ORLINKI
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | ORLINKI(na niektórych mapach także: Orle) (Wordel), | + | '''ORLINKI''' (na niektórych mapach także: Orle) (Wordel), obecnie dzielnicy Gdańska, [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]] ([[ADMINISTRACYJNY PODZIAŁ I TERYTORIALNY ROZWÓJ GDAŃSKA | administracyjny podział]]), między drogą z [[SOBIESZEWO | Sobieszewa]] do [[ŚWIBNO | Świbna]] a plażą, 3 km na wschód od Sobieszewa. Wymienione w 1292 w nadaniu księcia [[MŚCIWOJ II | Mściwoja II]] dla cystersów pelplińskich jako ''locum… qui Worla nuncupatur''; leżały wówczas nad rzeką Wąską (Enge Water), stanowiącą granicę posiadłości zakonu krzyżackiego na Mierzei Wiślanej. W 1400 Wurle, w 1623 Worle, 1626 Wordel, 1733 (w dokumencie króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego) jako Worle.<br/><br/> |
| + | Od 1454 należały do miasta Gdańska, wypuszczane w dzierżawę, m.in. w XVI–XVII wieku (wraz z [[KOMARY | Komarami]]) w posiadaniu gdańskiej rodziny Wider (Wieder), w latach 1732–1755 dwór pozostawał w ręku kupca [[MUHL ABRAHAM, kupiec, armator | Abrahama Muhla]]. Od 1793 w granicach Królestwa Prus; liczyły wówczas 125 mieszkańców; w latach 1807–1813 w granicach [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG), od 1920 w granicach [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WMG]]. W 1920 zamieszkałe przez 119 osób. Po 1925 powstał tu dom – prewentorium dla dzieci chorych na gruźlicę, sąsiedni budynek powstały po 1933 mieścił centrum szkoleniowe gdańskiego NSDAP (z wystrojem malarskim autorstwa [[PAETSCH BRUNO, artysta malarz, grafik | Brunona Paetscha]]), w okresie 1940–1945 szpital wojskowy. Po 1945 – do 1991 ośrodek Funduszu Wczasów Pracowniczych „MEWA” . Obok w 1933–1945, przy szosie Sobieszewo – Świbno, w istniejącym i obecnie modrzewiowym dworku ([[FORSTERÓWKA | Forsterówka]]) mieściła się letnia rezydencja gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska | Alberta Forstera]].<br/><br/> | ||
| + | Od czerwca 1945 w składzie Gminy Śpiewowo (obecne Świbno) jako część sołectwa Szczekanowo (obecne Komary). Obecna nazwa od 1947; od 1 I 1973 włączone w granice administracyjne Gdańska. W przeszłości wieś rybacka, obecnie kąpielisko i letnisko; ośrodki wczasowe (między innymi zbudowane w latach 70. XX wieku Bałtyckie Centrum Spotkań Młodzieży). Na wschód od Orlinek znajduje się leśne wzniesienie Orla Góra (32 m n.p.m.). {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:18, 17 kwi 2024
ORLINKI (na niektórych mapach także: Orle) (Wordel), obecnie dzielnicy Gdańska, Wyspy Sobieszewskiej ( administracyjny podział), między drogą z Sobieszewa do Świbna a plażą, 3 km na wschód od Sobieszewa. Wymienione w 1292 w nadaniu księcia Mściwoja II dla cystersów pelplińskich jako locum… qui Worla nuncupatur; leżały wówczas nad rzeką Wąską (Enge Water), stanowiącą granicę posiadłości zakonu krzyżackiego na Mierzei Wiślanej. W 1400 Wurle, w 1623 Worle, 1626 Wordel, 1733 (w dokumencie króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego) jako Worle.
Od 1454 należały do miasta Gdańska, wypuszczane w dzierżawę, m.in. w XVI–XVII wieku (wraz z Komarami) w posiadaniu gdańskiej rodziny Wider (Wieder), w latach 1732–1755 dwór pozostawał w ręku kupca Abrahama Muhla. Od 1793 w granicach Królestwa Prus; liczyły wówczas 125 mieszkańców; w latach 1807–1813 w granicach I Wolnego Miasta Gdańska (WMG), od 1920 w granicach II WMG. W 1920 zamieszkałe przez 119 osób. Po 1925 powstał tu dom – prewentorium dla dzieci chorych na gruźlicę, sąsiedni budynek powstały po 1933 mieścił centrum szkoleniowe gdańskiego NSDAP (z wystrojem malarskim autorstwa Brunona Paetscha), w okresie 1940–1945 szpital wojskowy. Po 1945 – do 1991 ośrodek Funduszu Wczasów Pracowniczych „MEWA” . Obok w 1933–1945, przy szosie Sobieszewo – Świbno, w istniejącym i obecnie modrzewiowym dworku ( Forsterówka) mieściła się letnia rezydencja gauleitera Alberta Forstera.
Od czerwca 1945 w składzie Gminy Śpiewowo (obecne Świbno) jako część sołectwa Szczekanowo (obecne Komary). Obecna nazwa od 1947; od 1 I 1973 włączone w granice administracyjne Gdańska. W przeszłości wieś rybacka, obecnie kąpielisko i letnisko; ośrodki wczasowe (między innymi zbudowane w latach 70. XX wieku Bałtyckie Centrum Spotkań Młodzieży). Na wschód od Orlinek znajduje się leśne wzniesienie Orla Góra (32 m n.p.m.).
