PRESSDING NATHANIEL II, złotnik
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Nathaniel_Pressding_II.jpg|thumb|Nathaniel Pressding II, łyżka, srebro, około 1690]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''NATHANIEL PRESSDING II''' (Pröbsting; | + | '''NATHANIEL PRESSDING II''' (Pröbsting; Presting, Prästing) (1661 – Gdańsk, [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Lazaret przy Bramie Oliwskiej]], pochowany 12 XII 1732), złotnik. Syn [[PRESSDING NATHANIEL I, złotnik | Nathaniela Pressdinga I]]. Tożsamy z gdańszczaninem Nathanielem Prestingiem, zapisanym we wrześniu 1671 do początkowej (piątej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (innych rodzin tego nazwiska w Gdańsku wowczas nie było). Pracę mistrzowską wykonał u [[KADAU ERNST I, złotnik | Ernsta Kadaua I]] w 1686. 23 X 1687 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1699 pełnił funkcję starszego gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]]. Naukę w jego warsztacie pobierał Johann Otzech (Otschech) oraz od 1700 Christian Fritz (który ją ukończył), czeladnikami byli: 1707–1709 Abraham Clasen i od 16 XII 1688 do 1690 Ephraim Eckholt (Eckholtz), pracę mistrzowską wykonał w 1699 Lorentz Dietrich (12 X 1668 – 18 XII 1750). W 1691 zapisał na czternaście lat nauki syna Nathaniela (1687 – 12 XII 1742), który tytuł mistrzowski uzyskał w 1724. <br/><br/> |
| − | Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej ( | + | Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej (m.in. Ermitaż w Petersburgu, Kulturhistoriska Föreningen för Södra Sverige w Lund). <br/><br/> |
| − | + | 12 X 1687 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Anną Marią (zm. 1713), córką złotnika [[PICHGEL MATTHIAS I, złotnik | Matthiasa Pichgela I]]. Ojciec Anny Marii (1690–1732) oraz złotnika Nathaniela (III) (1689–1742), od 1724 mistrza, od 27 czerwca tego roku posiadającego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), od 7 listopada tego roku męża Anny Elisabeth (pochowana 8 X 1734 wraz z ojcem w wieku 36 lat), córki złotnika [[DIETRICH JOHANN CARL, złotnik | Johanna Carla Dietricha]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 463, 466.<br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 223.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:09, 6 lut 2024
NATHANIEL PRESSDING II (Pröbsting; Presting, Prästing) (1661 – Gdańsk, Lazaret przy Bramie Oliwskiej, pochowany 12 XII 1732), złotnik. Syn Nathaniela Pressdinga I. Tożsamy z gdańszczaninem Nathanielem Prestingiem, zapisanym we wrześniu 1671 do początkowej (piątej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (innych rodzin tego nazwiska w Gdańsku wowczas nie było). Pracę mistrzowską wykonał u Ernsta Kadaua I w 1686. 23 X 1687 otrzymał obywatelstwo Gdańska. W 1699 pełnił funkcję starszego gdańskiego cechu złotników. Naukę w jego warsztacie pobierał Johann Otzech (Otschech) oraz od 1700 Christian Fritz (który ją ukończył), czeladnikami byli: 1707–1709 Abraham Clasen i od 16 XII 1688 do 1690 Ephraim Eckholt (Eckholtz), pracę mistrzowską wykonał w 1699 Lorentz Dietrich (12 X 1668 – 18 XII 1750). W 1691 zapisał na czternaście lat nauki syna Nathaniela (1687 – 12 XII 1742), który tytuł mistrzowski uzyskał w 1724.
Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej (m.in. Ermitaż w Petersburgu, Kulturhistoriska Föreningen för Södra Sverige w Lund).
12 X 1687 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Anną Marią (zm. 1713), córką złotnika Matthiasa Pichgela I. Ojciec Anny Marii (1690–1732) oraz złotnika Nathaniela (III) (1689–1742), od 1724 mistrza, od 27 czerwca tego roku posiadającego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), od 7 listopada tego roku męża Anny Elisabeth (pochowana 8 X 1734 wraz z ojcem w wieku 36 lat), córki złotnika Johanna Carla Dietricha.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 463, 466.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 223.
