CEYNOWA ANDRZEJ, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File: | + | [[File:Andrzej_Ceynowa.jpg|thumb|Andrzej Ceynowa, 2018]] |
− | '''ANDRZEJ CEYNOWA''' ( | + | |
+ | '''ANDRZEJ CEYNOWA''' (22 XI 1951 Gdańsk – 30 VIII 2021 Gdańsk), literaturoznawca, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn Stefana i Anastazji z domu Stolz. W 1969 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, VIII | VIII Liceum Ogólnokształcącego]], uprawiał szybownictwo i skoki spadochronowe. W latach 1969–1974 studiował w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.<br/><br/> | ||
+ | Od 1974 asystent w Zakładzie Filologii Angielskiej UG, od 1978 doktor. W latach 1981–1982, korzystając ze stypendium Fulbrighta, przebywał w Yale University i City College of New York, 1989–1991 wykładał w George Washington University w Waszyngtonie oraz na Central Washington University w Ellensburgu, jednocześnie w 1990–1991 zatrudniony był w Instytucie Smithsona (Smithsonian Institution) jako pracownik naukowy National Museum of American History w National Mall w Waszyngtonie. W 1992 został pełnomocnikiem rektora UG do spraw kontaktów z Fundacją Fulbrighta. Od 1993 doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie dorobku i monografii ''Sztuka czarnego teatru 1968–1982'', od 1995 profesor UG. W latach 1993–1996 wicedyrektor Instytutu Anglistyki UG, 1996–2002 prorektor UG do spraw nauki, 2002–2008 rektor UG, od 2008 do 2016 dziekan Wydziału Filologicznego. W 2000 był promotorem doktoratu honoris causa sekretarz stanu USA Madeleine Albright na UG.<br/><br/> | ||
+ | W latach 2001–2002 wiceprzewodniczący Komisji Edukacji Europejskiej przy Ministrze Edukacji Narodowej, od 1998 do 2001 prezes gdańskiego oddziału [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]], zasiadał też w prezydium Zrzeszenia. W latach 2000–2004 przewodniczący Wydziału I, Nauk Społecznych i Humanistycznych, w 2004–2007 pierwszy zastępca sekretarza generalnego, w 2007–2010 pierwszy wiceprezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. Współtwórca i od 1992 kierownik Ośrodka Badań nad Kulturą Amerykańską UG. Zajmował się zagadnieniami współczesnego dramatu i teatru amerykańskiego (głównie afroamerykańskiego).<br/><br/> | ||
+ | Członek Polskiego Stowarzyszenia Studiów Amerykanistycznych (od 1976), Europejskiego Stowarzyszenia Studiów Amerykanistycznych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Estetycznego, European Association of International Educators, Komisji Programów Zagranicznych Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich, Uniwersyteckiego Porozumienia Informatycznego, komitetu sterującego grupy "HEC-TIC", przygotowującej raport dla Komisji Europejskiej o wykorzystaniu technik informatycznych przez uniwersytety europejskie (reprezentował Europę Środkowo-Wschodnią), Rad Naukowych [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]] (2003–2007), [[CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA| Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku]] i Muzeum w Bytowie. <br/><br/> | ||
+ | Z ramienia Unii Wolności w 2001 kandydował do Sejmu Rzeczpospolitej Polski (RP) (uzyskał 186 głosów), w 2014 z listy SLD Lewica Razem ubiegał się o mandat do sejmiku województwa pomorskiego, w obu wypadkach komitety nie przekroczyły progu wyborczego. Z listy Zjednoczonej Lewicy w 2015 bezskutecznie kandydował w wyborach do Senatu RP. W 2007 oskarżony został o "kłamstwo lustracyjne", jako TW Lelek miał w latach 1988–1990 prowadzić w USA inwigilację naukowców. W 2014, po czterech wygranych procesach, został oczyszczony z zarzutów prawomocnym wyrokiem. W 2018 z listy Lewica Razem bez powodzenia kandydował na urząd prezydenta Gdańska ([[PREZYDENT GDAŃSKA | prezydent Gdańska, tabela Wybory - kandydaci]]). <br/><br/> | ||
+ | Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury (2018). Żonaty był od 1976 z Aliną z domu Sieradzką, absolwentką historii UG, ojciec Magdaleny Ceynowy-Werner, absolwentki Akademii Morskiej w Gdyni, Wydziału Prawa i Administracji UG, oraz NKI Nettstudier, od 2011 w Norwegii, i Marcina, doktora nauk medycznych, ortopedy. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W 2021 jego imieniem nazwano skwer na oliwskim kampusie UG (między budynkami Rektoratu i Neofilologii). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 13:42, 24 gru 2023
ANDRZEJ CEYNOWA (22 XI 1951 Gdańsk – 30 VIII 2021 Gdańsk), literaturoznawca, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Stefana i Anastazji z domu Stolz. W 1969 absolwent VIII Liceum Ogólnokształcącego, uprawiał szybownictwo i skoki spadochronowe. W latach 1969–1974 studiował w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Od 1974 asystent w Zakładzie Filologii Angielskiej UG, od 1978 doktor. W latach 1981–1982, korzystając ze stypendium Fulbrighta, przebywał w Yale University i City College of New York, 1989–1991 wykładał w George Washington University w Waszyngtonie oraz na Central Washington University w Ellensburgu, jednocześnie w 1990–1991 zatrudniony był w Instytucie Smithsona (Smithsonian Institution) jako pracownik naukowy National Museum of American History w National Mall w Waszyngtonie. W 1992 został pełnomocnikiem rektora UG do spraw kontaktów z Fundacją Fulbrighta. Od 1993 doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie dorobku i monografii Sztuka czarnego teatru 1968–1982, od 1995 profesor UG. W latach 1993–1996 wicedyrektor Instytutu Anglistyki UG, 1996–2002 prorektor UG do spraw nauki, 2002–2008 rektor UG, od 2008 do 2016 dziekan Wydziału Filologicznego. W 2000 był promotorem doktoratu honoris causa sekretarz stanu USA Madeleine Albright na UG.
W latach 2001–2002 wiceprzewodniczący Komisji Edukacji Europejskiej przy Ministrze Edukacji Narodowej, od 1998 do 2001 prezes gdańskiego oddziału Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, zasiadał też w prezydium Zrzeszenia. W latach 2000–2004 przewodniczący Wydziału I, Nauk Społecznych i Humanistycznych, w 2004–2007 pierwszy zastępca sekretarza generalnego, w 2007–2010 pierwszy wiceprezes Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Współtwórca i od 1992 kierownik Ośrodka Badań nad Kulturą Amerykańską UG. Zajmował się zagadnieniami współczesnego dramatu i teatru amerykańskiego (głównie afroamerykańskiego).
Członek Polskiego Stowarzyszenia Studiów Amerykanistycznych (od 1976), Europejskiego Stowarzyszenia Studiów Amerykanistycznych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Estetycznego, European Association of International Educators, Komisji Programów Zagranicznych Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich, Uniwersyteckiego Porozumienia Informatycznego, komitetu sterującego grupy "HEC-TIC", przygotowującej raport dla Komisji Europejskiej o wykorzystaniu technik informatycznych przez uniwersytety europejskie (reprezentował Europę Środkowo-Wschodnią), Rad Naukowych Muzeum Historycznego Miasta Gdańska (2003–2007), Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku i Muzeum w Bytowie.
Z ramienia Unii Wolności w 2001 kandydował do Sejmu Rzeczpospolitej Polski (RP) (uzyskał 186 głosów), w 2014 z listy SLD Lewica Razem ubiegał się o mandat do sejmiku województwa pomorskiego, w obu wypadkach komitety nie przekroczyły progu wyborczego. Z listy Zjednoczonej Lewicy w 2015 bezskutecznie kandydował w wyborach do Senatu RP. W 2007 oskarżony został o "kłamstwo lustracyjne", jako TW Lelek miał w latach 1988–1990 prowadzić w USA inwigilację naukowców. W 2014, po czterech wygranych procesach, został oczyszczony z zarzutów prawomocnym wyrokiem. W 2018 z listy Lewica Razem bez powodzenia kandydował na urząd prezydenta Gdańska ( prezydent Gdańska, tabela Wybory - kandydaci).
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury (2018). Żonaty był od 1976 z Aliną z domu Sieradzką, absolwentką historii UG, ojciec Magdaleny Ceynowy-Werner, absolwentki Akademii Morskiej w Gdyni, Wydziału Prawa i Administracji UG, oraz NKI Nettstudier, od 2011 w Norwegii, i Marcina, doktora nauk medycznych, ortopedy. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. W 2021 jego imieniem nazwano skwer na oliwskim kampusie UG (między budynkami Rektoratu i Neofilologii).