ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE''' (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli [[WINTER LEOPOLD von | Leopold von Winter]], [[BERTLING ERNST AUGUST KARL | August Bertling]] i [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR | Carl Kruse]]. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli [[GÜNTHER OTTO | Otto Günther]], [[SIMSON PAUL | Paul Simson]] i [[BÄR MAX | Max Bär]]. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i | + | '''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE''' (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopold von Winter]], [[BERTLING ERNST AUGUST KARL, archidiakon kościoła NMP, bibliotekarz | Ernst August Bertling]] i [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR, pedagog, były patron ulicy | Carl Kruse]]. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli [[GÜNTHER OTTO, dyrektor Biblioteki Miejskiej | Otto Günther]], [[SIMSON PAUL, pedagog, historyk, radny, były patron ulicy | Paul Simson]] i [[BÄR MAX, dyrektor Archiwum Państwowego w Gdańsku | Max Bär]]. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. W momencie powstania akces do niej zgłosiło ponad 400 osób, w tym wielu znawców historii Prus Zachodnich jak [[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR, pedagog, historyk, archiwista | Theodor Hirsch]], |
| + | [[PERLBACH, rodzina | Max Perlbach]], Ernst Strehlke (zob. [[STREHLKE FRIEDRICH SAMUEL, pedagog | Friedrich Samuel Strehlke]]), | ||
| + | czy Max Toeppen. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i Rejencji Gdańskiej). Największą liczbę członków miało w 1882 – 677, najmniejszą w 1901 – 33. Obok zawodowych historyków, głównie nauczycieli szkół średnich, należeli do niego urzędnicy, rzadziej przedstawiciele innych grup zawodowych. Spośród 448 czynnych członków 350 mieszkało w 1929 w Gdańsku lub Sopocie. Stowarzyszenie obejmowało zasięgiem do 1919 całą prowincję zachodniopruską. Od 1886, obok składek członkowskich, było dofinansowywane przez władze centralne. <br/><br/> | ||
| + | Wydawało w latach 1880–1941 [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (76 zeszytów), 1901–1943 [[MITTEILUNGEN DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (42 zeszyty), od 1900 do 1939 serię „Quellen und Darstellungen zur Geschichte Westpreußens” („Źródła i prezentacje dotyczące historii Prus Zachodnich”; 21 tomów) oraz w latach 1880–1899 serię „Schriften des Westpreußischen Geschichtsvereins” (cztery publikacje). | ||
| + | Prowadziło intensywną działalność odczytową, w latach 1882 i 1904 zorganizowało w Gdańsku zjazdy Hansischer Geschichtsverein (Hanzeatyckie Towarzystwo Historyczne) i Gesamtverein der deutschen Geschichts- und Altertumsvereine (Zrzeszenie Niemieckich Stowarzyszeń Historii i Starożytności). Od lat 30. XX wieku spadała aktywność odczytowo-wydawnicza, istniało do 1945. {{author: MA}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 6: | Linia 10: | ||
|- | |- | ||
| 1880–1893 | | 1880–1893 | ||
| − | | [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR | Carl Kruse]] | + | | [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR, pedagog, były patron ulicy | Carl Kruse]] |
|- | |- | ||
| 1893–1918 | | 1893–1918 | ||
| − | | [[DAMUS RUDOLF | Rudolf Damus]] | + | | [[DAMUS RUDOLF, pedagog, radca szkolny | Rudolf Damus]] |
|- | |- | ||
| − | | | + | | 1919–1929 |
| − | | [[KAUFMANN KARL JOSEPH | Karl Joseph Kaufmann]] | + | | [[KAUFMANN KARL JOSEPH, historyk, archiwista | Karl Joseph Kaufmann]] |
|- | |- | ||
| 1933–1937 | | 1933–1937 | ||
| − | | Walther Recke | + | | [[RECKE WALTHER, profesor Technische Hochschule Danzig | Walther Recke]] |
|- | |- | ||
| 1937–1938 | | 1937–1938 | ||
| − | | [[BAUME WOLFGANG | + | | [[LA BAUME WOLFGANG, dyrektor Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej | Wolfgang La Baume]] |
|- | |- | ||
| 1938–1945 | | 1938–1945 | ||
| − | | [[KEYSER ERICH | Erich Keyser]] | + | | [[KEYSER ERICH, historyk, profesor Technische Hochschule Danzig | Erich Keyser]] |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author:MA}} | | class="authorEgTab" | {{author:MA}} | ||
|}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | |}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:19, 27 gru 2023
ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli Leopold von Winter, Ernst August Bertling i Carl Kruse. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli Otto Günther, Paul Simson i Max Bär. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. W momencie powstania akces do niej zgłosiło ponad 400 osób, w tym wielu znawców historii Prus Zachodnich jak Theodor Hirsch,
Max Perlbach, Ernst Strehlke (zob. Friedrich Samuel Strehlke),
czy Max Toeppen. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i Rejencji Gdańskiej). Największą liczbę członków miało w 1882 – 677, najmniejszą w 1901 – 33. Obok zawodowych historyków, głównie nauczycieli szkół średnich, należeli do niego urzędnicy, rzadziej przedstawiciele innych grup zawodowych. Spośród 448 czynnych członków 350 mieszkało w 1929 w Gdańsku lub Sopocie. Stowarzyszenie obejmowało zasięgiem do 1919 całą prowincję zachodniopruską. Od 1886, obok składek członkowskich, było dofinansowywane przez władze centralne.
Wydawało w latach 1880–1941 „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins” (76 zeszytów), 1901–1943 „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins” (42 zeszyty), od 1900 do 1939 serię „Quellen und Darstellungen zur Geschichte Westpreußens” („Źródła i prezentacje dotyczące historii Prus Zachodnich”; 21 tomów) oraz w latach 1880–1899 serię „Schriften des Westpreußischen Geschichtsvereins” (cztery publikacje).
Prowadziło intensywną działalność odczytową, w latach 1882 i 1904 zorganizowało w Gdańsku zjazdy Hansischer Geschichtsverein (Hanzeatyckie Towarzystwo Historyczne) i Gesamtverein der deutschen Geschichts- und Altertumsvereine (Zrzeszenie Niemieckich Stowarzyszeń Historii i Starożytności). Od lat 30. XX wieku spadała aktywność odczytowo-wydawnicza, istniało do 1945.
| 1880–1893 | Carl Kruse |
| 1893–1918 | Rudolf Damus |
| 1919–1929 | Karl Joseph Kaufmann |
| 1933–1937 | Walther Recke |
| 1937–1938 | Wolfgang La Baume |
| 1938–1945 | Erich Keyser |
