DETLOFF NATHANAEL, złotnik
m (M.Ogonowska przeniósł stronę DETLOFF NATHANIEL na DETLOFF NATHANAEL, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File:Nathanael_Detloff.jpg|thumb|Nathanael Detloff, kufel z nakrywką, srebro]] |
| − | {{author: AFR}} | + | |
| + | '''NATHANAEL DETLOFF''' (Nathaniel Ditloff) (chrzest 17 XII 1656 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Gdańsk – 12 XII 1696 Gdańsk), złotnik. Syn Christiana Detloffa (1618 – pochowany 19 VI 1686 w kaplicy kramarzy pw. św. Marii Magdaleny w kościele NMP), nieznanego zawodu, i jego drugiej żony, poślubionej 21 III 1655 w kościele MMP Barbary, córki Martina Hoppe. Być może spokrewniony z rodziną złotników Detloffów działającą w Gdańsku i Toruniu, której najstarszym znanym przedstawicielem był Christian Detloff, mistrz w Gdańsku od 1596.<br/><br/> | ||
| + | W 1687 został zatrudniony jako czeladnik w pracowni [[KADAU ERNST II, złotnik | Ernsta Kadaua II]]. Pracę mistrzowską wykonał w 1689 u [[CLAUSEN BENEDICT, złotnik | Benedicta Clausena]], 10 X 1690 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Używał znaku warsztatowego z monogramem ND w dwuliściu. Z jego dorobku znane są kufle ze scenami biblijnymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Moskiewski Kreml). <br/><br/> | ||
| + | Od 1690 żonaty z Anną Marią, z którą miał trzy, zmarłe w niemowlęctwie, a ochrzczone w kościele NMP, córki: Concordię (chrzest 24 I 1692), Constantię (chrzest 8 X 1693) i Annę Marię (chrzest 10 VIII 1695). Pochowany 20 XII 1696 w kaplicy złotników pw. Świętego Krzyża w kościele NMP. Wdowa po nim prowadziła warsztat przez rok (1697) po jego śmierci. Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 467.<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 71.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 170, 448. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:29, 20 wrz 2023
NATHANAEL DETLOFF (Nathaniel Ditloff) (chrzest 17 XII 1656 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Gdańsk – 12 XII 1696 Gdańsk), złotnik. Syn Christiana Detloffa (1618 – pochowany 19 VI 1686 w kaplicy kramarzy pw. św. Marii Magdaleny w kościele NMP), nieznanego zawodu, i jego drugiej żony, poślubionej 21 III 1655 w kościele MMP Barbary, córki Martina Hoppe. Być może spokrewniony z rodziną złotników Detloffów działającą w Gdańsku i Toruniu, której najstarszym znanym przedstawicielem był Christian Detloff, mistrz w Gdańsku od 1596.
W 1687 został zatrudniony jako czeladnik w pracowni Ernsta Kadaua II. Pracę mistrzowską wykonał w 1689 u Benedicta Clausena, 10 X 1690 uzyskał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Używał znaku warsztatowego z monogramem ND w dwuliściu. Z jego dorobku znane są kufle ze scenami biblijnymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Moskiewski Kreml).
Od 1690 żonaty z Anną Marią, z którą miał trzy, zmarłe w niemowlęctwie, a ochrzczone w kościele NMP, córki: Concordię (chrzest 24 I 1692), Constantię (chrzest 8 X 1693) i Annę Marię (chrzest 10 VIII 1695). Pochowany 20 XII 1696 w kaplicy złotników pw. Świętego Krzyża w kościele NMP. Wdowa po nim prowadziła warsztat przez rok (1697) po jego śmierci. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 467.
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 71.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 170, 448.
