy Altstädtischer Graben 1290-1291 (ul. Podwale Staromiejskie 28; w pobliżu Haustor, obecnie ul. U Furty).
W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko” („Likier Gdański L.Matzko”), sprzedawany w litrowych firmowych prostokątnych butelkach, oznakowanych napisem „L. Matzko”. Sprzedaż prowadzono w jego firmowym sklepie z wyrobami alkoholowymi, także w lokalach gastronomicznych, cukierniach oraz sklepach różnej kategorii. Obok wyrobów alkoholowych firma wytwarzał butelkowane napoje owocowe, sprzedawała także 10% ocet spirytusowy w butelkach do użytku w gospodarstwach domowych oraz w ilościach hurtowych w beczkach dla firm, wykorzystujących ocet do produkcji przetworów warzywnych. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 Carlowi Richardowi Marzahn.
W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdańskie Towarzystwo Hipoteczne), od 1870 gdańskich lóż „Einigkeit” i „Eugenia” ( wolnomularstwo). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia).
Od 1853 żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1.
