HUTZING ENOCH I, pastor kościoła św. Jana
| (Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ENOCH HUTZING I''' (Enochus; Hutzingus | + | [[File: Enoch_I_Hutzing.jpg |thumb| Strona tytułowa wierszy opublikowanych z okazji ślubu Enocha Hutzinga, 1594]] |
| − | 20 IX 1586 | + | '''ENOCH HUTZING I''' (Enochus; Hutzingus) (1562 Gdańsk – 27 XI 1623 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Syn i następca na urzędzie pastora [[HUTZING JOHANN, pastor kościoła św. Jana | Johanna Hutzinga]]. Uczeń [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły św. Jana]], w październiku 1580 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1583 studiował w Helmstedt, 20 IX 1586 zapisał się na uniwersytet w Tybindze (Tübingen). Do Gdańska powrócił prawdopodobnie w 1590. W 1592 został pastorem nowopowstałej parafii w Kiezmarku (Käsemark), do której należała także wieś Schmerblock (Błotnik) i większa część wsi Schönrohr (Trzcinisko) i był nim do 1597. Od 28 VI 1597 był diakonem, 17 II 1608 wprowadzony został przez sekretarza Rady Miejskiej Hermanna Fredera (1560–1624) na urząd pastora w kościele św. Jana i był nim do śmierci. <br/><br/> |
| + | 5 X 1594 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Elisabeth (ur. 1574), córką Georga Beyersdorffa (Beigendorffa, zm. 1594) i poślubionej w 1570 nieznanego imienia matki. Doczekał się z tej okazji wierszy gratulacyjnych kolegów ze szkoły św. Janie, Andreasa Mandera i Esaiasa Richtera. Ojciec [[HUTZING ENOCH II, profesor Gimnazjum Akademickiego | Enocha II]], Christiana (ur. około 1605 – 1625), od stycznia 1622 ucznia Gimnazjum Akademickiego, zmarłego niedługo po rozpoczęciu studiów medycznych w Lejdzie (Leyden), oraz Cathariny, od 1614 żony pastora [[RATHMANN HERMANN, pastor kościoła św. Katarzyny | Hermanna Rathmanna]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 36, 113.<br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 42, 101.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 182; 2, 470. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:12, 23 lis 2024
ENOCH HUTZING I (Enochus; Hutzingus) (1562 Gdańsk – 27 XI 1623 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana. Syn i następca na urzędzie pastora Johanna Hutzinga. Uczeń szkoły św. Jana, w październiku 1580 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1583 studiował w Helmstedt, 20 IX 1586 zapisał się na uniwersytet w Tybindze (Tübingen). Do Gdańska powrócił prawdopodobnie w 1590. W 1592 został pastorem nowopowstałej parafii w Kiezmarku (Käsemark), do której należała także wieś Schmerblock (Błotnik) i większa część wsi Schönrohr (Trzcinisko) i był nim do 1597. Od 28 VI 1597 był diakonem, 17 II 1608 wprowadzony został przez sekretarza Rady Miejskiej Hermanna Fredera (1560–1624) na urząd pastora w kościele św. Jana i był nim do śmierci.
5 X 1594 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Elisabeth (ur. 1574), córką Georga Beyersdorffa (Beigendorffa, zm. 1594) i poślubionej w 1570 nieznanego imienia matki. Doczekał się z tej okazji wierszy gratulacyjnych kolegów ze szkoły św. Janie, Andreasa Mandera i Esaiasa Richtera. Ojciec Enocha II, Christiana (ur. około 1605 – 1625), od stycznia 1622 ucznia Gimnazjum Akademickiego, zmarłego niedługo po rozpoczęciu studiów medycznych w Lejdzie (Leyden), oraz Cathariny, od 1614 żony pastora Hermanna Rathmanna.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 36, 113.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 42, 101.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 182; 2, 470.
