KITOWSKA HELENA, wykładowca Politechniki Gdańskiej
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KITOWSKA HELENA na KITOWSKA HELENA, wykładowca Politechniki Gdańskiej) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''HELENA KITOWSKA''' (28 XI 1915 Iłża – 6 XI 2000 Gdańsk) chemik, dydaktyk, doktor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) i [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Córka Piotra Sępioła (zm. 1940, rozstrzelany przez Niemców) rzemieślnika, kupca i właściciela piekarni, oraz Sabiny z domu Liziniewicz, gospodyni domowej. Siostra Kazimierza, Mieczysława, Zofii i Krystyny. <br/><br/> | '''HELENA KITOWSKA''' (28 XI 1915 Iłża – 6 XI 2000 Gdańsk) chemik, dydaktyk, doktor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) i [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Córka Piotra Sępioła (zm. 1940, rozstrzelany przez Niemców) rzemieślnika, kupca i właściciela piekarni, oraz Sabiny z domu Liziniewicz, gospodyni domowej. Siostra Kazimierza, Mieczysława, Zofii i Krystyny. <br/><br/> | ||
W 1934 zdała egzamin maturalny w gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym w Radomiu. Z powodu złego stanu zdrowia i niekorzystnych warunków bytowych rodziny dopiero w 1936 podjęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Do wybuchu II wojny światowej ukończyła dwa lata studiów. W czasie okupacji prowadziła tajne komplety z chemii na poziomie gimnazjalnym. Należała do Polskiego Czerwonego Krzyża, była członkiem sekcji sanitarnej Wojskowej Służby Kobiet Armii Krajowej (AK), pseudonim „Maria”, podporucznik rezerwy. <br/><br/> | W 1934 zdała egzamin maturalny w gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym w Radomiu. Z powodu złego stanu zdrowia i niekorzystnych warunków bytowych rodziny dopiero w 1936 podjęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Do wybuchu II wojny światowej ukończyła dwa lata studiów. W czasie okupacji prowadziła tajne komplety z chemii na poziomie gimnazjalnym. Należała do Polskiego Czerwonego Krzyża, była członkiem sekcji sanitarnej Wojskowej Służby Kobiet Armii Krajowej (AK), pseudonim „Maria”, podporucznik rezerwy. <br/><br/> | ||
| − | W Gdańsku, wraz z przyszłym mężem poznanym na tajnych kompletach, od 1945 | + | W Gdańsku, wraz z przyszłym mężem poznanym na tajnych kompletach, od 1945. Podjęła studia na drugim roku Wydziału Chemicznego PG. W 1946 przebywała na dwumiesięcznym stypendium w Danii. Studia ukończyła w 1949 pracą ''Oznaczanie lotnych kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego w zastosowaniu do badania fermentacji Lactobacillus cereale (Olsen)'', otrzymała tytuł inżyniera chemika oraz magistra nauk chemicznych.<br/><br/> |
| − | W 1949 rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej Wydziału Inżynierii Rolnej PG. W latach 1950–1951 była sekretarzem Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego na tej uczelni. Od 1951 starszy asystent. Po likwidacji na przełomie 1951/1952 Wydziału Inżynierii Rolnej została przeniesiona do Katedry Chemii Ogólnej na Wydziale Chemicznym PG. Od 1952 pracowała na stanowisku adiunkta. Od 1954 zatrudniona była w Zakładzie Żelbetnictwa na | + | W 1949 rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej Wydziału Inżynierii Rolnej PG. W latach 1950–1951 była sekretarzem Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego na tej uczelni. Od 1951 starszy asystent. Po likwidacji na przełomie 1951/1952 Wydziału Inżynierii Rolnej została przeniesiona do Katedry Chemii Ogólnej na Wydziale Chemicznym PG. Od 1952 pracowała na stanowisku adiunkta. Od 1954 zatrudniona była w Zakładzie Żelbetnictwa na Wydziale Budownictwa Lądowego PG. Od listopada 1958 pracowała jako starszy asystent w Zakładzie Chemii Ogólnej Wydziału Lekarskiego AMG, od 1964 była tam zatrudniona na etacie wykładowcy. W 1968 na podstawie pracy ''Wpływ struktury niektórych dodatków hydraulicznych na wytrzymałość zapraw cementowych'' otrzymała tytuł doktora nauk technicznych (na Wydziale Budownictwa Lądowego PG). Od 1971 starszy wykładowca, pełniła funkcję zastępcy opiekuna, następnie opiekuna, II roku Wydziału Lekarskiego i Oddziału Stomatologicznego AMG. Choroba męża, opieka nad osieroconą siostrzenicą i dwójką własnych dzieci zmusiły ją do podjęcia w latach 1958–1970 dodatkowej pracy na stanowisku starszego technologa w Zakładzie Żelbetnictwa Wydziału Budownictwa Lądowego PG. <br/><br/> |
Autorka licznych skryptów i prac naukowych, między innymi zestawu zadań rachunkowych z chemii dla studentów medycyny i stomatologii, ćwiczeń z chemii ogólnej, zagadnień do podręcznika dla studentów PG ''Technologia Betonu'' (Gdańsk, 1962). <br/><br/> | Autorka licznych skryptów i prac naukowych, między innymi zestawu zadań rachunkowych z chemii dla studentów medycyny i stomatologii, ćwiczeń z chemii ogólnej, zagadnień do podręcznika dla studentów PG ''Technologia Betonu'' (Gdańsk, 1962). <br/><br/> | ||
| − | W AMG była członkiem Komisji Rekrutacyjnej i Rady Wydziału do spraw Młodzieży. Przed przejściem na emeryturę we wrześniu 1975 pracowała w gospodarstwie pomocniczym AMG i współpracowała z Przedsiębiorstwem Wdrażania Postępu Technicznego. Otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za wieloletnią pracę pedagogiczną. Już jako emerytka została członkiem Światowego Związku AK. <br/><br/> | + | W AMG była członkiem Komisji Rekrutacyjnej i Rady Wydziału do spraw Młodzieży. Przed przejściem na emeryturę we wrześniu 1975 pracowała w gospodarstwie pomocniczym AMG i współpracowała z Przedsiębiorstwem Wdrażania Postępu Technicznego. Otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za wieloletnią pracę pedagogiczną. Już jako emerytka została członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK. <br/><br/> |
| − | + | Żona Franciszka Kitowskiego (17 X 1910 – 24 VII 1994) z Ełganowa, magistra filozofii oraz nauczyciela matematyki i fizyki. Matka Andrzeja i Aleksandry, absolwentów Wydziału Chemicznego PG. Pochowana została 10 XI 2000 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: SeKo}} {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
Aktualna wersja na dzień 16:33, 2 paź 2022
HELENA KITOWSKA (28 XI 1915 Iłża – 6 XI 2000 Gdańsk) chemik, dydaktyk, doktor Politechniki Gdańskiej (PG) i Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Córka Piotra Sępioła (zm. 1940, rozstrzelany przez Niemców) rzemieślnika, kupca i właściciela piekarni, oraz Sabiny z domu Liziniewicz, gospodyni domowej. Siostra Kazimierza, Mieczysława, Zofii i Krystyny.
W 1934 zdała egzamin maturalny w gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym w Radomiu. Z powodu złego stanu zdrowia i niekorzystnych warunków bytowych rodziny dopiero w 1936 podjęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Do wybuchu II wojny światowej ukończyła dwa lata studiów. W czasie okupacji prowadziła tajne komplety z chemii na poziomie gimnazjalnym. Należała do Polskiego Czerwonego Krzyża, była członkiem sekcji sanitarnej Wojskowej Służby Kobiet Armii Krajowej (AK), pseudonim „Maria”, podporucznik rezerwy.
W Gdańsku, wraz z przyszłym mężem poznanym na tajnych kompletach, od 1945. Podjęła studia na drugim roku Wydziału Chemicznego PG. W 1946 przebywała na dwumiesięcznym stypendium w Danii. Studia ukończyła w 1949 pracą Oznaczanie lotnych kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego w zastosowaniu do badania fermentacji Lactobacillus cereale (Olsen), otrzymała tytuł inżyniera chemika oraz magistra nauk chemicznych.
W 1949 rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej Wydziału Inżynierii Rolnej PG. W latach 1950–1951 była sekretarzem Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego na tej uczelni. Od 1951 starszy asystent. Po likwidacji na przełomie 1951/1952 Wydziału Inżynierii Rolnej została przeniesiona do Katedry Chemii Ogólnej na Wydziale Chemicznym PG. Od 1952 pracowała na stanowisku adiunkta. Od 1954 zatrudniona była w Zakładzie Żelbetnictwa na Wydziale Budownictwa Lądowego PG. Od listopada 1958 pracowała jako starszy asystent w Zakładzie Chemii Ogólnej Wydziału Lekarskiego AMG, od 1964 była tam zatrudniona na etacie wykładowcy. W 1968 na podstawie pracy Wpływ struktury niektórych dodatków hydraulicznych na wytrzymałość zapraw cementowych otrzymała tytuł doktora nauk technicznych (na Wydziale Budownictwa Lądowego PG). Od 1971 starszy wykładowca, pełniła funkcję zastępcy opiekuna, następnie opiekuna, II roku Wydziału Lekarskiego i Oddziału Stomatologicznego AMG. Choroba męża, opieka nad osieroconą siostrzenicą i dwójką własnych dzieci zmusiły ją do podjęcia w latach 1958–1970 dodatkowej pracy na stanowisku starszego technologa w Zakładzie Żelbetnictwa Wydziału Budownictwa Lądowego PG.
Autorka licznych skryptów i prac naukowych, między innymi zestawu zadań rachunkowych z chemii dla studentów medycyny i stomatologii, ćwiczeń z chemii ogólnej, zagadnień do podręcznika dla studentów PG Technologia Betonu (Gdańsk, 1962).
W AMG była członkiem Komisji Rekrutacyjnej i Rady Wydziału do spraw Młodzieży. Przed przejściem na emeryturę we wrześniu 1975 pracowała w gospodarstwie pomocniczym AMG i współpracowała z Przedsiębiorstwem Wdrażania Postępu Technicznego. Otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za wieloletnią pracę pedagogiczną. Już jako emerytka została członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK.
Żona Franciszka Kitowskiego (17 X 1910 – 24 VII 1994) z Ełganowa, magistra filozofii oraz nauczyciela matematyki i fizyki. Matka Andrzeja i Aleksandry, absolwentów Wydziału Chemicznego PG. Pochowana została 10 XI 2000 na cmentarzu Srebrzysko.
