WOJNA GOTLANDZKA
(Utworzył nową stronę „{{paper}} WOJNA GOTLANDZKA. Toczona w 1398–1409 o wyspę Gotlandię na M. Bałtyckim, zajętą przez tzw. braci witalijskich (kaprów), utrudniających żeglugę i...”) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | WOJNA GOTLANDZKA. Toczona w 1398–1409 o wyspę Gotlandię na | + | '''WOJNA GOTLANDZKA.''' Toczona w latach 1398–1409 o wyspę Gotlandię na Morzu Bałtyckim, zajętą przez tzw. braci witalijskich (kaprów), utrudniających żeglugę i handel. W 1396, przy poparciu Krzyżaków, wyprawiono przeciwko nim siły miast hanzeatyckich na tzw. statkach pokoju. Główny ciężar działań spadł na [[GŁÓWNE MIASTO | Główne Miasto Gdańsk]]. Siłami miast pruskich (z innych hanzeatyckich na zbiórkę przy Helu przybyło jedynie sześć statków z Lubeki) dowodzili rajca gdański Johann Mekelfeld i ławnik Wilhelm von Oringen. W 1398 wyspę zajął zakon krzyżacki, flota (10 kog, w tym sześć krzyżackich, reszta z miast pruskich, i 30 mniejszych statków) operowała z portu gdańskiego (wypłynęła w początku marca, powróciła 25 kwietnia), a Główne Miasto Gdańsk dostarczyło 160 zbrojnych pod wodzą burmistrza [[LETZKAU CONRAD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Conrada Letzkaua]], kogę i mniejsze jednostki.<br/><br/> |
| + | Wobec dalszego działania braci witalijskich (w lipcu zdobyli między innymi gdański statek płynący z Norwegii), w sierpniu 1398 koga gdańska z około 40 zbrojnymi, pod dowództwem rajcy [[HECHT ARNOLD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Arnolda Hechta]], nazwanego admirałem wielkiego mistrza, patrolowała Bałtyk. W 1403, kiedy Gotlandię zajęli Duńczycy, krzyżackie wyprawy odwetowe wypływały z Gdańska na początku marca i na końcu kwietnia. W pierwszej, pod wodzą gdańskiego [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtura]], Główne Miasto wystawiło 126 zbrojnych, kogę i mniejsze statki, w drugiej – dodatkowo 42 zbrojnych i 22 konie. Siły gdańskie brały udział w majowej, zwycięskiej bitwie z Duńczykami w porcie Kalmar. W trakcie działań utracono jeden gdański statek. Po odzyskaniu Gotlandii siły krzyżackie powróciły 12 sierpnia do Gdańska. Nakłady miasta, szacowane na ponad 2 tysiące grzywien, ponownie były największe wśród miast pruskich.<br/><br/> | ||
| + | W 1409, w obliczu wojny z Polską, Krzyżacy odsprzedali wyspę Duńczykom. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 23:53, 5 gru 2022
WOJNA GOTLANDZKA. Toczona w latach 1398–1409 o wyspę Gotlandię na Morzu Bałtyckim, zajętą przez tzw. braci witalijskich (kaprów), utrudniających żeglugę i handel. W 1396, przy poparciu Krzyżaków, wyprawiono przeciwko nim siły miast hanzeatyckich na tzw. statkach pokoju. Główny ciężar działań spadł na Główne Miasto Gdańsk. Siłami miast pruskich (z innych hanzeatyckich na zbiórkę przy Helu przybyło jedynie sześć statków z Lubeki) dowodzili rajca gdański Johann Mekelfeld i ławnik Wilhelm von Oringen. W 1398 wyspę zajął zakon krzyżacki, flota (10 kog, w tym sześć krzyżackich, reszta z miast pruskich, i 30 mniejszych statków) operowała z portu gdańskiego (wypłynęła w początku marca, powróciła 25 kwietnia), a Główne Miasto Gdańsk dostarczyło 160 zbrojnych pod wodzą burmistrza Conrada Letzkaua, kogę i mniejsze jednostki.
Wobec dalszego działania braci witalijskich (w lipcu zdobyli między innymi gdański statek płynący z Norwegii), w sierpniu 1398 koga gdańska z około 40 zbrojnymi, pod dowództwem rajcy Arnolda Hechta, nazwanego admirałem wielkiego mistrza, patrolowała Bałtyk. W 1403, kiedy Gotlandię zajęli Duńczycy, krzyżackie wyprawy odwetowe wypływały z Gdańska na początku marca i na końcu kwietnia. W pierwszej, pod wodzą gdańskiego komtura, Główne Miasto wystawiło 126 zbrojnych, kogę i mniejsze statki, w drugiej – dodatkowo 42 zbrojnych i 22 konie. Siły gdańskie brały udział w majowej, zwycięskiej bitwie z Duńczykami w porcie Kalmar. W trakcie działań utracono jeden gdański statek. Po odzyskaniu Gotlandii siły krzyżackie powróciły 12 sierpnia do Gdańska. Nakłady miasta, szacowane na ponad 2 tysiące grzywien, ponownie były największe wśród miast pruskich.
W 1409, w obliczu wojny z Polską, Krzyżacy odsprzedali wyspę Duńczykom.
