BÓWKA
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Gdański Bówka, lata 30 XX wieku.JPG|thumb|Gdański Bówka, lata 30.<br />XX wieku]] | [[File:Gdański Bówka, lata 30 XX wieku.JPG|thumb|Gdański Bówka, lata 30.<br />XX wieku]] | ||
| − | '''BÓWKA''' (Bowke), gdański odpowiednik lwowskiego batiara i londyńskiego cockneya | + | [[File:Bówka.jpg |thumb| Bówka na Długim Pobrzeżu]] |
| + | |||
| + | '''BÓWKA''' (Bowke, Böwke), tradycyjna gdańska postać historyczna odwołująca się do kilku znaczeń: pierwotnie - typowy dla portowej dzielnicy rzezimieszek i rozrabiaka, „chętnie zaglądające na dno butelki” (koniecznie z [[MACHANDEL, wódka | Machandlem]]), posługujący się tzw. mieszanym dialektem Gdańska (Danziger Missingsch), w okresie międzywojennym gdański odpowiednik lwowskiego batiara i londyńskiego cockneya, nie szukający stałego zatrudnienia, niedbale ubrany, wałęsający się, obdarzony ciętym językiem i poczuciem humoru, przejawiał skłonność do mocnych trunków. Bówka wzbogacał koloryt miasta, głównie [[DŁUGIE POBRZEŻE | Długiego Pobrzeża]]. Opisuje go zwłaszcza [[ZWARRA BRUNON, literat | Brunon Zwarra]] (''Wspomnienia gdańskiego bówki'', t. 1–5, 1984–1997), ale także [[FALK JOHANNES DANIEL, pedagog, pisarz, były patron gdańskiej ulicy | Johannes Daniel Falk]], Hieronim Derdowski, [[TROJAN JOHANNES, literat, były patron gdańskiej ulicy | Johannes Trojan]], [[DOMANSKY WALTER, pastor, publicysta | Walter Domansky]], Arthur Krüger, [[RADOWICZ KAZIMIERZ PIOTR, dziennikarz, pisarz | Kazimierz Radowicz]], [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Günter Grass]] czy Roman Drzeżdżon. Popularny likier „Danziger Bowke” produkowała firma [[GÖTZEN, firma produkcji likierów | Juliusa von Götzena]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:50, 4 lis 2024
XX wieku
BÓWKA (Bowke, Böwke), tradycyjna gdańska postać historyczna odwołująca się do kilku znaczeń: pierwotnie - typowy dla portowej dzielnicy rzezimieszek i rozrabiaka, „chętnie zaglądające na dno butelki” (koniecznie z Machandlem), posługujący się tzw. mieszanym dialektem Gdańska (Danziger Missingsch), w okresie międzywojennym gdański odpowiednik lwowskiego batiara i londyńskiego cockneya, nie szukający stałego zatrudnienia, niedbale ubrany, wałęsający się, obdarzony ciętym językiem i poczuciem humoru, przejawiał skłonność do mocnych trunków. Bówka wzbogacał koloryt miasta, głównie Długiego Pobrzeża. Opisuje go zwłaszcza Brunon Zwarra (Wspomnienia gdańskiego bówki, t. 1–5, 1984–1997), ale także Johannes Daniel Falk, Hieronim Derdowski, Johannes Trojan, Walter Domansky, Arthur Krüger, Kazimierz Radowicz, Günter Grass czy Roman Drzeżdżon. Popularny likier „Danziger Bowke” produkowała firma Juliusa von Götzena.
