COHN EDUARD, kupiec, śpiewak
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} {{author: JMM}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: | + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] |
| + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| + | |||
| + | '''EDUARD COHN''' (14 IX 1845 Gdańsk – 4 IV 1878 Gdańsk), kupiec, śpiewak amator o głosie basowym. Syn żydowskiego kupca hurtowego, z kantorem firmy w 1867 przy Brotbänkengasse 42 (ul Chlebnicka), w 1869–1874 przy Breitgasse 88 (ul. Szeroka) Ephraima Kallmanna Cohna (3 III 1811 Gdańsk – 22 XI 1874 Gdańsk) i Henrietty Josephsohn (20 I 1819 Gdańsk – 2 V 1896 w Niemczech, u córki Jenny Jacoby). Brat Jenny (ur. 11 V 1841 Gdańsk), od 20 X 1864 żony Saula Victora Wolfrieda Jacoby (po ślubie mieszkała poza Gdańskiem), zmarłych w niemowlęctwie/dzieciństwie bliźniaków Siegfrieda Leopolda (12 IX 1846 – 13 X 1846), Heinricha (12 IX 1846 – 15 XII 1848) i Friedricha Ludwiga (1 IX 1850 – 17 I 1851).<br/><br/> | ||
| + | W latach 1853–1861 był uczniem [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej szkoły realnej św. Jana]] w Gdańsku (i kolegą klasowym [[REUTENER RICHARD, bankowiec, śpiewak amator | Richarda Reutenera]]); tam też (razem z Reutenerem) pobierał pierwsze lekcje śpiewu u nauczyciela rysunków i muzyki Johanna Kronkego. Nie wiadomo, u kogo kontynuował naukę śpiewu po jego śmierci. Zawodu kupca uczył się, pracując w firmie ojca, która zajmowała się hurtowym handlem oraz eksportem zboża i którą odziedziczył. Podobnie jak ojciec był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1874 kantor przejętej ojcowskiej firmy mieścił się przy Breitgasse 88 (ul. Szeroka), sam mieszkał w tym roku przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk), następnie przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla). <br/><br/> | ||
| + | Uczestniczył w miejskim życiu muzycznym. Po 1865 był członkiem chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), założonego w 1842 i kierowanego przez profesora [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] [[BRANDSTÄTER FRANZ AUGUST, pedagog| Franza Augusta Brandstätera]], oraz chóru mieszanego Danziger Singakademie ([[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Stowarzyszenie Śpiewacze]]). Jako solista występował na koncertach oratoryjnych Danziger Singakademie, m.in. 3 V 1867 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] śpiewał partię basową w kantacie kościelnej ''Was mein Gott will'' BWV 111 Johanna Sebastiana Bacha (partię altową śpiewała Margarethe Feyerabendt, przyszła żona [[REUTENER GEORG FERDINAND, przedsiębiorca, śpiewak amator | Ferdinanda Reutenera]], tenorową – Richard Reutener), 6 III 1868 w Gewerbehaus (Dom Towarzystwa Rzemieślniczego) przy Heilige-Geist-Gasse 82 (ul. św. Ducha) w pierwszym w Gdańsku wykonaniu kantaty kościelnej ''Actus tragicus'' BWV 106 Johanna Sebastiana Bacha, 1 V 1869 w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA | Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki]]) w oratorium ''Elias'' Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego, 10 V 1870 w pierwszym w Gdańsku wykonaniu ''Pasji według św. Mateusza'' Johanna Sebastiana Bacha, 6 IV 1873 partię tytułowego bohatera w oratorium ''Paulus'' Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Wraz z dwoma tenorami, braćmi Richardem i Ferdinandem Reutenerami, oraz basem (początkowo z [[JÜNCKE ALBERT THEODOR HEINRICH, kupiec | Albertem Theodorem Heinrichem Jünckem]], następnie z [[DREWITZ LEONHARD FERDINAND HERMANN, kupiec, śpiewak | Leonhardem Drewitzem]]) tworzył znany i ceniony w Gdańsku oraz na Pomorzu kwartet wokalny. Z pierwszym wystąpili między innymi 31 I 1872 w Gewerbehaus na spotkaniu towarzyskim Towarzystwa Śpiewaczego, z drugim – w lipcu 1874 na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewu w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig) – 19 lipca zaśpiewali pieśń ''Flieg aus mein Lied'' [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL, organista, dyrygent, kompozytor | Franza Joetzego]], 20 lipca – ''Waldröslein'' Franza Abta. <br/><br/> | ||
| + | Od 29 V 1874 był żonaty z Franciske Bernstein (17 IX 1852 Gdańsk – po 1884), córką Fischela Hermanna (19 VII 1818 Gdańsk – 31 III 1893 Gdańsk), kupca zajmującego się hurtowym handlem drewnem. Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej)]], pochowany, podobnie jak ojciec, na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu żydowskim na Chełmie]]. W 1884 Franciske, już jako wdowa, mieszkała przy Langgarten 11 (ul. Długie Ogrody). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:21, 25 mar 2024
EDUARD COHN (14 IX 1845 Gdańsk – 4 IV 1878 Gdańsk), kupiec, śpiewak amator o głosie basowym. Syn żydowskiego kupca hurtowego, z kantorem firmy w 1867 przy Brotbänkengasse 42 (ul Chlebnicka), w 1869–1874 przy Breitgasse 88 (ul. Szeroka) Ephraima Kallmanna Cohna (3 III 1811 Gdańsk – 22 XI 1874 Gdańsk) i Henrietty Josephsohn (20 I 1819 Gdańsk – 2 V 1896 w Niemczech, u córki Jenny Jacoby). Brat Jenny (ur. 11 V 1841 Gdańsk), od 20 X 1864 żony Saula Victora Wolfrieda Jacoby (po ślubie mieszkała poza Gdańskiem), zmarłych w niemowlęctwie/dzieciństwie bliźniaków Siegfrieda Leopolda (12 IX 1846 – 13 X 1846), Heinricha (12 IX 1846 – 15 XII 1848) i Friedricha Ludwiga (1 IX 1850 – 17 I 1851).
W latach 1853–1861 był uczniem średniej szkoły realnej św. Jana w Gdańsku (i kolegą klasowym Richarda Reutenera); tam też (razem z Reutenerem) pobierał pierwsze lekcje śpiewu u nauczyciela rysunków i muzyki Johanna Kronkego. Nie wiadomo, u kogo kontynuował naukę śpiewu po jego śmierci. Zawodu kupca uczył się, pracując w firmie ojca, która zajmowała się hurtowym handlem oraz eksportem zboża i którą odziedziczył. Podobnie jak ojciec był członkiem gdańskiej Korporacji Kupców. W 1874 kantor przejętej ojcowskiej firmy mieścił się przy Breitgasse 88 (ul. Szeroka), sam mieszkał w tym roku przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk), następnie przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla).
Uczestniczył w miejskim życiu muzycznym. Po 1865 był członkiem chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), założonego w 1842 i kierowanego przez profesora Gimnazjum Miejskiego Franza Augusta Brandstätera, oraz chóru mieszanego Danziger Singakademie ( Stowarzyszenie Śpiewacze). Jako solista występował na koncertach oratoryjnych Danziger Singakademie, m.in. 3 V 1867 w kościele św. Piotra i Pawła śpiewał partię basową w kantacie kościelnej Was mein Gott will BWV 111 Johanna Sebastiana Bacha (partię altową śpiewała Margarethe Feyerabendt, przyszła żona Ferdinanda Reutenera, tenorową – Richard Reutener), 6 III 1868 w Gewerbehaus (Dom Towarzystwa Rzemieślniczego) przy Heilige-Geist-Gasse 82 (ul. św. Ducha) w pierwszym w Gdańsku wykonaniu kantaty kościelnej Actus tragicus BWV 106 Johanna Sebastiana Bacha, 1 V 1869 w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus ( Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki) w oratorium Elias Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego, 10 V 1870 w pierwszym w Gdańsku wykonaniu Pasji według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha, 6 IV 1873 partię tytułowego bohatera w oratorium Paulus Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Wraz z dwoma tenorami, braćmi Richardem i Ferdinandem Reutenerami, oraz basem (początkowo z Albertem Theodorem Heinrichem Jünckem, następnie z Leonhardem Drewitzem) tworzył znany i ceniony w Gdańsku oraz na Pomorzu kwartet wokalny. Z pierwszym wystąpili między innymi 31 I 1872 w Gewerbehaus na spotkaniu towarzyskim Towarzystwa Śpiewaczego, z drugim – w lipcu 1874 na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewu w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig) – 19 lipca zaśpiewali pieśń Flieg aus mein Lied Franza Joetzego, 20 lipca – Waldröslein Franza Abta.
Od 29 V 1874 był żonaty z Franciske Bernstein (17 IX 1852 Gdańsk – po 1884), córką Fischela Hermanna (19 VII 1818 Gdańsk – 31 III 1893 Gdańsk), kupca zajmującego się hurtowym handlem drewnem. Zmarł w Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej), pochowany, podobnie jak ojciec, na cmentarzu żydowskim na Chełmie. W 1884 Franciske, już jako wdowa, mieszkała przy Langgarten 11 (ul. Długie Ogrody).
